Twee leden bezoeken Cambodja om te zien waar het geld van het Dorpsdiner naartoe gaat

We willen mensen leren op eigen benen te staan versie 28-3-2014

Vooral mensen die nauwelijks over de grens geweest zijn hebben vaak kritiek op ontwikkelingshulp. Maar om erover mee te kunnen praten, moet je er eigenlijk geweest zijn, zeggen twee Rotarians uit Laren. Gerrit-Jan Hülsenbeck en Gilles baron van Hövell tot Westervlier en Wezeveld (‘zeg maar Van Hövell’) gingen samen met Sara Wink, medewerkster van International Child Support naar Cambodja. In de laatste week van februari bezochten ze een aantal projecten, die door ICS worden gesteund en gecontroleerd.

Door Tineke Vermeer *

Ze kozen voor Cambodja, omdat de opbrengst van het jaarlijks Dorpsdiner op De Brink in Laren de afgelopen drie jaar in Cambodja besteed werd en ook in 2014 gaat dit weer gebeuren. Het gaat elk jaar om een aanzienlijk bedrag, omdat het opgehaalde inschrijf- en sponsorgeld door bijdragen van Wilde Ganzen en Rotary International nog eens verhoogd wordt. Zojuist is er voor het afgeronde project uit 2012 vijfenzeventigduizend dollar overgemaakt aan ICS.

Vrij hoefden ze er niet voor te nemen, want beide heren zijn gepensioneerd. Hülsenbeck werkte vele jaren voor een Amerikaanse producent van zelfklevende materialen en Van Hövell werkte drieëndertig jaar bij KLM in technische en operationele functies. Momenteel is hij betrokken bij de ontwikkeling van de eerste commerciële ruimtevlucht, die gelanceerd wordt vanaf Curacao. Hülsenbeck kon zijn vliegreis naar Cambodja financieren met de airmiles, die hij opspaarde tijdens zijn werkzame leven en Van Hövell kon, gezien zijn KLM-verleden voordelig vliegen. Cambodja grenst aan Thailand, Laos en Vietnam, is 4,5 keer zo groot als Nederland. De bevolking is overwegend boeddhistisch. Tachtig procent van de 14,8 miljoen inwoners werkt in de landbouw. Er is een zeer matige infrastructuur en door de vele oorlogen en gruwelijkheden van de Rode Khmer, waarbij miljoenen mensen zijn vermoord, heeft het een enorme achterstand.

Wat troffen jullie aan?

Hülsenbeck: ‘We vlogen naar Siem Reap, een kleinere luchthaven, circa 315 kilometer noordelijk van de hoofdstad Phnom Penh. In die plaats zit het lokale kantoor van ICS, onze begeleidster vanuit Nederland, Sara Wink, werkt op het kantoor in Amersfoort. ICS had een vol programma voor ons samengesteld, we hebben alleen projecten in het noorden bezocht, wat relatief het armste deel is. Oorspronkelijk hadden wij het plan om met de hele Rotaryclub deze reis te ondernemen, maar dat bleek onhaalbaar. Jammer, want onze club heeft al twee bouwreizen gemaakt met Habitat for Humanity, naar Roemenië en Ghana en daar hebben we hele goede ervaringen opgedaan. Maar niet iedereen kan zo’n reis naar Cambodja bekostigen, kon geen vrij krijgen of wilde niet helemaal naar Zuidoost Azië.’

Wat voor projecten zijn er tot nu toe dankzij het Dorpsdiner gesponsord?

Van Hövell: ‘In 2011 was het een onderwijsproject voor jonge scholieren, in 2012 ging het geld naar waterstations, in 2013 een trainingsproject voor jongeren van 15 tot 21 jaar, die leren ondernemen. Voor 2014 staat er weer een aantal waterstations op het programma, waarvoor kennis wordt uitgewisseld met de organisatie ‘1001 Fontaines’, die al actief is in het zuiden. Voordeel is dat je met organisaties samenwerkt die de weg weten en die de projecten controleren.’

Hoe gingen jullie ermee om als je zag dat ergens minder efficiënt werd gewerkt?

