The Future of Hope

Hoe het begon:

Een delegatie van Rotaryclub Santpoort bezocht in 2014 de districtsconferentie in Purmerend. Toenmalig gouverneur Jan Lucas Ket had Gunter Pauli als keynote speaker uitgenodigd, schrijver van het boek The blue Economy, hoogleraar en lid van de Club van Rome. Gunter had enkele naasten bij zich, zoals zijn goede vriend Marc Plaisier van Rotaryclub Keerbergen en zijn adoptiefdochter Chido Govera.

Leden van Rotaryclub Santpoort waren zeer onder de indruk van deze jonge Zimbabwaanse, die na een verleden vol misbruik zich tot een charismatisch leider ontpopte. Zij was, met steun van onder meer Marc en Gunter, de stichting The Future of Hope (TFoH) gestart waarmee zij andere - meest vrouwelijke - wezen wilde ondersteunen in het opbouwen van een eigen, zinvol leven. Chido wilde niet op haar tiende worden uitgehuwelijkt om zo een dak boven haar hoofd te krijgen. Zij had het geluk dat Gunter haar op haar elfde adopteerde waardoor zij zich kon ontwikkelen tot deskundige in het kweken van paddenstoelen om zo in haar eigen onderhoud te kunnen voorzien: “Het is ernstig te merken dat vandaag de dag nog steeds jonge vrouwen zich niet verder kunnen ontplooien. Dit omdat het leven voor veel vrouwen in Zimbabwe zwaar is en het eigenlijk om overleven gaat.” Chido haalt aan dat ook zij als klein kind met een lege maag naar school ging: “Dan kun je niet leren, niets in je opnemen. Pas als je je niet meer druk hoeft te maken over basale behoeften als dagelijks gezonde en vullende voeding en een goede bron van inkomsten, kun je je als mens verder ontwikkelen.”

Vervolg Global Grant

Waarom een vervolg op de eerdere GG?

Peter Wiers van RC Santpoort en gedreven voorzitter van het begeleidende team: “We wilden de resultaten van die Grant veiligstellen en de impact ervan uitbreiden.” Er waren al veel vrouwen door heel Zimbabwe aan de slag gegaan met het kweken van paddenstoelen, net als dat er trainers waren opgeleid om andere jonge vrouwen en wezen daarin te onderwijzen. Zij liepen echter tegen enkele zaken aan, zoals dat materialen en grondstoffen die nodig waren voor de kweek vaak alleen ver weg te verkrijgen waren.

Daarnaast hadden ze ondersteuning nodig om hun business te continueren of uit te breiden. Peter: “Het was daarom nodig dat er productiecentra voor paddenstoelenkweeksets werden opgezet en, daarmee samenhangend, dat er winkels met materialen en grondstoffen voor de paddenstoelenkweek kwamen. Daarnaast was er vraag naar trainingen om de benodigde leiderschaps- en ondernemersvaardigheden op te doen. Om te zorgen dat de vrouwen elkaar blijvend ondersteunen en ervaringen uitwisselen, zijn zogenaamde Mushroom Farmers’ Associations opgezet en verschillende WhatsApp groepen gevormd”.

Life-changing

Voorzitter tijdens de laatste fase van deze GG is Andrew Makoni van de Rotary Club of Harare City. Hij sprak verschillende deelnemers aan het project: “Allemaal zeiden ze dat het voor hen life-changing was: deze GG veranderde hun leven voorgoed. Zeker tijdens droge periodes is het fijn als je met een minimum aan water, en vaak dicht bij je eigen huis, je eigen voedzame eten kunt kweken. En zelfs verhandelen. Binnenkort wordt het mogelijk om de paddenstoelen te drogen en ze zo te exporteren. In een associatie sta je samen sterk: je kunt samenwerken, samen onderhandelen en elkaar tot steun zijn. Het mooie is dat als side-effect duurzaamheid centraal blijkt te staan. Restafval van landbouw en voeding (denk aan stro, maiskolven en koffiedrab) wordt gebruikt voor het kweken van paddenstoelen. Daarnaast is het heel bijzonder dat dit project actief wordt ondersteund door het Zimbabwaanse Ministerie van Vrouwenzaken.”

Voor Andrew was het echt verbazingwekkend dat het project zoveel impact heeft op het dagelijks leven van zoveel vrouwen: “De belangrijkste doelstelling van Rotary, ‘Service Above Self’, zie je hier vervuld worden. Ik vind het heel bijzonder om mee te mogen werken aan het transformeren van een community.” Hij is heel blij dat zijn club een bijdrage kon leveren aan de voortgang van het project: “Daar zijn we als club dankbaar voor en het geeft veel voldoening.” Wel benadrukt hij dat het van groot belang is dat begeleidende clubs een vinger aan de pols houden: “Als je niet continu blijft checken hoe het project verloopt, kun je niet altijd ingrijpen als dat wel nodig mocht zijn. Het is geen kwade wil, maar soms kan aandacht voor een bepaald aspect ervoor zorgen dat een ander deel niet wordt uitgevoerd. Dat kan vertraging opleveren.”

Een groot voordeel vindt hij het, dat er met diverse clubs wereldwijd werd samengewerkt: “Zo hebben RC Santpoort en mijn club samen een (online)bijeenkomst gehad. Daardoor kun je kennis maken met andere mensen en culturen. Dat is heel verfrissend en het verbreedt je horizon. Daar groei je ook persoonlijk door. Daarnaast heb ik door dit project er wereldwijd vele vrienden bij gekregen.”