NLDoet 10 maart 2018

NLDoet 2018

Het is zaterdagmorgen, tegen 10 uur, als ik aan kom fietsen bij het Olympiaplein en afsla richting de sportvelden van Swift. Ik ben daar al vaker langsgelopen, maar het is me nooit opgevallen dat er tussen de grasvelden van de voetbladclub en de Apollolaan, ter hoogte van het Monument Indië-Nederland, achter het hek een zandstrook ligt. Tot voor kort was dat een groenstrook met voornamelijk wat verwilderde struiken (zie de foto van Streetview).

Maar dat was voordat de Verenging Zuiderkruid dit stuk land op het oog kreeg. Deze vereniging ‘ZUIDERKRUID is het initiatief van een groep (tuinnomaden) bewoners uit Amsterdam Zuid, die zich inzetten voor meer natuur en ecologische moestuinen in de stad, onderlinge kennis daarover willen doorgeven en door middel van Groen de sociale samenhang willen vergroten.’ Je kan het ook vertalen naar een groep Amsterdammers die graag samen een moes- en kruidentuin beheren. Nu lag die betreffende tuin voorheen naast de RAI, maar die locatie is ten onder gegaan aan de expansiedrift van de gemeente. Dat betekende bijna het einde van de vereniging, want een tuinvereniging zonder tuin is als een bakker zonder oven, een visser zonder hengel of een fietser zonder fiets: verloren in nietsdoen. Gelukkig had iemand dit stuk land gespot! En na veel gepraat met gemeente en sportclub, het inzamelen van veel (subsidie)gelden en het mobiliseren van de nodige verenigingsleden was er dan een stuk braakliggend terrein. De gemeente had de toplaag afgegraven en er was vers zand op aangebracht. En toen moest er dus nog een 20tal zaaibedden gemaakt worden en de nodige kruiden en fruitheesters ingepland worden. Wat doe je dan? Dan meld je je bij NLDoet en krijg je een groep Rotarians op je dak, die als een dolle in die tuin te keer gaan… Die groep bestond uit Renée, samen met haar dochters Renée en Noor, José, Erika, Hans en Michiel.

En als je ons dan onze gang laat gaan dan krijg je dus dit:

Mooi aangelegde zaaibedden, met loopruimte ertussen (die door ons zijn uitgegraven en waar het zand op het zaaibed is gestort en aangeharkt). Het was mooi werk, zwaar, maar gezellig. Hans was nog herstellende van een operatie eerder die week (!!), dus die ging na de lunch huiswaarts. Ik ben om 14 uur afgezwaaid, de achtergebleven dames gingen nog even door met poten en zaaien… Het was weer een mooie NLDoet. Op naar NLDoet2019…

Hieronder nog een paar foto’s.