Bezoek aan de KNRM

door Kees Schoemaker

22 april 2015

Onze wekelijkse clubavond vond dit keer plaats in IJmuiden. Bij de KNRM kregen we een presentatie over het werk van de vele vrijwilligers die de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij rijk is.

Om 19.00 uur is bijna iedereen present in het stationsgebouw van de KNRM aan de Haringkade in IJmuiden. We worden met een kopje koffie/thee verwelkomd door de heer en mevrouw Heemskerk en een aantal andere vrijwilligers. De KNRM werkt voornamelijk met vrijwilligers, op een personeelsbestand van 1300 mensen zijn er ca. 40 betaalde krachten waarvan tien kapiteins. De overige betaalde medewerkers zitten op administratieve functies in het hoofdkantoor.

Mevrouw Heemskerk neemt ons in een presentatie mee in de geschiedenis van de KNRM. Begonnen in de herfst van 1824, na de stranding van het fregat De Vreede bij Huisduinen, waarbij drie schepelingen en zes personen die vrijwillig reddingswerkzaamheden verrichtten het leven lieten. Op initiatief van een aantal Amsterdamse notabelen werd op 11 november 1824 de Noord-Zuid Hollandsche Redding Maatschappij opgericht, op 20 november in Rotterdam gevolgd door de Zuid-Hollandsche Maatschappij tot Redding van Schipbreukelingen. Wat Amsterdam kan, kan Rotterdam ook, dacht men toen al. In de wandeling werd gesproken van ‘Om de Noord’ en ‘Om de Zuid’, waarbij de grens van het te bestrijken gebied bij Scheveningen lag.

In 1949, bij het 125-jarig bestaan, verkrijgen beide organisaties het predikaat Koninklijk. Op 22 mei 1991 zijn de beide maatschappijen gefuseerd tot de KNRM.

De KNRM heeft langs de gehele Noordzeekust en het IJsselmeer 45 stations. Op de Waddeneilanden zijn ook een tiental Lifeguard-stations, strandbewaking in het toeristenseizoen.

Het materieel is in de loop van de 190 jaren van het bestaan sterk veranderd. Er werd begonnen met roeiboten, die in een loods werden bewaard en met paarden naar het strand werden gesleept. Later kwamen de motorreddingboten en nog later de zelfrichtende reddingboten, waarvan de Insulinde een bekende was. De KNRM heeft boten uit een aantal klassen, die meestal vernoemd zijn naar degenen die de aanschaf mogelijk hebben gemaakt. Zie voor een overzicht van het materieel de website van de KNRM, met name het historisch overzicht. (een aantal keren doorklikken naar de pdf-versie). Het vlaggenschip is de in 2014 in gebruik genomen Nh 1816, geschonken door de Noordhollandse verzekeringsmaatschappij van 1816 en daarnaar vernoemd. Het schip, dat ruim twee miljoen euro heeft gekost, onderscheidt zich door een revolutionair ontwerp van de romp. Het is zeer stabiel en is uitgerust met de modernste communicatieapparatuur. Koningin Maxima hield het schip in 2014 IJmuiden ten doop. We konden het aan de kade zien liggen. Het koninklijk huis is van oudsher nauw verbonden met het reddingswezen, o.a. als beschermheer/vrouwe.

De KNRM heeft een omzet van zo’n 20 miljoen per jaar. Alle middelen komen uit schenkingen, legaten en bijdragen van bedrijven. Er is geen overheidssubsidie en dat wil men ook niet, men wenst geen politieke invloed op het werk: als er een noodgeval is wordt er uitgerukt, zonder aanzien des persoons. Ook in de oorlogsjaren ging het werk gewoon door, men redde vriend en vijand. Wel was er altijd een Duitse officier aan boord.

De vrijwilligers moeten aan bepaalde eisen voldoen, zowel fysiek als psychisch en moeten binnen een kwartier van hun huis op het station kunnen zijn. De maximum leeftijd is 55 jaar.

Na deze uiteenzetting gingen we, gehuld in reddingsvesten, aan boord van de Johanna Louisa, een reddingboot uit 1968 die na uit de vaart te zijn genomen geheel gerestaureerd is en nu dienst doet als PR-schip. De tocht ging tot even buiten de pier, waar een kalme zee er voor zorgde dat niemand zeeziek werd. We genoten van fraaie avondluchten, met een bijzondere speling van het licht van de ondergaande zon in de lage bewolking.

Terug aan de wal werd een drankje geschonken en was het tijd voor het overhandigen van de cheque ad € 500,- We kunnen terugzien op een interessant bezoek bij een bewonderenswaardige instelling.