Basisonderwijs & Alfabetisering


Agnes nodigt iedere maand een aantal Rotarians van D1610 uit om te 'storytellen'. Een mooie manier om te verbinden rondom het maandthema.
Ik ben trots op de bijdragen van Judith, Henk, Noortje, Virginie en Arnoud waarin zij ons meenemen in hun ervaringen in het (basis)onderwijs en met alfabetisering.

Judith Gravemaker |Basisonderwijs
RC Westdorpe-Zelzate/Euregio

Judith Gravemaker |Basisonderwijs | RC Westdorpe-Zelzate/Euregio

Start van een nieuw schooljaar….

De kinderen van groep 3 komen de klas binnen en kijken verwachtingsvol om zich heen, want dit jaar gaan ze dan echt leren lezen, schrijven en rekenen. Wat ze voor het gemak even zijn vergeten, is dat zij in groep 1/2 ook al op verschillende manieren met letters en cijfers in aanraking zijn geweest. In groep 3 beginnen ze met de letter i en in de loop van de week volgt de letter k, en dan kunnen zij het woord “ik” lezen en schrijven. Wat zijn ze trots!

In groep 7/8 start een nieuwe leerling, hij heeft hiervoor les gekregen op een Taalexpertise Centrum in een andere stad en heeft het afgelopen jaar een 'taalbad' gehad. De laatste twee jaar van de basisschool zal hij bij ons op school les krijgen. Naast het verder ontwikkelen van zijn taalvaardigheden, is het voor hem ook van belang om zijn sociale taalvaardigheden te ontwikkelen!

Deze week start er een nieuwe medewerkster van het schoonmaakbedrijf, zij spreekt Roemeens. Gelukkig bestaat er Google Translate en kunnen wij met behulp van de app met elkaar communiceren. Samen komen wij er wel uit!

Taal is voor ons van groot belang, hiermee kunnen wij duidelijk maken wat wij willen en wat wij nodig hebben. Op school besteden wij dan ook veel tijd aan de ontwikkeling en het gebruik van taal, om de kinderen zo goed mogelijk voor te bereiden.  Dit is erg belangrijk, want overal om ons heen is taal!


Virginie Gmelich Meijling - van Doore | Onderwijsontwikkeling | RC Goes

Als lesconceptontwikkelaar zie ik dagelijks de kracht van een contextrijke leeromgeving in combinatie met taalonderwijs. De Talent Torens die ik in de afgelopen 20 jaar ontwikkelde voor basisscholen, bieden een geweldige kans om taal op een natuurlijke, betekenisvolle manier te integreren in het onderwijs. In plaats van taal puur theoretisch aan te leren, krijgen de kinderen de kans om taal te gebruiken in concrete, uitdagende situaties. Ze leren nieuwe woorden en begrippen niet alleen uit boeken, maar ook door actief, driedimensionaal, bezig te zijn met techniek, wetenschap en creativiteit.

Door deze context voelen kinderen zich meer betrokken en gemotiveerd. Ze zien direct het nut van taal, omdat ze het nodig hebben om problemen op te lossen, samen te werken en hun ideeën te verwoorden. Deze woordenschatverbreding zorgt niet alleen voor een betere taalvaardigheid, maar ook voor meer zelfvertrouwen en enthousiasme in het leren. Zo kunnen kinderen optimaal hun taalvaardigheid en hun talenten ontwikkelen.

Virginie Gmelich Meijling - van Doore
Onderwijsontwikkeling
RC Goes


Arnoud Wever | Onderwijsmanagement
RC Breda Mastbos

Arnoud Wever | Onderwijsmanagement | RC Breda Mastbos

Ruim twee jaar geleden werd ik lid van RCBM (Breda-Mastbos). Er was in onze club behoefte aan een hechtere band met het onderwijs in de stad. Ik vond bijdragen aan die ambitie wel een uitdaging. Dit jaar ben ik 43 jaar werkzaam in het Primair Onderwijs, de laatste 16 jaar als bestuurder van een scholenstichting. Rotary spreekt mij vooral aan, omdat binnen Rotary steeds wordt gezocht naar meerwaarde creëren voor onze omgeving/maatschappij. Dat doen we in het onderwijs ook! Niet alleen leren/taligheid is belangrijk, maar ook het worden van een ‘mooi mens’ en het leren van het belang van ‘samen’.

