2 augustus 2023: Club bijgepraat over Cruisen

2 augustus 2023: Cruisen

Na zes maanden te hebben gecruised was de webmaster van Rotary Club Noordwijk en Omstreken dan eindelijk weer eens terug op het oude vertrouwde honk, Huis ter Duin.

Hij mocht gelijk zijn verhaal gaan doen. Hierbij een uitsnede uit het wekelijkse weekbericht, de verslaglegging van wat er op onze wekelijkse avonden gebeurt:

“En toen de sprekers. Dat waren uw schrijver en zijn eega Lydia, net terug van in totaal bijna zes maanden cruisen, waar zij het gezelschap eens goed over zouden gaan onderhouden. Er zat zowaar enige opbouw in hun betoog. Piet trapte af met het opsommen van een eigenlijk behoorlijk aantal nadelen aan cruises, maar net toen alle aanwezigen zeker wisten dat ze dus nooit op een cruise zouden gaan of dat ze hun reeds geboekte cruise morgen zouden gaan annuleren, keerde het tij in het betoog en werden de mooie kanten van het cruisen belicht.

Om maar even in vogelvlucht eerst de nadelen op te sommen: zeker in het begin zijn er veel irritaties onder de passagiers, door vakantiestress, taalbarrières, ouderdom en/of gebreken en soms lang wachten, vooral bij excursies. En dat alles overgoten met stevige vooroordelen over andere nationaliteiten. Op een cruiseschip kom je er achter dat eigenlijk alleen Nederlanders leuk zijn. En dat, beste lezers, is dus ironie en/of sarcasme. Want wij zijn geen haar beter. We hebben wel één belangrijk voordeel, namelijk dat wij wat gemakkelijker Engels praten dan de rest van het continent. En dat is belangrijk, want het personeel op zo’n schip komt overal vandaan (veelal Azië) en spreekt echt geen Spaans, italiaans, Duits of Frans. Wat die volkeren eigenaardig genoeg wel vaak veronderstellen.

Piet legde ook uit dat je wel een beetje moet kiezen welke hut je neemt. Een balkonhut (dat is een hut met een balkon) raadde hij ten zeerste aan. In een buitenhut (een hut met alleen een raam) kun je ook aardig gedijen, maar een binnenhut is niet voor iedereen weggelegd. Voor een relatief korte cruise gaat het nog wel, maar in feite slaap je in een soort grote bezemkast en daar kan niet iedereen goed tegen. Maar sommigen maakt het niet uit.

Nadeel van binnenhutten is vaak ook dat eventuele geluidsoverlast van naastgelegen machines of restaurantkeukens daar veel sterker ervaren wordt, dan wanneer je de mogelijkheid hebt om ook eens over je balkon te kunnen hangen en de geluiden van de zee op te vangen. Tref je ooit een slechte binnenhut met herrie, probeer dan te wisselen. Op het schip weten ze in welke (binnen)hutten je ernstige geluidsoverlast kunt ervaren en als het schip niet vol zit, krijg je zo een ander. Dat ze ze toch blijven verkopen is omdat sommigen er als gezegd geen last van ondervinden.

Er was ook nog een best wel lang exposé van Piet over dat je beter niet met vage klachten naar de scheepsdokter kunt gaan. Niet alleen wordt het vragen om een pleister of een paracetamolletje al beschouwd als een consult waarvoor betaald moet worden, maar met enige pech word je gelijk op corona getest en bij een positieve uitslag vijf dagen in je hut opgesloten. Of je wordt verteld dat je aan de wal een arts moet consulteren. Als die om vijf uur niet met je klaar is (en de scheepsdokter weet dat ze aan de wal geen haast maken), vertrekt het schip. Je hut wordt leeggehaald en je koffers staan op de kade. Want dat is de belangrijkste taak van de scheepsdokter: “lastpakken” moeten van boord, want de cruise moet doorgaan. Een hard standpunt lijkt het, maar stiekem vinden alle gezonde opvarenden dat wel best, want inderdaad moet de cruise doorgaan. Er worden aan boord namelijk echt heel veel mensen ziek (veel valpartijen ook) en sommigen gaan zelfs dood. Net als aan land trouwens. Als het schip daar steeds op zou moeten wachten, kan het überhaupt sowieso beter niet aan die cruise gaan beginnen.

Overigens, als je echt ziek bent, ben je in een ziekenhuis aan land natuurlijk beter af. Je ziektekosten zijn altijd gedekt, maar check je reisverzekering of je repatriëring van jou en je medereiziger(s) wel goed gedekt is. En een annuleringsverzekering is ook geen overbodige luxe.

Daarna kwam gelukkig Lydia aan het woord en die benadrukte de positieve kanten van het cruisen. De gezelligheid aan boord en de grote kans dat je er fijne vriendschappen kunt sluiten met aanvankelijke wildvreemden (je deelt immers allemaal de voorliefde voor cruisen), het gemak om in een varend hotel te reizen, zodat je nimmer je koffers hoeft te pakken om te verkassen, en natuurlijk dat je zo ontzettend veel schitterende bestemmingen kunt bezoeken, wat op geen enkele andere manier zou kunnen (en zeker niet zo “goedkoop”). Tenzij je elke dag uren wilt doorbrengen op vliegvelden of de hele dag achterhet stuur van je auto wilt zitten.

Lydia liet wat mooie bestemmingen zien: onder anderen in Zuid-Amerika, in de grote of Stille Oceaan (Paaseiland, Tahiti, Pitcairn Eiland – met de nazaten van de muiters van de Bounty -), het Great Barrier Reef, Shri Lanka, passage langs de kapers van Somalië met bewakers aan boord op een verduisterd schip (dat is evident geen mooie bestemming, maar wel een indrukwekkende), Petra in Jordanië en het Suez-kanaal. Meer dan 40 bestemmingen zijn aangedaan op de vier maanden durende wereldcruise en daarna tegen de 20 op de cruise naar Noorwegen, Schotland, IJsland en Groenland.”

Einde verslag. En hierbij nog wat foto’s.

Sydney:

Pilot komt aan boord:

Excursiebussen staan klaar:

Bij Groenland, ijsbergen zo groot als cruiseschepen:

Lange rij om Mumbai, de grootste stad van India, binnen te komen:

Een mooie hond in Ushuaia in Argentinië, de zuidelijkste stad ter wereld:

In het Suez-kanaal:

Ergens op een van de zeven wereldzeeën: