AIDS Swazi-verslag Doorenweerd college 2005

Verslag van het HIV/Aids onderdeel,

als onderdeel van Economie lessen ontwikkelingshulp voor HAVO2 Dorenweerd College.

Naar aanleiding van een verzoek van wethouder Peek heb ik –docent aan het Dorenweerd College – mijn economielessen in klas 2 Havo aangepast.De gemeente Renkum was in 2004 bereid gevonden om 4000.- euro te doneren aan een Aids project in Swaziland. Een van de contactpersonen in Swaziland was Ton Vriend, rotarian aldaar en bekend bij de Rotaryclub Oosterbeek Kabeljauw ,waar ik lid van ben.

In het kader van het hoofdstuk ontwikkelingshulp kon ik eenvoudig binnen de reguliere lessen een 3tal lessen voorbereiden over het thema HIV/Aids en vooral de bestrijding daarvan. Via Nico Peek kreeg ik de beschikking over literatuur en een DVD film. Het hoofdartikel heb ik voor alle leerlingen gekopieerd en we hebben dat samen in de les besproken en gelezen. In het artikel werd geschetst hoe de ziekte Aids eruit zag, waar de bron lag, in welke werelddelen de ziekte heerst en wat de oorzaken en vooral wat de gevolgen zijn.

We hebben daar uitgebreid over gediscussieerd in drie Havo 2 klassen. Ik had de indruk dat de materie de jongeren boeit. Ze waren onder de indruk van de ernst van het probleem en in het kader van mijn vak, wat het economisch betekent voor een land en/of een wereld deel.

Het geheel werd nog aanschouwelijker door de DVD film, opgenomen in Swaziland. Heel aangrijpende beelden over hun leeftijdsgenoten in Zuidelijk Afrika.

Ontwikkelingshulp is het laatste hoofdstuk in ons economieboek. Het laatste proefwerk heb ik wat controlevragen gesteld over het voorkomen van de ziekte .In de beantwoording bleek dat de materie goed bekend was geworden en dat ze allemaal prima antwoorden konden formuleren.

Voor de proefwerkweek is Dhr Ton Vriend - toevallig in Nederland - in de klassen geweest om de problematiek mondeling toe te lichten. Helaas moest Ton een gecombineerde klas toespreken .Zestig haringen in een ton in een te klein lokaal, die samen de Afrikaanse kat uit de boom keken. Voor Ton Vriend een hele ervaring. Ik had mij zelf niet gerealiseerd als je 2 klassen samen voegt dat dan de veiligheid anders voelt. Zeker als het over deze onderwerpen, als Aids, gaat. Leerlingen voelden zich niet vrij genoeg om spontaan te reageren. Zij luisterenden en keken vooral toe. Lastig voor een spreker en zeker als je juist deze puberleeftijd niet gewend bent. De volgende klas kwam alleen. De vrouw van Ton -een voormalig docente - had Ton in de pauze nog wat nuttige didactische tips gegeven waardoor de volgende les wat normaler verliep. Meer interactie en minder een lezing. Ton kon vanuit zijn leven in een Afrikaans land de ziekte en al haar gevolgen aan de jongelui uitleggen. Voor mijn gevoel ging toen het onderwerp nog meer spreken dan alleen via een boek en een werkblad.

Op deze manier heeft de school bijgedragen aan voorlichting over een bedreigende ziekte die een hele economie van de nieuwe generatie aan het vernietigen is. De leerlingen weten nu dat van hen een actieve houding wordt verwacht om dit werelddeel te redden en om te voorkomen dat Europa ook veel overlast gaat krijgen. Heel belangrijk was het om aan leerlingen er op te wijzen dat risicodragend gedrag gevaarlijk is en wat de consequenties van dat gedrag kunnen zijn. Dat zij nu ook weten hoe zich op seksueel gebied moeten gedragen om niet tot de slachtoffers te gaan behoren.

Voor mij als docent was het leuk om thematisch te werken aan een onderdeel dat tot nu slechts terzijde aan de orde kwam. Ook ik heb er van geleerd.

Jacques de Vries, Dorenweerd College

woensdag 10 augustus 2005