‘Een directeur van Renold, een multinational waarvoor ik 44 jaar heb gewerkt, maakte mij lid. Bij de Rotaryclub kwam ik in aanraking met ingenieurs, meesters in de rechten en doctorandussen – ik bleek de enige zonder universitaire studie. In het begin voelde ik mij niet erg happy. Ik ben van eenvoudige komaf, waardoor ik niet vol zelfvertrouwen zo’n gezelschap tegemoet treed. Ik keek tegen ze op en stelde mij bescheiden op. Het ongemak lag helemaal aan mezelf, het zat vooral in mijn hoofd. ‘Op een goed moment zei ik tegen mezelf: ‘Sjoerd, je vertelt de clubleden je levensbericht, wie je bent en waar je vandaan komt, dat is een gebruik bij de Rotary.

Afhankelijk van de reacties, beslis je of je lid blijft.’ Ik vertelde dat ik ben opgegroeid in een arbeidersgezin van hardwerkende ouders. Dat ik de mulo heb gedaan, in de oorlog drie jaar heb verloren en daarna naast mijn fulltimebaan vier avondstudies volgde, tot mijn 35ste: Nederlandse en Engelse handelscorrespondentie, boekhouden, moderne bedrijfsadministratie én een studie voortgezet economisch onderwijs. De reacties op mijn verhaal waren hartverwarmend. Ik besloot te blijven.

‘Kort erna werd ik gevraagd als voorzitter. Toen dat erop zat, kreeg ik een oorkonde en voelde ik mij er helemaal bij horen. Afgelopen december hebben de Rotaryleden mij in de watten gelegd voor mijn 100ste verjaardag. Ik werd benoemd tot excel-lentie.’

De Rotary sloot lange tijd vrouwen uit van lidmaatschap.

‘Ik was er groot voorstander van vrouwen wel toe te laten, waarom niet? Nadat het bestuur daartoe had besloten, kondigden drie leden aan op te stappen. Maar zodra de eerste drie vrouwen kwamen, stonden zij vooraan om hen welkom te heten.

Had u ook in uw werk last van onzekerheid?

‘Na verschillende baantjes na de oorlog kwam ik op het Amsterdamse kantoor van Renold terecht, leverancier van aandrijftechniek voor alles wat in beweging moet worden gebracht, van een fiets, een motor, noem maar op. Zonder deze onderdelen komt de hele wereld tot stilstand. Al snel viel ik op, omdat ik van alle boekhouders van de buitenlandse vestigingen als eerste de jaarbalans klaar had. Van het hoofdkantoor in Engeland kreeg ik uitdagende opdrachten. Elke keer dacht ik: kan ik dat wel?Dat is de onzekerheid die je als arbeiderskind meekrijgt. Maar ik greep elke kans aan en groeide in mijn werk.

‘Ik werd gevraagd de boekhouding van overgenomen buitenlandse agentschappen op één lijn te krijgen. Jarenlang werkte ik perioden in Brussel, Düsseldorf, Zürich, Kopenhagen, Stockholm en Barcelona. Bij Renold had ik drie bijnamen: in Amsterdam ‘Flying Dutchman’, in Engeland ‘Troubleshooter’ en in Duitsland ‘Feuerwehr’.

‘Eén detachering was een verschrikking, in Gijón in Noord-Spanje. Het kostte mij een paar jaar van mijn leven. Tegen mijn vrouw Jannie zei ik: ‘Als ik niet uitkijk, ga ik eraan onderdoor.’ Renold was in Gijón een joint venture aangegaan. Het bedrijf liep niet en moest gesaneerd worden. Dat pikten de arbeiders niet. Ze verbrandden autobanden op straat en gijzelden de directeur. De spanningen op het bedrijf vraten aan mij. 

‘Drie jaar voor mijn pensioen, op mijn 62ste, werd ik gevraagd als directeur van het kantoor in Amsterdam. Ik deed het, wéér met de nodige twijfels of ik het wel zou kunnen. Twijfelen is de aard van dit beestje. Ik bracht het er goed van af.’

Wat heeft u van uw ouders meegekregen?

‘Discipline en eerlijkheid; als je iets zegt, moet je het ook doen. Ik was een straatjongen. We woonden aan de rand van Haarlem, je liep zo het weiland in, waar ik graag ging slootjespringen. Van mijn moeder moest ik na school altijd meteen mijn huiswerk maken. Ze zette mij aan een tafeltje in de keuken, vanwaar ik niet naar buiten kon kijken. Als mijn huiswerk af was, mocht ik de straat op. Van de discipline die mijn moeder mij heeft bijgebracht, heb ik mijn hele leven profijt gehad.

