Uit het weekbericht van 4 september 2013

Uit het Weekbericht van 4 september 2013

Wat een voorrecht is het toch om als weekschrijver (ook al ben je invaller) twee topevenementen in ons clubjaar te mogen verslaan: Varen met Jo, gecombineerd met Salades van Marjo proeven bij Skuytevaert (ook wel bekend onder de evenementennaam Tong eten bij Skuytevaert).

Het is Jo’s 50^ste vaarseizoen. Jo zelf is in juli 78 geworden (staat in het ledenboek, maar ik kan het ook niet geloven). Maar zijn leeftijd verhindert niet dat hij als een lenige knaap van, pak ‘m beet, 55 jaar, in en uit de boot springt. Of die nou op de trailer staat of niet. Zo staat Jo naast je en zo zit hij in z’n boot, zonder dat je hebt kunnen zien hoe hij dat dan gedaan heeft. En er gebeurt dan van alles. Met lieren wordt er gewerkt, met borgpennen, motor gestart en allerlei andere handelingen, waarbij elk ander clublid al na 30 seconden al z’n vingers zou hebben verspeeld. Jo niet. De boot zal nog eerder stuk gaan dan Jo.

Het vaarproces is al vele malen eerder beschreven: met wijn, nootjes en chips een mooi stukje varen. Dit keer vanaf Breakers naar Skuytevaert in Katwijk om daar de overheerlijke gebakken tong van Arie te gaan proeven.

Of er bruinvissen zijn, wordt aan Jo gevraagd. Nee, nog niet gezien, zegt Jo, wel een zeehond (Je moet je publiek natuurlijk niet helemaal teleurstellen....). Vervolgens staart iedereen over het water, in de hoop de zeehond te zien. Mooi man. Als Jo zou zeggen dat er zeemeerminnen zaten, zouden we daar ook naar uit kijken. Jo heeft namelijk gelijk. Niet altijd, maar wel op zee.

Onze voorzitter Robert zei bij Skuytevaert dat hij op de (overigens waanzinnig goed gedocumenteerde, -toevoeging weekschrijver-) internetsite van onze club had kunnen nazoeken dat de combinatie Varen met Jo en Tong eten bij Skuytevaert de vorige keer had plaats gevonden in 2008, een lustrum van afwezigheid dus. Meestal schort er iets aan het weer, waardoor het niet samen gaat. De combinatie heeft zich voorts in elk geval ook nog voorgedaan in 2005 en 2001. Verder terug ook wel, maar wanneer wist Robert niet.

Arie wist te melden dat de eerste keer Tong eten plaatsvond in 1998, maar dat kon ook 1999 zijn, maar in elk geval zo’n 15 jaar geleden, dus dat is een mooi lustrum. Wat Arie wel zeker wist, was dat hij volgend jaar gaat zeggen dat het in 1999 voor het eerst was, zodat we ook dan weer een lustrum kunnen vieren.

De Tong (met een verdiende hoofdletter ja) wordt traditioneel begeleid door salades. Uw weekschrijver is inmiddels al zo lang bij de club dat hij van drie of vier jaar terug nog weet dat de aardappelsalade werd aangevoerd in de tonnetjes van, mogelijk, de Sligro. Maar dat is langzaamaan anders geworden. Het blijkt dat Marjo tegen Arie is gaan zeggen dat hij ons toch niet maar wat gewone kant en klaar salades kon voorzetten, waarna Marjo de salades is gaan opleuken. En wel zo succesvol, dat jullie weekschrijver bijna durft te zeggen, maar dat zou vloeken in de kerk zijn, dat de aardappelsalade en huzarensalade minstens net zo lekker zijn als de Tong....

De vier visbakkers werden na afloop bedankt door de voorzitter met de traditionele flessen jenever. Of zij die eigenlijk wel drinken maakt niet uit. Traditie!

De terugtocht werd om 20.00 uur aangevangen. Met schitterend avondweer.

Bij het aanleggen liep de Albatros vast op een zandbank, maar kon met vereende krachten, en vooral met de lier van de trouwe Toyota van Jo, daar over heen getrokken worden. Het begon inmiddels al aardig donker te worden. Tussen het aanleggen en de afronding van de stalling van de Albatros zat een uur. Een uur keihard werken voor Jo, die dat al 50 jaar in z’n eentje doet, en nu moest opboksen tegen de goede adviezen van een tiental door wijn en nootjes en tong en salades overmoedig geworden clubleden. Maar het is ‘m weer gelukt.

Een handjevol drijfnatte in korte broek geklede diehards heeft na afloop in de Van Diepeningen Lounge van Huis ter Duin het barpersoneel toch nog zo gek gekregen dat ze wat te drinken kregen. Daar werd de conclusie getrokken, dat het weer een prachtige clubavond was en zo eigen van opzet, dat iedereen die er die avond was, bijna van trots ontplofte omdat we zo’n hele fijne bijzondere club hebben.

(invaller)