Hülsenbeck: ‘Tja, het lijkt zo makkelijk om kritiek te hebben, maar je krijgt ook begrip voor de valkuilen en onmogelijkheden in een land. We waren er te gast, dus je blijft beleefd. Maar bij een bezoek aan één van de landbouwprojecten troffen we nogal een bende aan, met o.a. plastic zwerfafval. Wij zijn toen begonnen op te ruimen, om te laten zien dat het daardoor beter functioneert. We merkten wel dat onze gastheren van ICS zich een beetje geneerden voor de situatie, maar anderzijds is het natuurlijk goed dat je ook de werkelijkheid te zien krijgt. Kijk, als onze koning en koningin ergens op bezoek komen, wordt alles aangeveegd, gerepareerd, opgeschilderd. Wij hebben ook gezien dat het soms niet zo gladjes verloopt. Dat moet je accepteren.’

Wat heeft jullie het meest getroffen tijdens deze reis?

Van Hövell: ‘Natuurlijk word je stil van de armoedige omstandigheden waaronder mensen daar leven. Ik was diep onder de indruk van het enthousiasme van de jongeren. Ze willen zich zo graag ontwikkelen.’ Hülsenbeck: ‘We hebben allebei al veel van de wereld gezien. Het is goed om eens te ervaren hoe het leven niet zo georganiseerd verloopt. Al die kleine neringen in het noorden, waar de mensen heel hard werken op de rijstvelden om één oogst per jaar te krijgen. Je ziet er nauwelijks auto’s, wel bromfietsen en door brommers voortgetrokken tuktuks. Er is veel werkloosheid in de steden, dus moet je zorgen dat jongeren in hun regio kunnen blijven en iets bereiken. Zo is er nu een groeiende samenwerking tussen biologische landbouwbedrijfjes, die hun produkten verkopen aan hotels en horeca. Het toerisme is een belangrijke inkomstenbron. Vooral in de streek waar wij waren, vlakbij de Angkor-Wat, de wereldberoemde tempel, die op de Unesco-werelderfgoedlijst staat. ICS had speciaal voor ons mountainbikes geregeld, zodat we daar naartoe konden fietsen. Ook dat bezoek zal ik nooit vergeten. We waren in het gezelschap van een Nederlandse manager van ICS Asia in Siem Reap. Hij werkte vroeger onder andere voor C&A en Artsen zonder Grenzen en woont sinds zijn pensionering afwisselend in Frankrijk en Cambodja. Hij kende er de weg en heeft ons de omgeving laten zien, zoals we die zelf niet zouden hebben ontdekt.’

Hebben jullie daar ook contact gehad met andere Rotarians?

Hülsenbeck: ‘Het is een wereldwijde organisatie, die uitwisseling van kennis en vriendschap in de verschillende landen wil bevorderen. Om een toelage van Rotary International te krijgen is samenwerking met een club in het bestemmingsland zelfs een voorwaarde. Wij hebben de voorzitter van de Rotaryclub Angkor ontmoet, een Taiwanese vrouw, die heel actief is. En er kwam een delegatie overvliegen vanuit Phnom Penh, speciaal om ons te ontmoeten en gezamenlijk de ICS-projecten te bezoeken. Bovendien waren er tijdens een diner Rotarians aanwezig uit Australië en Thailand. Dan merk je hoe inspirerend het werkt als je dezelfde idealen deelt. Met de club in Phnom Penh gaan we komend jaar samenwerken voor het goede doel: nieuwe waterstations in het noorden.’

[inzet in kader of kleurfont:]

Op zondag 25 mei vindt op de Brink in Laren voor de 9e keer het Groot Dorpsdiner plaats. Twee Rotaryleden uit Laren gingen naar Cambodja om te zien wat er met de opbrengst gebeurt. U kunt nu al kaarten bestellen via de website www.dorpsdiner.nl Wees er snel bij, voor ze op zijn.

*Tineke Vermeer is freelance journalist en lid van Rotaryclub Laren-Blaricum

Foto’s:

1.	In een eenvoudig klaslokaal presenteren jongeren wat ze geleerd hebben tijdens hun ondernemersproject.

2.	Bezoek aan een biologisch landbouwproject, geleid door een vrouw, die de zaken goed georganiseerd had. Er wordt gewerkt zonder schadelijke bestrijdingsmiddelen. Links op de foto staat Sara Wink van ICS in Amersfoort.

3.	In een waterstation wordt het water gezuiverd en gedistribueerd, zodat er minder infectieziektes voorkomen.

4.	Even een pauze in het drukke programma. Op mountainbikes naar de Angkor-Wat. Links Gilles van Hövell, rechts Gerrit-Jan Hülsenbeck.