‘Mijn vader werkte als onderhoudsmonteur bij drukkerij Joh. Enschedé. Mijn moeder moest van zijn magere weekloon een gezin met drie kinderen zien te voeden. We aten elke dag aardappels en groente, en gortepap toe. Eens in de zoveel tijd kregen we op zaterdag een haring, dan was het feest.

‘Elke zaterdag kreeg mijn vader zijn loonzakje – dat gaf hij meteen aan mijn moeder. In de crisisjaren dertig was het iedere week weer spannend of er een briefje in zat dat hij niet meer hoefde terug te komen. De een na de ander werd werkloos. Gelukkig behield mijn vader zijn baan, de drukkerij kon niet zonder onderhoudsmonteur.

‘Ik hield van voetballen, als er geen bal was, schopte ik tegen steentjes. Dit tot wanhoop van mijn moeder; schoenen met kale neuzen zijn geen gezicht! We waren erg zuinig op onze spullen, elke zaterdag poetsten we onze schoenen. Ik wilde graag op een voetbalclub, HFC Haarlem maar de contrinbutie van 12 gulden per jaar konden mijn ouders niet opbrengen. Van de penningmeester mocht ik elke maand 1 gulden betalen, dat was wel te doen. Ik herinner me nog de allereerste avondwedstrijd met lichtmasten. Een sensatie! De directeur van de lokale kousenfabriek, meneer Hin, had ze gefinancierd.’

U vertelde dat u door de oorlog niet langer dan een werkweek van huis wilde.

‘Die oorlog heeft een enorme impact op mij gehad. In 1943 moest ik voor de arbeidsdienst die de Duitse bezetter had ingesteld, in Hardenberg geulen graven. Na een half jaar werd ik naar Duitsland gestuurd, waar ik als metselaar en stukadoor moest werken voor een bouwbedrijf in Wuppertal, een industriestad die zwaar werd gebombardeerd door de geallieerden. Bij aankomst zag ik vuur en rook, een deel van de stad lag in puin. Al de eerste nacht was er een luchtalarm en moest ik de schuilkelder in.

‘Tegen het einde van de oorlog vlogen de hele dag vliegtuigen laag over de stad. Op een dag was er weer luchtalarm, iedereen rende naar de schuilkelder, maar ik besloot vanuit de deuropening van het huis waar ik aan het werk was, naar de jachtbommenwerpers te kijken. Een toestel draaide en kwam recht op mij af, ik zag wolkjes – dat betekende mitrailleurvuur. Doodsangsten stond ik uit. ‘Dit was het – mijn laatste uur heeft geslagen’, dacht ik. Maar de bommen bleken bestemd voor het station achter het huis.

‘Er waren zoveel momenten in die tweeënhalf jaar in Duitsland dat ik dacht: ‘Hoe gaat dit aflopen, kom ik ooit weer thuis?’ Tot op de dag van vandaag denk ik elke keer dat ik wegga: als ik maar weer thuiskom. De heenreis is waardeloos, de terugreis is altijd een feest.’

Hoe komt u zo vitaal?

‘In de eerste plaats heb je goede genen nodig. Mijn vader is 98 geworden, zijn overgrootvader 97, mijn moeder 90, mijn broer 95. Op de tweede plaats is het een kwestie van actief blijven en veel bewegen. Ik heb altijd veel gewandeld. In alle Europese steden waar ik heb gewerkt, ging ik ’s avonds nooit aan de bar van het hotel zitten, maar wandelen. Al die binnensteden kan ik uittekenen.

‘Tot mijn 93ste fietste ik elke zaterdag een rondje Zandvoort van 30 kilometer, ik keek eerst hoe de wind stond. Fietsen gaat helaas niet meer. Wel maak ik iedere dag een ommetje met de auto, op het drukste moment van de dag. Zo word je niet bang het verkeer in te gaan. Ik houd van rijden en ga nog met de auto naar mijn vriendin, de Rotary en mijn dochter in Emmen.

‘Elke ochtend doe ik gymnastiek en in de middag ga ik naar de zolder voor zwaai-oefeningen, daar hang ik ook aan de deur om lenig te blijven.’

Een jonge vriendin zal ook helpen?

(Zijn 74-jarige vriendin Maayke, luisterend op de bank, begint te lachen.) ‘Alleen is niks. Maayke houdt mij jong. We gaan het land door voor concerten en musea. Ik eet vaak bij haar, ze kan lekker koken en zo huppel ik verder. Natuurlijk heb ik zorgen gehad in mijn leven, maar meestal was ik blij – dat ben ik nog.