In onze club is ‘samen leven’ dit jaar het thema. We spannen ons onder andere in voor jongeren die ondersteuning kunnen gebruiken en we ondersteunen een groep kinderen uit Oekraïne die uit verschillende tehuizen, verspreid over Oekraïne, komen. Voor mij komen mijn persoonlijke en professionele ambities op deze manier prachtig samen!


Noortje Vermeer | Onderwijsbegeleiding | RC Berkel-Enschot

Al ruim 15 jaar mag ik met trots zeggen dat ik remedial teacher ben. In het onderwijs mogen werken is het mooiste wat er is! Waarom zult u misschien denken?

Een tijdje geleden had ik een meisje bij mij in de praktijk met rekenproblemen. Haar pre-advies was vmbo-t voordat ze startte met begeleiding.

Een intakegesprek volgde met haar ouders en school. Door samen te bekijken wat zíj nodig had, startten we het begeleidingstraject.

Al vrij snel bleek haar faalangst zo’n grote rol te spelen waardoor het rekenen niet lukte en zij weinig succeservaringen had. Na een paar maanden begeleiding gingen haar cijfers omhoog en kreeg ze steeds meer zelfvertrouwen. Uiteindelijk had school haar advies aangepast en mocht zij havo gaan doen op de middelbare school.

Het is mooi om een kind te zien groeien met een duwtje in de rug in de juiste richting. Dit is dan de spreekwoordelijke kroon op mijn werk welke ik samen met haar, haar ouders en school bereikt heb. 

Noortje Vermeer | Onderwijsbegeleiding
RC Berkel-Enschot


Henk Zielstra | Onderwijs
RC Vlissingen

Henk Zielstra | Onderwijs | RC Vlissingen

Wat mij bezighoudt in het onderwijs is dat je er alles aan moet blijven doen om de samenleving te versterken door hoogwaardig onderwijs te geven aan alle kinderen, ongeacht hun afkomst. Mijn stichting, waar ik bestuurder van ben, bestaat uit 18 basisscholen, waar 2.800 kinderen met allerlei achtergronden onderwijs genieten.

Mij intrigeert de situatie van kinderen die nog niet zo heel lang geleden in een ander deel van de wereld opgroeiden, maar met hun ouders moesten vluchten naar Nederland. De veerkracht van kinderen is immens. Je ziet dat ze draad weer oppakken en gemotiveerd zijn om het onderwijs te volgen.

Het Taal Expertise Centrum, een school van mijn stichting, heeft zo'n honderd leerlingen met een heftige achtergrond. Intensief taalonderwijs, traumareductie en extra aandacht aan hen, helpt deze kinderen om te herstellen en bereidt hen ook voor op het wereldburgerschap.

“Ik kom uit de zee…”  Dit was het antwoord van een meisje toen ik haar vroeg waar ze vandaan kwam. Een zeer indrukwekkende reactie. En daarnaast op het bord in het atrium van de school waar met grote letters 'vergeet mij nietje' staat geschreven, zijn zo'n tachtig pasfoto's geplakt van kinderen die om wat voor reden dan ook de school hebben verlaten. Het is niet voor te stellen dat we van ruim de helft niet weten waar ze gebleven zijn. Dat is de realiteit van het onderwijs op bepaalde scholen. Deze kinderen worden van hot naar her gesleept, samen met hun ouders. Ze blijven feitelijk vluchteling als ze in Nederland zijn gearriveerd. Niet goed voor hen en niet voor het onderwijs. Hoe lang is het vol te houden dat je de veerkracht van deze jonge mensen blijft herkennen?