ONZE EN JULLIE VERHALEN

Ik, Agnes, nodig iedere maand een aantal Rotarians van D1610 uit om te 'storytellen'. Een mooie manier om te verbinden rondom het maandthema.
Ik ben trots op de bijdragen van Marceline, Kathy, Astrid, Herman, Jean Pierre en Leopold waarin zij ons meenemen in hun ervaringen met Vocational Service.

Kathy Rogmans | Onderwijs | RC Breda

Vocational service is bij Rotaryclub Breda niet statisch, we veren mee met maatschappelijke trends en dagen onszelf uit om verdiepende gesprekken te voeren over ethiek, de toegevoegde waarde van onze club voor de stad Breda en wat wij als individuele leden bij kunnen dragen aan de club en aan Breda. We hebben bijeenkomsten gehad met ethische dilemma’s uit ons eigen werkveld, in goed vertrouwen leren we van en met elkaar.

Al een aantal jaar hebben we Job Rotary waar individuele leden mensen coachen die graag weer aan het arbeidsproces willen deelnemen. We zien nu dat daar minder behoefte aan is en dat de vraag verschuift naar ondersteuning van jongeren die geen stage kunnen vinden. De afgelopen twee jaar hebben we door middel van het socratisch gesprek gekeken naar onze club, onze actiebereidheid en hoe we elkaar nog meer kunnen ontmoeten en versterken. De aanleiding hiervoor lag in een lezing van professor Vidhi Chaudhri van de Erasmus Universiteit over groepscultuur en de rol van traditie en mores in tijden van verandering. Zij stelde ons toen de volgende vragen:

Waar staat Rotary Breda voor? Wat zijn jullie club-waarden? En zijn die nog actueel?
Hoe internaliseren jullie de club-waarden in jullie dagelijks leven?
Waar werken jullie naar toe?
Wie zijn jullie stakeholders? En wat willen zij?
Hoe zorgen jullie ervoor relevant te blijven?

Naast de goede socratische gesprekken binnen de club heeft het ook concrete acties opgeleverd. Geen totale koerswijziging maar wel gerichte accenten. De onderlinge verbondenheid komt tot uiting in meer levensberichten en avondjes-van-6 bij iemand thuis, de stakeholders benaderen we actief voor lezingen en er is een nieuw evenement voor fundraising gestart dit jaar.

Kortom we benaderen Vocational Service vanuit een breed perspectief passend bij de dynamiek van onze club.

Herman Weggen | Zorginstellingen | RC Etten-Leur e.o.

Mentorschap

met recht betrokken.

In de Maandbrief van december 2024 riep onze gouverneur Agnes den Hartogh ons op om iets te doen met Vocational Service. Voor mij is Vocational Service mijn professionele vaardigheden gebruiken voor de maatschappij. Ik doe dat als (vrijwillig) voorzitter van Mentorschap West-Brabant (MWB). Mentorschap West-Brabant zoekt voor mensen die niet voor hun eigen (zorg)belangen op kunnen komen een mentor die hen daarbij begeleidt, steunt en zo nodig voor hen beslist. Een mentor wordt door de rechtbank benoemt. Dat betekent dat het een verantwoordelijke (vrijwilligers)functie is. Je bezoekt je cliënt één a twee keer per maand, leert hem/haar kennen en spreekt over zijn/haar wensen op het gebied van zorg, behandeling, begeleiding en welzijn en bewaakt deze. Je wordt door ons geschoold en kunt altijd terugvallen op één van onze coördinatoren. Iedereen met enige levenservaring kan mentor worden, ongeacht je beroepsmatige achtergrond. In het hele district 1610 kunnen we nog mentoren gebruiken.

Is uw interesse gewekt, luister dan eens naar onze podcast 'Met recht betrokken'.

Ook ben ik graag bereid een (interactieve) presentatie te geven tijdens een clubavond over wat mentorschap inhoudt. U kunt mij bereiken via weggen@planet.nl of 06 - 5136 1272.

Marceline Houwink | Logopedie | RC Gorinchem

Door alles wat ik via mijn Rotary lidmaatschap heb meegemaakt in onze Gorinchemse maatschappelijke omgeving zie ik soms nieuwe kansen….

Als logopedist bij een ziekenhuispraktijk werk ik met allerlei doelgroepen. Baby’s met eet-drinkproblemen als gevolg van bijboorbeeld prematuriteit, kinderen die problemen hebben met leren praten. Maar ook volwassenen met stem- en keelklachten die bijvoorbeeld hees zijn.

Sinds enige tijd dient zich bij onze praktijk een nieuwe groep aan, namelijk die van mensen met genderdysforie. Veelal transvrouwen, twintigers, die hun zware mannenstem willen leren vrouwelijker te laten klinken. En dat lukt vaak goed. Maar ik kwam er ook achter welk een grote eenzaamheid bij deze groep bestond, terwijl zij in een onvoorstelbaar ingrijpende transitie zitten. Daarom ben ik begonnen hen één keer in de zoveel weken in een groepje te laten komen. Dan oefenen we samen én help ik hen met elkaar in gesprek te komen. Omdat er onder deze groep velen een tik autisme hebben, kunnen ze daar enige hulp bij gebruiken en leid ik dan het gesprek. Het blijkt een succes te zijn. Zo hebben twee van mijn leerlingen verkering gekregen en wonen nu heel gezellig samen. Ik ben inmiddels bezig met de volgende stap: hen meenemen naar het COC-café voor transpersonen. Daarmee hoop ik de drempel te slechten naar zelfstandige socialisering.

