Discon 2011

Discon D1570 in Dierenpark Amersfoort

Chimpansees en Serve above Self

Ze hadden zich er al heel lang op verheugd: de struisvogels poetsten hun veren nog even op, de geelborstcapucijners schraapten de laatste nootjes van de grond, de olifanten stonden nog even onder de douche en de Japanse makaken joegen de laatste lastpakken uit het zicht hun huisje in: Dierenpark Amersfoort was klaar voor de Discon D1570.

Onder een vriendelijke mei-zonnetje verzamelden zich meer dan 200 Rotarians in en om restaurant De Olifant. Traditiegetrouw werd de opening van de Discon verricht door de presentatie van een GSE-team, dit jaar een Argentijns team. Een andere Rotary-traditie wil dat daarna een – vaak te lange en soms onverstaanbare – speech volgt van een afgevaardigde van de Rotary-wereldpresident.

Toekomstig Rotary-boardmember Paul Knijff brak adequaat met deze vaak toehoorders-kwellende traditie door – hoewel afwezig – zich via digitale weg op korte, puntige en inhoudelijke wijze te presenteren. Knijff stond stil bij zijn voorganger, de onlangs overleden Stan Tempelaars, benadrukte de grote vitaliteit van Rotary en vergaste de aanwezigen op een rijmpje dat treffend de slechte en goede mechanismen van het Rotary-clubleven kenschetste.

Waarna het tijd werd voor de vigerende first lady van D1570, Albertine Perre. Ze hield de gasten het thema van de Discon voor: Duurzaamheid en Nex Generation. Om het dilemma van dat thema nog eens te onderstrepen haalde ze Ghandi aan die zei: ‘Er is genoeg voor iedereen, maar niet genoeg voor ieders hebzucht’. Het bruggetje naar de hoofdspreker was voor dagvoorzitter Ilona Hofstra, die de hoop uitsprak dat we niet zullen toegroeien naar een onleefbare situatie, waarin de mens straks achter glas moet zitten.

Crisis

Prinses Irene van Lippe Biesterfeld hield het gehoor aan haar lippen gekluisterd met een boeiend betoog over Verantwoord ondernemerschap en duurzaam leiderschap. ‘De gezondheid van de aarde en die van onszelf is dezelfde’, was de kern van haar betoog. Want waar de mens onderdeel is van de natuur, lijkt diezelfde mens de affiniteit met de natuur te hebben verloren en te worden opgeslokt door de buitenwereld. ‘We zijn verdwaald in het korte termijn denken en de entertainment-industrie leidt ons af van onze binnenwereld; er moet weer verbondenheid komen tussen de binnen- en buitenwereld van de mens’, aldus de prinses. Ze stelde vast dat er sprake is van een diep menselijke crisis, waarbij de hebzuchtige mens innerlijk gevangen zit in een hang naar materialisme. ‘Terwijl de toekomst van de aarde in onze handen ligt. Dat perspectief vergt een fundamentele keuze tussen Ik en Wij’, aldus prinses Irene.

Ze benadrukte de noodzaak van blijvend duurzaam handelen voor al het leven op aarde. Vertaald naar het bedrijfsleven: ‘Business as usual werk niet meer. Deze tijd vergt innerlijk gebalanceerd, authentiek leiderschap, waarin we de moed hebben te kiezen voor lange termijn duurzaamheid. Een keuze waarin economie en ecologie onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden.’

Het programma voorzag ruim in de mogelijkheid tot interactie en gesprek met prinses Irene. Praktische vragen en voorbeelden passeerden de revue: ‘Raar dat alles wat duurzaam is, duurder moet zijn’’; “we moeten af van die flesjes water”; “kinderen moeten weer op de knieën bij de sloot zitten en zich kunnen verwonderen”.

Conclusie: we moeten minder kijken naar de kosten, maar meer naar de waarden.

Groot hoofd

Dierentuinontwerper/Bioloog Erik van Vliet prikkelde de Rotarians met zijn betoog, dat de titel droeg ‘Van chimpansee tot Rotarian’. Hij schetste het misverstand dat leeft bij mensen die veronderstellen dat het verschil tussen mens en chimpansee is dat de mens verstand heeft. Maar, aldus Van Vliet, een groot hoofd zegt echt niet alles. En die verschillen vallen ook wel mee, vond hij. Want wat te denken van lobbyen en van sociale intelligentie – het vermogen te bepalen wie vriendje is met wie. Of de wijze van communicatie – dat kan ook zonder taal met subtiele, maar expliciete gezichtsuitdrukkingen. Kleurgebruik en regendansen bij apen voerde Van Vliet vervolgens aan als voorbeelden van Kunst, Cultuur en Religie in de apenwereld.

De Rotarians gingen ‘ns rechten zitten toen hij de vraag poneerde: ‘Serve above self. Kan een chimpansee dat.’ Een vraag die van Vliet direct zelf beantwoordde met een volmondig ‘Ja’. Enige tegenspraak bleef uit.

Als toetje gaf Van Vliet nog zijn visie om een mogelijke andersoortige ruimtelijke ordening van Midden-Nederland, wat zou kunnen leiden tot de vorming van één groot, aansluitend natuurgebied. De aanpak: weg met de snelweg en dorpen in Midden-Nederland en verplaats District D1570 1-op-1 naar de Flevopolder. Ook hier bleef enige tegenspraak vreemd genoeg uit…..

World Café

Hubertine Roessingh van The Value Agency nam haar gehoor mee in een opmaat naar het World Café van de middag. Bij deze deelneemster van het Rotary Youth Exchange Program werd eind vorige eeuw een zaadje geplant dat leidde tot het oprichten van een eigen onderneming die bedrijven helpt bij maatschappelijk verantwoord ondernemen, duurzaamheid, sociale innovaties en leiderschap.

Zoals gezegd: in de middag was het tijd voor het Word Café, waar nog heel wat Rotarians zich na de lunch naar toe begaven. Ook hier waren de thema’s duurzaamheid en New Generation. In drie rondes werd – in steeds wisselende samenstelling – gebrainstormd. Op gele, roze, blauwe en groene plakkertjes werd stilgestaan bij duurzaamheid voor ieder individu, wat Rotary reeds doet aan duurzaamheid en tot slot waar op dit vlak kansen liggen voor Rotary.

‘Duurzaamheid als centraal thema voor heel District D1570, dat zou een mooi streven zijn’, was de alles zeggende verzuchting van één van de aanwezigen aan het eind van deze bijeenkomst.

In de doolhof der Dwergen, het Rijk der Reuzen, het Dinobos, in de Berenboemel en op het Knuffelplein bleef het die zaterdagmiddag nog lang onrustig vanwege alle Rotarians die de verlokkingen van Dierenpark Amersfoort niet konden weerstaan.

Na zessen werd het eindelijk rustig. De Japanse makaken konden weer krijsen, de olifanten stof opwerpen, de geelborstcapucijners in alle rust hun nootjes veroberen en de struisvogels zich weer vol overgave wijden aan het verzorgen van hun duurzame nep-eieren.