‘Krijgshaftig’ fellowship-weekend

Tekst en foto's Frits Boddeman | 02/11/2018

Voor het traditionele fellowshipweekend in november reisden de clubleden af naar Oosterhout om hun intrek te nemen in een ruime familievilla op het vakantiepark ‘De Katjeskelder’. Op het programma stond o.a. een bezoek aan de vliegbasis Gilze-Rijen en aan de Koninklijke Militaire Academie (KMA) in Breda, waarmee het weekend met recht ‘krijgshaftig’ mocht worden genoemd.

Het organisatiecomité was reeds vooruitgegaan en had ruim ingeslagen bij de plaatselijke supermarkt. Tijdens het door dat comité bereide 3-gangen diner op de vrijdagavond ontbrak het dan ook aan niets, evenmin als bij het ontbijt op de daaropvolgende zaterdag en zondag. Na het diner stond de vrijdagavond in het teken van kunst, cultuur en wetenschap. Spelleider Marco leidde ons door het enveloppenspel, een teamspel met 40 enveloppen met daarin de meest uitdagende vragen en opdrachten. En omdat de boog niet de hele avond gespannen kan staan, werd in de kleine uurtjes teruggrepen naar het voor onze club inmiddels legendarische spel ‘Wie ben ik?’. Hilarische tafrelen als vanouds.

De vrij te besteden zaterdagmorgen, werd dankbaar gebruikt voor het inhalen van een eventueel slaaptekort. Er wachtte immers een druk programma. Rond het middaguur vertrokken we naar vliegbasis Gilze-Rijen. De goede connecties van een onzer clubleden met enkele hoofdofficieren van de krijgsmacht, maakte zowel het bezoek aan de vliegbasis als het bezoek op zondag aan de KMA zeer bijzonder. We begonnen in de Traditiekamer Vliegbasis Gilze-Rijen; een museum dat het luchtvaarthistorisch cultuurgoed uit de regio verzamelt, beheert en presenteert. De collectie geeft een duidelijk beeld van de geschiedenis en de rol die het luchtvaartterrein heeft gespeeld in de ontwikkeling van de Nederlandse civiele en militaire luchtvaart. Vervolgens bezochten we de hondenbrigade. Er worden zowel bijthonden als speurhonden opgeleid en getraind. Vooral de bijtkracht van de bijthonden wekte ontzag; ondanks centimeters dikke gecapitonneerde lederen pakken van de trainers, is letsel niet altijd uit te sluiten. Niet stiekem over het hek van de vliegbasis klimmen dus. Tenslotte bezochten we de brandweer van het luchtvaartterrein, waar de Chinook, Apache en Cougar helikopters van defensie zijn gestationeerd. Het brandweermaterieel voor een blus- en reddingsactie op een vliegveld is niet te vergelijken met de brandweerauto in Purmerend. Twee immense brandweervoertuigen (kosten 1 miljoen per stuk) met een motor van 1000pk, een gewicht van 42 ton en met ruim 12000 liter water/blusschuim aan boord gaat het voorstellingsvermogen bijna te boven. En dan te bedenken dat ze in twee minuten zijn leeggespoten en de brand dan moet zijn geblust. Op de vraag of we met deze zogenaamde crashtenders een ritje over de landingsbaan wilden maken, konden we alleen maar eerbiedig ‘ja’ zeggen. De mannen voornamelijk vanwege de kolossale afmetingen van het voertuig; de vrouwen vanwege de aanwezigheid van stoere brandweermannen.

Op zaterdagavond werd het avondeten genuttigd in Eeterij de Verbeelding in het centrum van Oosterhout. Daarna was het drie minuten lopen geblazen naar Theater de Bussel. Daar waren we getuige van een ietwat bijzondere voorstelling door de lokale toneelgroep Link. Zo werden we meegenomen in een wereld van (in)tolerantie, vooroordelen en emotie met vragen als: ben jij wie je zou willen zijn?, durf jij anders te zijn?, waar ligt jouw ‘tolerand’?. Knap gespeeld en het bracht in ieder geval stof tot nadenken...

Ook zondag waren we gast van de krijgsmacht. We werden hartelijk ontvangen op de Koninklijke Militaire Academie, waar ons direct de discipline werd bijgebracht die wij zo node ontberen. Zo moesten wij - lopende over een plein - binnen een belijning blijven, want het exercitieveld enkele centimeters buiten die belijning is voor voetgangers verboden gebied! Na een korte rondleiding over het terrein met daarbij interessante informatie en leuke anekdotes van onze militaire gastheer, ging ons bezoek aan de KMA naadloos over in een rondwandeling door Breda. Speciaal voor ons had onze gastheer zich daarop voorbereid en hij toonde zich een ware stadsgids. Grote Klasse! Hiermee kwam dit gezellige, maar vooral leerzame fellowshipweekend tot een einde, maar niet voordat de clubleden gezamenlijk geconcludeerd hadden dat de betrokkenheid van defensiemedewerkers bij hun werk enorm groot is.

ZIE OOK:

Fotoalbum: Fellowshipweekend Breda 02/11/2018