ONZE EN JULLIE VERHALEN

Ik, Agnes, nodig iedere maand een aantal Rotarians van D1610 uit om te 'storytellen'. Een mooie manier om te verbinden rondom het maandthema.
Ik ben trots op de bijdragen van Els, Iris, Irene, Peter, Marianna en Bettina waarin zij ons meenemen in hun ervaringen met Vrede en Confilctbeheersing.

Els de Bijll Nachenius | RC Dordrecht Johan de Witt ter Merwe | Geestelijke zorg

Op de afdeling Extra Zorg kom ik Piet (niet zijn echte naam) tegen. Hij mist zijn kinderen. Piet heeft een stoer voorkomen, met een heleboel tattoos. Als ik hem vertel dat er geld ingezameld wordt voor het Ouders-Kinderen-Detentie project, staan er tranen in zijn ogen. “Doen jullie dat voor ons?" Voor hem is het al een wonder. Na zijn detentie gaat Piet naar een kliniek om te werken aan zijn woedeprobleem. Vrede en conflictbeheersing op microniveau, maar o zo belangrijk voor zijn (indirecte) slachtoffers én voor hem.

De four-way-test is verweven geraakt met mijn werk als geestelijk verzorger in een gevangenis. Ik sta gedetineerden bij in het vertellen van hun levensverhaal, zo dat het weer leefbaar wordt. Dat betekent ook werken aan zicht op het perspectief van ieder die erbij betrokken is, zij zelf incluis. Voor gedetineerden is dit vaak een pijnlijk proces. Daar hoort ook bij het terugvinden van vertrouwen. Wie het ten goede komt? Ik hoop uiteindelijk iedereen.

Peter Cools | RC Roosendaal | Rechterlijke macht

Het thema ‘Vrede en conflictbeheersing’ doet mij als rechter denken aan de Latijnse uitspraak van Hugo de Groot op de wand in de hal bij de Hoge Raad. Vrij vertaald houdt deze in dat waar rechterlijke beslissingen tekortschieten het geweld begint. Er wil mee gezegd worden dat rechters macht moeten hebben om te beslissen, want zonder die macht komt er oorlog en dat wil niemand. In de Nederlandse rechtstaat wordt dit onderschreven en nog belangrijker, in het dagelijkse leven werkt het goed uit. Ik verwijs naar de jaarlijkse Rule-of-Law-Index, te hier te vinden is.

‘Vrede en conflictbeheersing’ bergt echter in zich dat verder wordt gekeken dan Nederland, zelfs naar de hele wereld. Er woeden oorlogen en er spelen vele andere conflicten. Ik wil niet zeggen dat rechterlijk tekortschieten daarvan de oorzaak is. Laat ik het er maar op houden dat in de aanloop naar die oorlogen en conflicten het recht veelal simpelweg ter zijde is geschoven. Maar het recht is en blijft er wel. Sinds 2002 is het internationale Strafhof in Den Haag een van de bewakers van dat recht. De taak van het Hof is om verdachten van genocide, oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid verantwoording over hun daden af te laten leggen.

Op 23 januari jl. is wat mij betreft door de aanklager van het Hof een belangrijke stap voorwaarts gezet. Hij heeft twee hoge Taliban-leiders gedagvaard, omdat zij verantwoordelijk worden gehouden voor misdaden in verband met grootschalige discriminatie van vrouwen en meisjes in het Afghanistan van de Taliban. Of deze Talibanleiders ooit in Nederland zullen verschijnen is de vraag, maar het signaal dat is gegeven is groots. Het geeft mij een heel goed gevoel. En, Hugo de Groot heeft nog steeds gelijk!

Iris Snijders-Kroon | RC Gorinchem-Merwede | Douane Consultancy

In het douanevak draait alles om grenzen. Landsgrenzen hebben zowel voordelen als nadelen voor conflictbeheersing. In de EU hebben we de afgelopen decennia gezien dat door vrij verkeer van mensen en goederen - en dus het vervagen van grenzen - verbroedering plaatsvindt. De globalisering van wereldhandel en het sluiten van handelsverdragen brengt landen en mensen eveneens bij elkaar. Elkaars culturen leren kennen, draagt bij aan begrip. Daartegenover ontstaat segregatie, vaak vanuit een gevoel van ontevredenheid. Kijk bijvoorbeeld naar Brexit, waarbij de grens tussen het VK en EU nu vooral de verschillen benadrukt.

Grenzen zijn naast geloof, geld en macht uiteindelijk de belangrijkste reden voor conflict.

