2004: “Is dit nou Vlieland…?“

In 32 jaar hebben al meer dan 2.500 kansarme kinderen van 8 à 10 jaar een vakantietiendaagse aangeboden gekregen op Vlieland. Kinderen uit het hele land die zonder dat kamp niet met vakantie zouden gaan. Jongens en meisjes uit gebroken gezinnen, vaak verzorgd door hun bijstandsmoeder, een ander familielid of opgevangen in tehuizen. Soms kinderen met een allochtone achtergrond. Er zijn werkelijk schrijnende gevallen bij. Eenmaal op Vlieland, kunnen zij hun sores vergeten en kunnen ze anderhalve week onbevangen kind zijn en genieten van een afwisselend programma.

Ook in 2004 vonden honderd kinderen en hun 24 studentenleiders onderdak in het Doniahuis en De Vliehorst. De kleintjes worden ingedeeld in groepjes van ongeveer tien kinderen. Elk groepje staat onder leiding van twee Amsterdamse studenten: een meester en een juf. Per vakantiehuis is ook een ervaren hoofdjuf en hoofdmeester aangesteld. De studenten zijn vrijwilligers. De kosten van hun reis, logies en maaltijden zijn voor rekening van de Stichting Rotary Vlielandkamp. Hun enige beloning is dankbaarheid van de kinderen en van de organiserende Stichting en een getuigschrift. Daar doen ze het graag voor. Het kost geen enkele moeite de studenten te mobiliseren - dat doen ze zelf - en ze komen allemaal minstens twee keer mee. Daardoor maken ze het ook mogelijk om ervaring aan elkaar door te geven. De supervisie op het eiland ligt in handen van een Rotarylid en zijn echtgenote (‘bovenmeester en -juf’) die elders op het eiland verblijven. Dit jaar resideerde ik met mijn vrouw Rita in een hotel aan de Dorpsstraat.

De reacties van de kinderen zijn vaak vermakelijk en aandoenlijk. Dit jaar keek een jongetje bij aankomst over de reling van de veerboot varend tussen de jachthaven en de aanlegplaats. ‘Is dat nou Vlieland?’, vroeg het jongetje zich hardop af. ‘Ik zie bomen, ik zie huizen. Het is net Nederland...’ Zijn aanvankelijke teleurstelling sloeg al gauw om in enthousiasme. Er is ook zoveel te beleven in het afwisselende programma dat naast boswandelingen en strandbezoek elke dag een ander evenement biedt. Om iets te noemen: een zeehondenzoektocht in een ‘dinghy’, een voorstelling van circus Witova, paardrijden bij de manege, zwemmen in het zwembad, vuurtorenbezoek, het museum, een springkussen bij het vakantiehuis, een sportdag bij De Vliehorst en niet te vergeten een bezoek aan disco ‘De Oude Stoep’ die speciaal voor de kinderen een paar uur eerder opengaat. De kinderen stralen. Ze zijn verkleed en opgemaakt met glittertjes en gel. Dit jaar kreeg een groepje op weg naar de disco een spontaan applaus van de bezoekers van één van de terrasjes aan de Dorpsstraat. Het absolute hoogtepunt in 2004 was een strandbarbecue. Er was een wedstrijd uitgeschreven. Groepjes kinderen moesten zandsculpturen maken van een olifant. In de tijd dat de kleintjes met scheppen, handen en voeten in de weer waren, vond de ‘warming-up’ van het vlees plaats. Het weer was de kindertjes dit jaar uiterst goed gezind; ze waren nog niet op het eiland of de echte zomer brak aan.

De organisatie die het allemaal mogelijk maakt, de Stichting Rotary Vlielandkamp, komt voort uit een particulier initiatief van een trouwe eilandbezoeker, Sjoerd Wartena uit Blaricum. Sjoerd heeft met echtgenote Greet meer dan 25 jaar energie in het kamp gestoken. Sjoerd is nu nog adviseur van het bestuur. Wartena heeft de studenten er bij betrokken. Ook heeft hij er zijn eigen RC Weesp-Vechtstreek Noord destijds bij ingeschakeld. Later is daar RC Bussum bijgekomen. Jan van Ewijk van die club (ook een eilandbezoeker vanaf zijn vroege jeugd) is nu voorzitter van de Stichting.

ZIE OOK:
Fotoalbum: Vlielandkamp 2004