Vrijdag 7 februari organiseren Rotary en Rotaract een gezamenlijke borrel in de Wispe brouwerij in Weesp. Initiatief van Rotaract Amsterdam, Rotaract Utrecht, Rotary Trajectum io en Rotary Amstel en Vecht. Informeel samen wat drinken.  Iedereen is welkom!

Aanmelden kan via info@rotaryAmstelenVecht.nl zodat we een indicatie hebben hoeveel mensen komen. Drankjes zijn voor eigen rekening.

Kom je ook?

Rotary’s Nieuwjaarswandeling 2025: Verbinding in Beweging

Zaterdag 11 januari vond de eerste Rotary020 Nieuwjaarswandeling plaats. Deze was geïnitieerd door RC  Amsterdam Sloterdijk om op een vernieuwende en gezonde wijze het nieuwe jaar in te luiden. Deze eerste keer samen met de clubs Amsterdam-N8W8, Amsterdam-Minerva, Amsterdam-Arena, Amsterdam-International. We zagen het als een mooie kans om als clubs elkaar nog beter te leren kennen en steeds meer samen te werken.

En wat een succes was het! Een stralende winterdag vormde het decor voor een prachtige wandeling door de Waterleidingduinen.

De ontvangst in Boshut ’t Pannenland was warm en hartelijk. Met een keuze tussen een korte route van 4 km of een langere route van 7 km, begeleid door een bevlogen natuurgids, was er voor ieder wat wils. Onderweg genoten we niet alleen van de frisse lucht en het natuurschoon, maar ook van elkaars gezelschap en de spontane gesprekken die ontstonden.

De gouverneur, die zelf ook meeliep, noemde de wandeling een kansrijke nieuwe traditie – een prachtige erkenning van hoe activiteiten als deze bijdragen aan verbinding en de spirit van Rotary.

Met deze wandeling hebben we niet alleen genoten van natuur en samenzijn, maar ook een inspirerende start van het jaar neergezet. Een traditie om voort te zetten met steeds meer clubs!

Marc Hendrickx
Vz Amsterdam-Sloterdijk

Op zaterdag 12 april biedt RC Haarlemmermeer Schiphol een verzorgde dag uit aan om moeders van kinderen met een zorgbehoefte in het zonnetje te zetten. De Rotaryclub zorgt voor een ontspannen ontmoeting, waarbij moeders elkaar kunnen ontmoeten en een gevoel van herkenning en vertrouwen kunnen delen.

De moeders worden rondgereden in de koninklijke bus van een van de oldtimer bussen van Stichting Veteraan Autobussen.  

RC IJmond is in januari een ledenwerfactie begonnen waarbij introducés in drie stappen kennismaken met de Club en haar leden.

Met leaflets en een kort filmpje op sociale media werd bekendheid gegeven aan de de actie.

Op de eerste avond werden 8 mensen ontvangen die praktisch allemaal naar de Fireside-avond zullen komen. 

RC Zaanstad doneert €15.000 aan de spoedeisende hulp van het Zaans Medisch Centrum

RC Zaanstad heeft met de verkoop van banketletters rond de afgelopen Sinterklaasdagen een indrukwekkend bedrag opgehaald. Dit is bestemd voor drie goede doelen: de realisatie van een kinderkamer op de afdeling spoedeisende hulp van het Zaans Medisch Centrum (ZMC), het Sokken en Ondergoed Fonds (SOF) van de Stichting Kledingbank Zaanstreek, en een bijdrage aan de Wensen Ambulance Noord-Holland.

Tijdens een bijeenkomst in restaurant Jongwijs te Westzaan overhandigde Jet van den Berg, lid van de commissie goede doelen, het bedrag in de symbolische vorm van een eerste bouwsteen aan verpleegkundigen en initiatiefnemers Lettie Kooi en Laurens Jasper van het Zaans Medisch Centrum. Met deze bijdrage komen zij een grote stap dichterbij de realisatie van een kinderkamer op de spoedeisende hulp van het ZMC, waar jaarlijks 6.000 kinderen die pijn en stress ervaren, op een rustgevende en prettige manier kunnen worden opgevangen.

Met dank aan alle afnemers van de meer dan 4500 banketletters

Het succes van de actie was niet mogelijk zonder alle bedrijven en particulieren die samen meer dan 4500 banketletters hebben afgenomen en Rotary Club Zaanstad wil hen dan ook hartelijk bedanken voor hun bijdrage.

Meer informatie:
Ellen van der Veekens
06 - 2843 2698
ellen.vanderveekens@gmail.com 

RC Zaandam organiseert voor de tweede keer een Popup Koor in Cultureel Centrum Bullekerk  in Zaandam. Het belooft een bruisende avond te worden voor alle aanwezigen. Ruben Smits is gestrikt om dit koor te leiden en hij kan dat als geen ander.