De dreigementen van de nieuwe regering in de VS over het opwerpen van grenzen is hier een duidelijk voorbeeld van. Ook in de EU zie je dat dit ook wordt ervaren als een verwijdering in plaats van een toenadering tussen de EU en Verenigde Staten. Handelsoorlogen liggen op de loer. Na alle handelspolitieke maatregelen rond de oorlog in Oekraïne en conflicten in het Midden-Oosten blijft in mijn werk het continue monitoren van deze ontwikkelingen een belangrijk onderwerp.

Marianna van de Graaf | RC Hoeksche Waard | Protestantisme

Vrede, het lijkt zo onmogelijk in een wereld vol grote en kleine conflicten. Voor mij is een belangrijke drijfveer deze bijbeltekst, waar je niet gelovig voor hoeft te zijn om daarmee uit de voeten te kunnen: ‘Stel, voor zover het in jouw macht ligt, alles in het werk om met alle mensen in vrede te leven’. Dat ‘alles’ en ‘allen’ is veelomvattend. Tegelijk is het realistisch: ‘voor zover het in jouw macht ligt’. Vrede begint bij in vrede leven met de mensen om je heen. Ook door jezelf te beheersen en niet alles te zeggen wat je denkt; en bij alles wat je wel zegt te bedenken tegen wie en waar en hoe.

Rotary is in mijn beleving ook een oefengemeenschap voor deze kleine vrede tussen mensen die heel verschillend zijn, in allerlei opzichten. In de club, in contacten van clubs onderling en in internationale (jeugd)uitwisselingen. En ik ben ervan overtuigd dat die kleine vrede op vele plekken wereldwijd groots effect kan hebben.

Irene van Kemenade | RC Bergen op Zoom | Defensie

De afgelopen maanden stonden in Bergen op Zoom in het teken van 80 jaar bevrijding. Samen met mijn medebestuursleden van de Stichting Bevrijding Brabantse Wal en vele vrijwilligers organiseerden we eind oktober onder grote publieke belangstelling onder andere een theaterproductie met 120 scholieren en jongvolwassenen, een herdenking met koninklijk bezoek en een defilé. Deze intensieve, maar bijzondere periode werd op Kerstavond afgesloten door de traditionele Lichtjesavond. Het plaatsen van meer dan 2500 kaarsjes op beide erevelden is ieder jaar weer indrukwekkend, ook omdat dit evenement een toenemend aantal (jonge) bezoekers kent.

Die grote belangstelling kan wat mij betreft niet los gezien worden van de huidige geopolitieke situatie. Als senior adviseur Kennisopbouw & Innovatie op het Ministerie van Defensie werk ik, samen met mijn collega’s, dagelijks aan de transformatie naar een flexibele en adaptieve krijgsmacht die klaar is voor elk denkbaar toekomstig scenario. In dat licht bezien is 80 jaar vrede iets om te koesteren en te beschermen.

Bettina Sommer-van Maanen | RC Gorinchem | Kunstenares

Toen Agnes me vroeg iets te schrijven, had ik net daarvoor contact met het Nationaal Comité 4 & 5 mei. Sinds 2020 heb ik mijn eigen bedrijf in ambachtelijke glaskunst. 6 jaar geleden was ik initiatiefnemer van het Oranjevaasje 75 jaar Vrijheid. Met prinses Margarita de Bourbon de Parme en een team ambachtsmensen ontwierpen we een prachtig vaasje dat eer deed aan het thema. De beweging in het vaasje 75 jaar Vrijheid symboliseert een abstracte zwerm opstijgende vogels, die hun vrijheid tegemoet vliegen.

Vrijheid is een actueel thema met oorlogen dichtbij en verder weg en veel onrust in de wereld. Wat kunst kan betekenen, is niet in 150 woorden op te schrijven. Ik ervaar een grote vrijheid nu ik me volledig kan richten op het ontwerpen van glaskunst voor opdrachtgevers.

Binnen Rotary Gorinchem is er aandacht voor kunst en cultuur in de eigen club maar ook voor de community. Het is essentieel dat we ons in vrijheid kunnen uiten en kunst & cultuur mogen beleven in de breedste zin van het woord. Of dit nu als kunstenaar, maker, bezoeker of ontvanger is. Kunst verbreedt je perspectief en zet aan tot (her)denken, vieren en verbinden. Dit zou overal ter wereld in vrijheid mogelijk moeten zijn.

Inhoud

Verder

Onze en jullie verhalen