Training Voertuigbeheersing

Op zaterdag 19 september werden wij ontvangen op het RDW testcentrum in Lelystad voor de training voertuigbeheersing die aanvankelijk gepland was op 19 maart en onderdeel uitmaakte van het jaarthema “Veiligheid” van onze “Past President” Paul Offerman. Dat uitstel vanwege Covis-19 noodzakelijk bleek weet intussen iedereen.

De startvlag viel al direct om 09.45 toen Paul ons informeerde over het verloop van de trainingsdag. We hadden natuurlijk wel eerst al koffie of thee ingeschonken gekregen door Froukje, de echtgenote van Paul.

De Kahoot sessie met quizvragen werd onderbroken door een weigerend wifi-netwerk. Nadat iedereen opnieuw was gestart bleken Jantje Lammers, Gerbrand Joustra en George Wijnsouw (RCNT) het podium te hebben gehaald. Ze namen fijne prijzen mee naar huis.

En toen ging het echt gebeuren. In drie groepen, onder aanvoering van Stephan, Bart en onze eigen Paul reden we naar oefenlocaties voor de oefeningen: ‘remmen nat’, ‘remmen glad’ en ‘manoeuvreren’. De aanwijzingen werden op het circuit, en bij de auto gegeven, waarna we (toch) enigszins met spanning inzet lijf achter het stuur plaatsnamen.

Het ‘remmen glad’, op een epoxy ondergrond, met snelheden oplopend van 20 tot 60 km p/u. voelde als hard stampen in een grote plas water. Vol in de remmen en toch in staat zijn te blijven sturen! Voelen wat de auto en de ABS doet en daarop verstandig reageren. Een waardevolle les.

De remproef ‘nat’ vereiste het lef om met grote snelheid toch het rempedaal met alle macht in te trappen en dan, afkomend op het obstakel, kalm te blijven en te sturen. Vooral langs het obstakel heen kijken, geen paniek en kalm blijven, maakt echt het verschil tussen rakelings passeren (puf) en een frontale botsing, met alle gevolgen van dien.

Ondertussen was het zonnetje krachtig genoeg geworden om het dak open te vouwen. Na een uitgebreide uitleg over een verantwoorde zit- en stuurhouding en de nodige aanpassingen door de deelnemers (waaronder ikzelf), mochten we los. Slalommend tussen de oranje rakkertjes, met redelijke snelheid (ca. 40.50 km p/u) legden we deze route af, met goed uitzicht over het dashboard. Hier en daar werden we gehinderd door een hele voorzichtige piloot, maar dat mocht de pret niet drukken.

We sloten af met de spannende rit door de kombaan. Het voelde als volgt: je zit in de achtbaan en moet stoutmoedig gas geven tot ca. 100/120 km p/u. om niet naar beneden te duikelen, waar in de slow lane de chauffeurs met pretonderdrukkers rijden. Een geweldige sensatie, die de middelpuntvliedende kracht (g-kracht) in de praktijk bewijst. Maar wel veilig! Met rode wangen terug naar de testhal voor ons lunchpakket. Een certificaat rijker, inclusief een bandenprofielmeter, ging ik als een herboren chauffeur naar huis.

Dank aan Stephan, Bart en Paul; het was ge-wel-dig. .