Het idee van een popupkoor is dat iedereen mee kan doen; zowel geoefende als ongeoefende zangers. Samen zingen is leuk om te doen en het verbindt. We hebben zelfs nieuwe leden overgehouden aan dit evenement hoe leuk is dat.

Dit jaar halen we geld op voor Next Level Chill Academy. Een plek waar jongeren van 12 tot 20 elkaar kunnen ontmoeten, hangen, gamen, dansen, zingen, hulp kunnen krijgen bij huiswerk en een luisterend oor vinden. 6 dagen in de week en dat allemaal zonder ouders, alcohol of middelen.

Op 14 februari zullen de jongeren tijdens het evenement een rap ten gehore brengen die ze zelf hebben geschreven en geproduceerd op deze plek.

RC Zaandam koos dit doel omdat het belangrijk is om de volgende generatie te ondersteunen en daar waar mogelijk te helpen. Next Level Chill Academy houdt een aanzienlijke groep van 170 jongeren per week van de straat en heeft ambitie om te groeien.

Op zaterdagmiddag 1 februari verandert het Recreatiebad EuroParcs Enkhuizer Strand in een bruisend spektakel waar 200 enthousiaste kinderen zich in het water storten voor de Sponsorplons! Dit jaarlijks terugkerende spetterende evenement draait om twee belangrijke doelen: zwemveiligheid en zwemplezier.

Met een ladyspeaker en een energieke DJ die de sfeer naar het hoogste niveau tillen, zullen de schoolkinderen hun uiterste best doen om zoveel mogelijk baantjes te zwemmen. En dat is nog niet alles: niemand minder dan Joost Reijns, voormalig nationaal zwemkampioen, geeft een indrukwekkende demonstratie van het circuit!

Het wordt een feest voor jong en oud, met optredens van de Enkhuizer Balletschool en de creatieve schminkkunsten van Berend Botje.

Maar het mooiste van de Sponsorplons? De impact! Het gesponsorde geld wordt ingezet om kinderen, wiens ouders zwemlessen niet kunnen betalen, een kans te geven op een zwemdiploma. Voor sommige gezinnen is er geen financiële steun vanuit de gemeente of Stichting Leergeld, maar dankzij dit evenement kunnen we ervoor zorgen dat élk kind veilig leert zwemmen.

Daarnaast ontvangen de Enkhuizer Zwemvereniging en de Vrijwillige Reddingsbrigade ook een bijdrage, zodat zij zich nog beter kunnen inzetten voor zwemveiligheid.

De Sponsorplons is een hartverwarmende activiteit van Stichting Events Rotaryclub Enkhuizen, die laat zien wat we samen kunnen bereiken. Wil je meer weten of bijdragen? 

Ben jij ondernemer en/of ondernemend en wil je jouw kennis en ervaring inzetten voor goede doelen dichtbij en wereldwijd? En wil je dit doen met een gezellige groep mensen uit je buurt?

Meldt je dan aan voor onze VIP PROEVERIJ op woensdag 5 februari om 20:30 in Hoogwoud.

Onder het genot van een klein hapje en drankje laten we je kennismaken met onze Rotaryclub en kun je ervaren of het iets voor JOU is. Stuur een berichtje naar info@rotarykoggenland.nl

Veldcoördinator Willem Overweg vertelt over een bijzonder initiatief:

Het succes van de visdiefeilandjes in de plasdrassen is al een aantal keren belicht en ook afgelopen jaar waren de broedeilandjes weer goed bezet door de visdieven en kluten. In sommige plasdrassen werd afgelopen jaar zelfs een 2e eilandje aangelegd.

Henk Velink, coördinator weidevogelbeschermer van WLD, vroeg een tijd geleden aan mij of hij info materiaal over weidevogel bescherming kon krijgen. Henk wilde namelijk een presentatie geven voor de RC Purmerend en mogelijk dat daar nog een donatie uit voort zou komen. Ik wees Henk op het succes van de broedeilandjes voor de visdief en hoe mooi het zou zijn als de Rotary club zo’n schelpen eilandje zou sponsoren.

