3 K’s knutselen fellowshipweekend in elkaar
Tekst en foto’s Marco Bijl | 06/11/2015
Op vrijdag 6 november vanaf 15.00 uur waren we welkom in Landal Waterparc Veluwemeer in Biddinghuizen. De ontvangst van een aantal van ons was bijzonder: het organisatiecomité was nog druk doende met het halen van de boodschappen voor het weekend en arriveerde pas rond 16.30 uur bij het prachtige huis met nummer 171.
Achteraf bleek de reden waarom ze wat vertraagd waren: er waren slechts drie flessen witte wijn over... In de loop van de middag en avond kwamen de resterende vrienden en vriendinnen druppelsgewijs binnen. Drie van de dames hebben ook nog een tijdje het idee gehad dat ze verdwaald waren (ze stonden voor een slagboom te wachten bij de haven aan de tegenovergestelde kant van het park).
De avond verliep in het begin wat ‘kabbelend’, er is bijgepraat, nader kennisgemaakt en er werd van de soep, kroketten en drankjes genoten. Nadat het puzzeltje om van 9 kaartjes een passend geheel te maken op tafel kwam, brak het spelletjesmoment uit. Er is tot in de late uurtjes geklaverjast, ‘30 seconds’ gespeeld en ‘gekeest’.
Wat binnen Biddinghuizen is gebeurd, blijft in Biddinghuizen, dus over wat er op de late avond en in de nacht is gebeurd wordt gezwegen. Wel was het opvallend dat de volgende ochtend bleek dat de sauna na 02.00 uur was aangezet, er dekbedden en kussens op de gang lagen, snurkgeluiden zijn opgenomen en een enkeling ietwat moeite had om ‘op gang te komen’. Het door Landal geleverde ontbijt (aangevuld met door de organisatie ingekochte producten en scrambled eggs) maakte veel goed.
Rond 10.30 uur zijn we gestart met de Solextocht. Dan leer je pas echt je vrienden kennen! Vanwege panne aan een aantal Solexen moesten er extra fietsen uit Nunspeet worden gehaald, waardoor zeven van ons later aan de tocht moesten beginnen. De overige deelnemers hadden dit niet meegekregen en waren in vliegende vaart vertrokken om pas na een paar kilometer te ontdekken dat de groep niet compleet was. Dit viel natuurlijk geheel te wijten aan de spanningen vanwege het (voor sommigen onder ons) voor het eerst gemotoriseerd fietsen, de regen die met bakken uit de hemel viel én het vooruitzicht dat na circa een uurtje toeren over de ‘polderwegen’ koffie en gebak klaar stonden. Enfin, na drie uurtjes bleek de groep (door lekke banden, pech, verschil in ‘aandrijfvermogen’ en wegomleidingen) in vele stukjes uiteen te zijn geslagen, maar keken we terug op een leuke en ontspannen ochtend. Bij terugkeer bij Veluwe-Events bleken sommigen nog steeds last te hebben van de ‘evening and the night before’.
Na een prima verzorgde lunch in het nabijgelegen hotel-restaurant zijn we rond 15.00 uur vertrokken naar Bierbrouwerij Burgbieren in Ermelo. Wat we hier aantroffen was wel heel bijzonder. Samen met zijn broer en vriend (een voormalig marineofficier met ‘technische handjes’) heeft de eigenaar 15 jaar geleden een brouwerijtje gestart waar inmiddels iedere woensdag circa 600 liter van het eigen merk in diverse smaken wordt gebrouwen. Alhoewel het op het eerste gezicht wat rommelig en ‘onhygiënisch’ oogde, voldoet de brouwerij aan de door de VWA gestelde normen en eisen (en heeft zelfs een prijswinnend biertje in het assortiment). In de winkel bleek dat de pui van de zaak ‘niet geheel de lading dekte’, de ruimte bleek dermate groot dat er bijna 1500 verschillende soorten biertjes waren opgeslagen. Gesorteerd op land en aangevuld met allerlei prullaria als glazen, onderzetters, dienbladen e.d.. Meest indrukwekkend was wel de ‘paternoster’ waarmee vanuit de winkel een gekoeld biertje kan worden bezorgd in het naast gelegen café. Nog nooit gezien en zeker niet geweten! Natuurlijk een trio van plaatselijke biertjes geproefd. Voor sommige niet-drinkers onder ons de eerste kennismaking. Mooi om te zien dat er ‘met neus en ogen dicht’ toch werd geproefd, klasse!
