Verslag van onze uitwisselingsstudent in Australië

Beste Rotarians,

Dit is m’n eerste report van down under. Om te beginnen wil ik zeggen dat ik het echt geweldig heb en dat ik jullie wil bedanken dat jullie me wilde sponseren zodat ik dit avontuur kan meemaken.

Ik vertel jullie graag over wat ik al gedaan heb. Toen ik op het vliegveld aankwam stond daar m’n eerste gastgezin, m’n tweede gastmoeder en m’n vierde gastvader. Ik kreeg een warm welkom en al snel daarna kreeg ik de eerste kledingstukken van m’n schooluniform uitgereikt.

Daarna ben ik met m’n eerste gastgezin mee naar hun appartement gegaan. Daar keek ik m’n ogen uit. In het gebouw zit namelijk een gym, zwembad, SPA en een sauna. Dit was niet eens iets heel speciaals hier. Ook veel mensen hebben hier een eigen zwembad.

De volgende dag was ik erg moe door de jetlag maar van mijn gastmoeder moest wakker blijven, zodat ik er zo snel mogelijk van mijn jetlag af zou komen. In de middag zijn we naar vrienden van m’n gastouders gegaan en hadden we een echte Australische BBQ.

Twee dagen later ben ik naar de dierentuin geweest en heb daar een koala geknuffeld en een kangaroo geaaid. Dat was zeker heel gaaf. De dag erna ben ik voor het eerst naar school gegaan. Op school heb ik een rondleiding gekregen en heb ik de laatste dingen voor m’n uniform gekocht. De dagen daarna had ik nog even vakantie en heb ik wat leuke dingen met m’n gastgezin gedaan.

De eerste week op school was echt heel erg wennen. Alles is veel groter, de klaslokalen zijn veel moderner, iedereen in uniform, iedereen werkt op laptops en de helft van de leerlingen zijn borders. Ook is het een meisjesschool wat natuurlijk helemaal anders is. In het begin dacht ik dat ik het toch niet zo leuk zou vinden omdat ik het ook fijn vind om onder jongens vrienden te hebben, maar later besefte ik mij dat niemand op de school niet bang is om te zeggen wat ze willen zeggen omdat er geen druk van jongens is. Ook draagt niemand make-up omdat het hen niet boeit hoe ze eruit zien. Het is hier een big deal of je hier naar een private school gaat of naar een state school gaat. Veel mensen hier die naar een private school gaan voelen zich toch beter want dat betekent dat papa en mama veel geld hebben. Dat vind ik vaak dan wel wat moeilijker omdat het mij niet uitmaakt hoeveel geld iemand heeft. Ook vind ik het soms lastig dat de meisjes op mijn school soms een groot drama kunnen maken van de kleinste dingen. Maar goed het is een school met alleen maar meisjes, dus dat had ik kunnen verwachten haha.

Na een paar weken ben ik samen met de andere exchange studenten in mijn district naar een plekje Byron Bay genoemd gegaan. Daar hebben we een oriëntatie kamp gehad en kregen we alle informatie over het exchange programma. Daar heb ik de andere exchange studenten leren kennen en kwam ik erachter dat er één van de exchange studenten bij mij in de Gold Coast woont. Nadat we alle informatie hadden gekregen heb ik samen met de andere exchange studenten mijn eerst surf les gehad. Dat was heel gaaf. Wat me dat weekend opviel was hoe in een kleiner stadje, 2 uurtjes van de Gold Coast vandaan, de sfeer zo erg kan veranderen. Byron Bay is namelijk een soort van hippie town en Gold Coast is meer van night clubs en het stad leven.

Een paar weken later ben ik naar m’n twee gastgezin gegaan. Mijn tweede gastgezin bestond uit mijn gastmoeder en haar twee katten. Het is een lieve vrouw en ik had zeker een goede tijd bij haar. Het was wel even wat anders, aangezien zij in een klein hout huisje, wat een cottage wordt genoemd, woont. Dat is ook iets wat me hier in Australië erg opvalt. De huizen in een straat zijn totaal verschillend. Ze hebben niet zoals bij ons wijken waarbij de huizen op elkaar lijken.

Na een maand ben ik weer terug verhuisd naar m’n eerste gastgezin en heb ik hele hoop dingen gedaan. Ik heb m’n Presentation Ball gehad, ik ben een week naar een ander gastgezin geweest en ik ben een week naar Goondiwindi geweest Dat is een dorpje in de outback waar behalve op de boerderij waar ik verbleef niet veel te doen is. Ook ben ik nog Rotary kamp geweest.

Heimwee heb ik eigenlijk niet zo veel gehad. Ik heb soms dagen dat ik niet veel te heb, dat ik het thuis mis, maar de meeste tijd heb ik het heel erg naar me zin. Het begint wel erg gek te voelen om zo lang weg te zijn van de mensen waarmee ik thuis zo close was. Het is niet dat ik het er heel moeilijk mee heb, maar het is iets wat ik nog nooit eerder heb gehad dus het voelt gewoon een beetje anders. Wat ook erg anders voelt is dat kerst er nu aan komt en het hier nu 30 graden is. Ik geniet er heerlijk van, maar toch voelt het alsof het niet helemaal klopt. Verder hou ik ervan om de kans te hebben om te leren van alle nieuwe ervaringen.

Ik hoop dat jullie het een beetje interessant vinden en nogmaals heel erg bedankt voor me te sponseren.

Groetjes uit Australië!

29 december 2017