Sister Marie Laurence school Sint Maarten
Sister Marie Laurence school Sint Maarten
Wie herinnert zich nog de orkaan Irma, die op 6 september 2017 enorme schade aanrichtte op het eiland Sint Maarten? Voor Tanja Frederiks en tal van andere eilandbewoners staat die dag nog dagelijks op het netvlies gegrift.
Tanja, werkzaam voor een katholieke stichting die zeven scholen op het Nederlandse deel van Sint Maarten runt, woont al haar hele leven op Sint Maarten. Met haar bezochten we in februari 2022 de zwaar beschadigde Sister Marie Laurence school in de wijk Middle region.
Traumatische ervaring
Tanja noemt de orkaan een traumatische ervaring. Maar dat verhinderde haar niet om direct in actie te komen.
Één van de scholen, de sister Marie Laurence school, was zo beschadigd, dat herstel niet meer mogelijk was. Tanja kwam al snel na de ramp samen met het schoolbestuur met een compleet uitgewerkt plan om de school te slopen en orkaanbestendig weer op te bouwen. Tot zover niets nieuws, want inmiddels was het de eilandbewoners wel duidelijk dat de zinken daken niet echt opgewassen zijn tegen dit natuurgeweld. Maar wat écht vernieuwend was in haar plan, was de sociale functie die de nieuwe school zou krijgen in de arme wijk ‘Middle Region’ waar de school staat. Tanja had al een projectplan gemaakt voor een ‘Exceptional school’ om een nieuwe onderwijsmethode te implementeren voor extra aandacht en begeleiding van de kansarme kinderen van de wijk Middle Region. Het nieuwe plan voorzag ook in een nieuwe multi-functionele school, met een basketbalveld, een speeltuin en een buitenruimte voor de buurt, mogelijkheden voor muziek-, dans- en volwassenen-onderwijs en een schuilplaats en opvanglocatie voor bescherming tegen toekomstige orkanen.
Gered door de orkaan
Onze Rotaryclub Huizen Gooimeer herinnert zich de orkaan nog goed. Ik was in dat jaar voor de tweede keer voorzitter geworden. Ik durf nu wel te zeggen dat onze club op sterven na dood was. Oudere leden waren afgehaakt. We hadden, met drie nieuwe leden erbij opgeteld, nog maar 18 leden. En toen was er de orkaan op Sint Maarten en vernamen wij van het plan van Tanja. Vanuit het district kwam de vraag of er clubs waren die iets voor Sint Maarten wilden organiseren. Om Huizen heen liggen zes ‘bergen’ en er is een uitgezette ‘zes bergen wandeling’. Ik stelde onze club voor om daar een sponsorloop van te maken. Onze nieuwe leden reageerden enthousiast. Zo ontstond een kerngroepje van Gert-Jan van Dommelen, Nicole Bouts, Han Landman en mijzelf. We bedachten dat niet iedereen van wandelen houdt. En als kleine Rotaryclub zouden we ook te weinig impact maken. Maar wat als we de hele Huizer samenleving in beweging zouden krijgen? Er werd een soort ‘glazen huis’ constructie bedacht, met een oproep om een activiteit te bedenken en de opbrengst daarvan op 11-11-2017 (Sint Maartendag) naar een centrale plek in Huizen te brengen ten behoeve van de nieuwbouw van de multi-functionele Sister Marie Laurence school. De actie werd een groot succes. De gemeente deed mee, maar ook tal van Huizer ondernemingen, maatschappelijke organisaties en er waren veel privé-initiatieven. En ook alle andere leden van onze club kwamen in actie. Op 11-11 werd ruim 43.000 euro bij elkaar gebracht met 65 verschillende acties. Het succes van de actie leidde ook weer tot nieuwe leden voor onze club. Ik heb achteraf wel eens gekscherend gezegd dat onze club is gered door de orkaan op Sint Maarten.
Global Grant
Ons plan werd omarmd door de Rotaryclub Sint Maarten en als Rotaryclub Huizen Gooimeer hebben wij de internationale coördinatie gedaan en nog 10 andere Rotaryclubs bereid gevonden om het project mede te financieren.
Gezamenlijk hebben de 12 Rotaryclubs uit 6 landen onder aanvoering van onze Rotaryclub een Global Grant van Rotary aangevraagd waardoor het bedrag werd verdubbeld en we een budget van 338.000 USD hebben om het project te realiseren.
Sint Maarten anno 2022
In februari 2022 bezocht ik Sint Maarten, samen met mijn moeder. We wilden een weekje zon, maar we wilden natuurlijk ook kijken hoe de sister Marie Laurence school erbij stond.
We werden door Tanja bijzonder gastvrij ontvangen. Zij liet ons de mooie plekken van Sint Maarten zien, maar ze nam ons ook mee naar de armere wijken, zoals de wijk Middle Region, waar de Sister Marie Laurence school staat. De school is helaas nog steeds niet opnieuw gebouwd. De besluitvorming hierover is bijzonder ingewikkeld, mede omdat veel partijen betrokken zijn. De oude school is nog niet gesloopt, maar ook echt niet meer te gebruiken. Het dak is er grotendeels af en de klaslokalen worden bevolkt door duiven, die er een dikke laag uitwerpselen hebben neergelegd, waar een penetrante geur vanaf komt.
De kinderen zijn verdeeld over andere scholen op het eiland.
Slapeloze nachten
Tanja zegt dat ze er soms niet van kan slapen. Ze voelt zich verantwoordelijk voor het hele proces, ook naar alle Rotaryclubs toe, die ondersteuning hebben geboden. Maar ze blijft ook hoopvol. Het lijkt er nu toch echt op dat de kogel in de eerste helft van 2022 door de kerk gaat. Dan kan eindelijk gestart worden met de sloop en de herbouw van de school.
Tanja heeft intussen ook zeker niet stil gezeten. Het idee van een multi functionele school met een sociale functie in de wijk zet ze met veel wilskracht om in daden. Intussen is met een bedrag van 27.000 USD een eerste training voor de leerkrachten en het buitengebied van de school met het basketbalveld en de speeltuin gerealiseerd waar de kinderen uit de buurt mogen komen spelen. Het ziet er prachtig uit.
Ontwikkelkansen voor de kinderen
De voormalige gymzaal van de school, waarvan het dak nog intact is, wordt door oud leerlingen van de school volop gebruikt om te basketballen.
Tijdens ons bezoek aan de school spreekt Tanja er een jongen aan. Ze vraagt of hij een foto van ons drieën wil maken en dat doet hij behendig, met een brede grijns op zijn gezicht.
Als hij weg is vertelt Tanja dat hij uit een gezin komt waar veel geweld is. De kans dat deze jongen ook op het criminele pad gaat is groot. Nu hangt hij nog veel rond op school. Hij doet graag klusjes voor haar en hij voelt zich door haar gewaardeerd. Voor jongens en meisjes zoals hij doet Tanja het. Zij moeten volgens haar net zoveel kansen krijgen om zich te ontwikkelen als haar eigen kinderen. Daar is een goede school voor nodig, maar ook een veilige sociale omgeving na schooltijd. En die gaat er -als het aan Tanja ligt- in 2023 zeker komen.
We beloven haar dat we dan terugkomen om het te vieren.