Als broedlocatie had ik de plasdras bij de molen in Etersheim van de Fam. Vrolijk in gedachten. In deze plasdras broeden al enkele paartjes visdieven en kluten maar een voor hen ingericht schelpen broedeilandje miste nog. Deze plasdras is een uitgelezen plek om zo’n eilandje aan te leggen en mooie bijkomstigheid is dat het grote publiek vanaf het dijkje bij de molen heel mooi zicht kan maken op de broedlocatie en uiteraard mooie reclame voor de Rotaryclub, de Familie Vrolijk en Water, Land en Dijken. Een mooi sponsorbord zou dan ook niet mogen ontbreken. Joost en Jan Vrolijk hadden inmiddels ook akkoord gegeven voor aanleg van het eilandje in de plasdras.

Henk kreeg voor zijn presentatie de beschikking over een aantal mooie promotie foto’s en filmpjes van succesvolle andere eilandjes. Hopelijk zou dat helpen om ze over de streep te trekken. Henk ging ermee aan de slag maar kon uiteraard niets beloven of toezeggen. Hij zou zijn best doen bij de RC Purmerend. Begin december geleden kwam Henk op de lijn met de verheugende mededeling dat het bestuur had besloten een schelpeneilandje te sponsoren.

De materialen werden snel besteld en de grote big bags schelpen werden al op voorhand door Jan en Joost naar de juiste locatie gebracht. Altijd weer een spannend klusje in deze tijd van het jaar om met een trekker en platte kar een drassige plasdras op te rijden. Gelukkig had het vorig weekend ietsie pietsie gevroren en het kon net. Komt bij dat over 3 weken weer het water op de plas dras gaat en dan kun je het verder wel vergeten om de plas dras op te rijden.

Wat restte was nog de aanleg van het eilandje zelf. Gelukkig kan ik voor dit soort klusjes en projectjes steevast rekenen op een aantal super vrijwilligers. Ik doe nooit vergeefs een beroep op ze en dat was ook nu het geval. Ik had mijn app oproep nog maar amper verstuurd of had al per omgaande reactie van meer dan genoeg enthousiastelingen die mee wilden helpen met de aanleg. Dat is toch hartverwarmend. Had min of meer een luxe probleem want ik had eigenlijk teveel aanmeldingen maar hoe meer zielen hoe meer vreugd zullen we maar zeggen.

Afgelopen woensdag verzamelden we bij boerderij “de Klaverhoeve” van de familie Vrolijk. Na eerst gezellig aan de koffie en thee met koek te hebben gezeten gingen we met een groot gezelschap naar de plasdras. Loek Londo vrijwilliger en huisfotograaf van de WLD zorgde voor de nodige sfeerplaatjes en binnen 1 ½ uur was de klus geklaard en hadden we een prachtig eiland aangelegd.

Over ruim 3 maanden komen de 1e visdieven na een lange reis weer terug uit het overwinteringsgebied in Afrika en degenen die Etersheim kiezen als broedgebied hebben dan een keuze. Als ik visdief was zou ik het wel weten. Ik zou kiezen voor de schelpjes en namens de visdieven zeg ik: RC Purmerend, hartelijk dank en ik durf eigenlijk wel hardop te zeggen dat broedsucces op deze locatie verzekerd is.

Geschreven door:
Willem Overweg
Veldcoördinator bij Water, Land & Dijken

We nodigen iedereen van harte uit om mee te doen aan de volgende edities van onze Priknick! Samen zorgen we voor een schoner Purmerend, terwijl we genieten van gezelligheid en verbinding.

Winterpriknick – zaterdag 8 februari 2025

Doe mee met de wintereditie van de Priknick en help mee om onze wijken schoon te maken! Deze editie vindt plaats op meerdere startlocaties, zodat je kunt deelnemen in jouw buurt of zelfs meerdere routes kunt lopen.

Gelijk aanmelden? Klik hier 

Startlocaties en tijden:

• 09:00 uur: Winkelcentrum Gildeplein, Purmer Noord
• 10:15 uur: Winkelcentrum Meerland, Purmer Zuid
• 11:30 uur: Winkelcentrum Zwanenbloem, Gors Zuid
• 12:45 uur: Winkelcentrum Makado Kennedyplein (bij fietspad)
• 14:00 uur: Winkelcentrum Purmersteijn, Leeuwerikplein (naar Markthallen, Koemarkt)
• 14:00 Extra startlocatie: Winkelcentrum Weidevenne (bij NS-station, naar Markthallen, Koemarkt)
• 15:15-15:30 uur: Aankomst eindpunt bij de Markthallen, Koemarkt. Iedereen is welkom!

Tip: Loop samen met iemand uit de wijk en geef op de dag zelf aan als je meerdere routes wilt lopen.

Na afloop genieten we met z’n allen van koek en zopie om de dag gezellig af te sluiten.

Rotaryclub Purmerend werkt samen met u aan een (nog) schoner Purmerend. Prik allemaal mee!