En wat schetste de verbazing van velen: opeens kwam Antoinette een soepje meedrinken!. Alhoewel de tijd kort was, werd haar aanwezigheid zeer op prijs gesteld en realiseerden we ons dat het toch prachtig is dat we er voor elkaar kunnen zijn als we dat écht willen. Na een simpele, doch voedzame burger of ‘Hanzehap’ en het ‘volgens de four way test’ verkrijgen van een tweede kaartspel, keerden we vroeg in de avond terug naar ‘ons huis’ om de avond voort te zetten. Echter niet voordat sommigen een kort dutje hadden gedaan om de verloren energie weer op te laden.
De avond stond wederom in het teken van ‘spelletjes’. Wat snel zicht- en merkbaar werd, is dat ook wij ‘gewoon mensen’ zijn. Vooral tijdens de tweede ronde klaverjassen en het Keezen (je zal maar Kees heten en geassocieerd worden met een spel als ‘mens erger je niet’) kwam de ware aard van sommigen ‘boven drijven’ ‘Verzaken’ bij het klaverjassen leidde tot het inroepen van de hulp van een mediator en het scheelde maar weinig of bij het Keezen vlogen de pionnen van het bord. Fanatisme, sluwheid en elkaar ‘aftroeven’ brachten deze spelletjes met elkaar in verbinding. Nieuwe termen geleerd als ‘Strategisch Keezen’ en ‘dit leidt tot gepassioneerd ontvlechten’! Nee, dan ‘30 seconds’, de rust zelve. Echt een spel om met velen te spelen. Dat bleek ook wel, want ook al deden de anderen niet mee, regelmatig werd door de kamer het juiste antwoord geroepen door niet-deelnemers aan het spel.
Na een goede nachtrust verscheen rond 09.00 uur iedereen weer ‘fris en fruitig’ aan het ontbijt voor de stadswandeling door Harderwijk. Onder leiding van de ‘Gildegids’ Jan Meijer (door sommigen ook wel de ‘Burgemeester van Harderwijk’ genoemd) hebben we een mooi beeld gekregen van de historie van deze Hanzestad. Er werden weinig tot geen getallen genoemd, maar wel zijn ‘bepaalde termen uit de verhalen’ blijven hangen. De dood van 332 koeien, Vischpoort, de klank van de klomp, een gouden oorring als ‘verzekeringsbewijs bij overlijden’ en het feit dat op 11 oktober 1855 Klaas Schaftenaar gestorven is op zee, maakten de rondleiding zeer levendig en herkenbaar.
Dat Harderwijk ook een ‘Sodom en Gomorrah’ kant heeft, bleek uit het verhaal en bezoek aan het voormalig koloniaal werfdepot. Dat een als gelovig bekend staande bevolking niet vies is van het verdienen van geld aan prostitutie en drankgebruik wordt uiteraard niet aan de grote klok gehangen. Dat het verleden en heden ook met elkaar verbonden zijn bleek uit het bekijken van het zogenaamde Pietenhuis. Een onderwerp waar we ook als club niet makkelijk mee omgaan, maar waar we gelukkig als volwassen mensen elkaar weten te vinden.
Rond het middaguur hebben we in ‘ons huis ‘ de restanten van twee ontbijten als lunch genuttigd en keerden we met een tevreden terugblik op het weekend allen huiswaarts.
De keuze voor de organisatie voor het volgend weekend (4, 5 en 6 november 2016) is geen probleem: Leve het welwezen!. Drie dames hebben zich spontaan aangemeld. Volgend jaar gaat het GAS erop!
ZIE OOK: