Gouverneur?
No way! Dat was mijn eerste reactie toen ik werd gevraagd te solliciteren naar deze functie.
Ik ging overstag vanwege honger naar mensen-mensen, een bevrediging om projectmatig een bijdrage te kunnen leveren aan iets moois dat we samen delen. En daar was natuurlijk het meest crazy project in 2011: 100 clubs in 1 jaar bezoeken. Dit begon als een prikkelende uitdaging: hoe leuk is het om bij een andere club langs te gaan, omdat je toevallig in de buurt bent? Schuif aan, laat je inspireren en ga verrijkt terug. Stop de waardevolle ervaringen van het bezoek in je handtas of rugzak en geef ze door aan een andere club. Of heb het thuis, met vrienden of geheel in een andere context over de mooie dingen die je ontving en wilt delen. Dus dat. Die prachtige herinneringen aan die 100 clubbezoeken, plus een boek met bijdragen uit de bezochte clubs, gaven de doorslag.