Leopold Hertzberger | Geneeskunde | RC Dordrecht

Een SCEN-arts (Steun en Consultatie bij Euthanasie in Nederland) heeft regelmatig te maken met morele standaarden, niet alleen kanker, maar ook bij dementie. Bij geen ziekte werd ik als SCEN-arts zo intensief geconfronteerd met morele standaarden als bij een euthanasieverzoek door iemand met dementie.

Na het stellen van de diagnose dementie komt soms de vraag om euthanasie. Soms komt die vraag vroeg. Dat gebeurt als de patiënt ondraaglijk lijdt door het vooruitzicht ernstig dement te worden. Dus dan wordt euthanasie verricht terwijl de patiënt nog “goed” is. Maar soms komt de vraag te laat, via familie of door middel van een schriftelijke verklaring, en dan kan het meestal niet meer. Ook niet als de patiënt eerder mondeling of schriftelijk heeft verklaard, euthanasie te willen als hij/zij dement is. Die vraag om dementie botst dan vaak met de wettelijke eis dat er sprake moet zijn van ondraaglijk lijden. Dat lijden bij ernstige dementie is vaak niet vast te stellen. Een moreel dilemma dus, bij uitstek geschikt om in jouw club in het kader van Vocational te bespreken. Ik sta je daarbij graag terzijde.

Wil je meer weten over SCEN, kijk dan op de website van Expertisecentrum Euthanasie.

Jean Pierre van der Pol | Geneeskunde | RC Oosterhout

Recent zag ik de film 'Conclaaf', gebaseerd op het gelijknamige boek van Robbert Harris. Daar werd door een kardinaal een dialoog gehouden met een stelligheid die aangrijpend en beangstigend was.

Het was zíj́n visie en dat liet geen tegenwoord, laat staan tegenspraak, toe. Dit zie je de laatste jaren meer. Gericht op individu en volledig uitgediept op de persoon of groep.

Afgelopen jaren heb ik, door grote diversiteit van activiteiten, persoonlijke en maatschappelijke problematieken van mij en de vele classificaties binnen onze club, enige nuances aangebracht in het vormen van je eigen normen en waarden. Ik voel mij meer een medisch consultant (classificatie huisartsgeneeskunde).

Een luisterend oor, een poging tot een positieve bijdrage met inzet en kennis. Het geeft een prettig gevoel binnen de groep. Jouw luisterend oor geeft aandacht voor elkaar.
Rotary? Ja, gezellig!

Astrid Smit | Verzekeringen | RC Hoeksche Waard

Binnen onze club spelen de diverse aspecten van vocational het hele clubjaar een belangrijke rol. Denk dan aan de betrokkenheid bij het in contact brengen van leerlingen van het voortgezet onderwijs met het bedrijfsleven in de Hoeksche Waard, de beroepspraatjes en levensberichten maar ook het bezoeken van bedrijven van Rotarians en van andere ondernemers. Deze bedrijfsbezoeken (met partners) organiseren wij twee keer per clubjaar in oktober en in april. Dit zijn mooie momenten om de ondernemer met vol enthousiasme over het bedrijf te laten vertellen, ook welke betrokkenheid hij of zij heeft bij de maatschappij en wat bindt en boeit. Enkele voorbeelden waar de commissie vocational bij betrokken is geweest, zijn het bezoek aan Museum Hoeksche Waard in verband met de tentoonstelling “Presentje Kunst”, Bosman Watermanagement (bekend van het ijzeren windwatermolentje), een bezoek aan CZAV, agrarische aan- en verkooporganisatie van Zuid-Nederland. Kortom erg leuk om hiermee bezig te zijn!

Peter van Keulen | Microbiologie | RC Oosterhout de Warande

Vocational service overzee

Na mijn pensionering als arts-microbioloog ben ik gaan werken in het Academisch Ziekenhuis Paramaribo. Met 4 andere gepensioneerde collegae vervulden we daar om beurten de vacature die was ontstaan door het vertrek van de enige beroepsbeoefenaar in Suriname.

In 5 jaar hebben we met veel steun vanuit Nederland het laboratorium gemoderniseerd. De uitbraak van Covid was een bijzondere stresstest voor onze “maatschap”. In die periode zijn wij financieel enorm geholpen door het Su4Su Support Fund, waarin de lokale Rotary een belangrijke rol speelde. De ondersteuning door het RIVM was van onschatbare waarde. Het allerbelangrijkste was de loyale en onvermoeibare steun van de medewerkers van het laboratorium.

Als oud-opleiders konden wij een Surinaamse basisarts opleiden in ons specialisme. Na het voltooien van diens opleiding konden wij met een gerust hart afzwaaien.

Werken in een andere, (multi-)culturele setting waar middelen schaars zijn en niets van de professionele ondersteuning waaraan we gewend zijn vanzelfsprekend is, was voor ons een bijzondere ervaring.

Inhoud

Verder

Onze en jullie verhalen

Mentorschap

Vocational service overzee