DE RELATIVITEITSTHEORIE

 

bovenin de Hondsrugtoren
leef je korter dan op de begane grond…

 

(het scheelt wel 224 nanoseconden per jaar)

 

Gelukkig had de programmacommissie in mede-Rotarian Roel Grit (van onze dochterclub) een begenadigd spreker gevonden, die erin slaagde om met maar een paar formules, zijn verhaal over de relativiteitstheorie in een glasheldere presentatie te gieten, zonder al te veel aan diepgang in te leveren. Kortom: het was weer eens ouderwets genieten bij Rotary!

Natuurlijk, voor onze niet-bèta's was het even doorbijten bij de behandeling van de Lorenz-transformaties en de gravitationele tijdsdilatatie in het kader van de zgn. tweelingparadox, maar voor de gemiddelde – immers lichtelijk elitaire – Rotarian was het allemaal prima te volgen.

Tenslotte is de reden dat de relativiteitstheorie in het algemeen als onbegrijpelijk beschouwd wordt, niet zozeer gelegen in het feit dat de resultaten moeilijk te begrijpen zijn, maar eerder dat ze moeilijk te geloven zijn. Enigszins badinerend zou je de theorie kunnen samenvatten in een limerick:

 

Een zeer vlotte juffrouw uit Megen
kon sneller dan 't licht zich bewegen;
ze ging om tien uur
relatief naar haar buur,
was thuis weer om kwart over negen.

 

foto's: Onno te Nuyl

 

 

 

P.S.

 

Voor liefhebbers die het allemaal niet zo snel hebben kunnen opslaan, en het nog eens rustig zouden willen bekijken: de presentatie van de spreker is helaas niet beschikbaar, maar in onderstaand filmpje wordt ongeveer hetzelfde behandeld…

 

 

 

verbeelding van een gekromd ruimte-tijdcontinuüm