HOERA, de wereld heeft de 21e december
2012 gelukkig overleefd en we kunnen dus
weer vol goede moed voorwaarts de
toekomst inkijken.
Maar de kerstperiode is traditioneel ook
een moment van reflectie. Terugkijken
naar wat er allemaal gebeurd is: privé,
zakelijk en in de wereld.
Op televisie zullen de
wereldgebeurtenissen van het afgelopen
kalender jaar uitgebreid de revue
passeren, dus daar zal ik verder niet
over uitwijden.
De privé en zakelijke ontwikkelingen
zijn toch veelal het beste binnen de
geborgenheid van het familieverband te
bespreken. Voor de één zijn het
vreugdevolle herinneringen, zoals
geboortes, een nieuw huis of een nieuwe
baan. Voor de ander soms ook nare
herinneringen, zoals het verlies van een
geliefde, vriend, ontslag of (bijna)
faillissement.
Uit eigen ervaring weet ik dat óók
Rotary hiervoor een hele geschikte plek
kan zijn. Binnen de beslotenheid van de
club hebben veel Rotarians in moeilijke
en emotionele periodes steun gevonden
bij hun fellow Rotarians.
En in vreugdevolle tijden is de club een
prachtige plek om dit met je
clubvrienden te vieren.
Kortom: een goede Rotary Club voelt als
een 2e familie. Daarom is het leuk en
goed om de echte familie ook met enige
regelmaat bij Rotary te betrekken, zodat
zij ook meer begrip krijgen waar en met
wie jij wekelijks enkele uren van je
kostbare tijd doorbrengt.
En wat mijzelf betreft: de 1e
helft van dit Rotaryjaar stond uiteraard
met name in het teken van de
clubbezoeken. En zoals ik al in een
eerdere maandbrief schreef, heb ik daar
erg van genoten. En om in familietermen
te blijven: ik voelde mij bij de clubs
telkens welkom als een zoon. Een zoon
waar naar geluisterd werd. Maar ook een
zoon die in verwondering (en
bewondering) aanschouwde wat zijn
familie allemaal wist te realiseren.
Ik wens iedereen zo´n 2e familie toe! |