Geschiedenis

Rotary Club Utrecht, 1923 - 2023

Op een koude dinsdag, 13 maart 1923, was het dan zover. Na de nodige voorbereidingen in het jaar ervoor werd de Utrechtse Rotary Club opgericht, als tweede in Nederland. De bijeenkomst zal op de aanwezigen grote indruk hebben gemaakt. Want ook de gesettelde ‘deftige heren’ waar het Utrechtse gezelschap toen uit bestond, hadden hun idealen en streefden zij naar “de verbetering van zichzelf en de beïnvloeding ten goede van hun omgeving om zo een bijdrage te leveren aan de maatschappij.” Aldus het Utrechtsch Provinciaal en Stedelijk Dagblad dat van de oprichting verslag deed.

Spoedig kwam het clubleven op gang met zijn samenkomsten, commissies, lezingen en debatten, en werden de eerste activiteiten georganiseerd. In de jaren tussen beide wereldoorlogen zette de club zich vooral in voor jeugd. Zo werden er avonden georganiseerd voor de ‘asfaltjeugd’ uit wijk C, en een aantal leden zette zich in om de medische zorg en het onderwijs voor gehandicapte kinderen te verbeteren. Ook werden er voor hen activiteiten georganiseerd als feestavonden en autotochten. Ondertussen groeide de vereniging naar zo’n zeventig leden.

De opgaande lijn werd op 10 mei 1940 onderbroken met de bezetting. Na de bevrijding kwam het verenigingsleven weer spoedig tot bloei. Maatschappelijke activiteiten lieten echter nog even op zich wachten, niet in de laatste plaats omdat veel van waar de club zich voor de oorlog voor had ingezet, nu door de overheid werd opgepakt; de verzorgingsstaat kwam op. Dat nam niet weg dat er tal van specifieke activiteiten tot stand kwamen zoals hulp aan gevluchte studenten uit Tsjechië en hulpbehoevende Indonesische studenten. De club groeide ondertussen voort en dat leidde in 1955 tot de oprichting van een tweede Utrechtse club, Utrecht-West. Er zouden in de decennia erna nog meerdere Utrechtse clubs volgen, en ook kwam er een Rotaract club, een Rotary Club International en een Past-Rotarians club.

1932: de jaarlijkse toertocht met 70 kinderen en pannenkoekeneten in Valkeveen. (UN 25 juni 1932)

In de jaren 1970 veranderde de club weer, en kwam er meer aandacht voor continue maatschappelijke projecten. Als eerste is te noemen het project dat in 1972 startte en ruim twintig jaar zou duren: dagen dat er geholpen werd met het bosonderhoud bij het Utrechtse Landschap. Geld zou er ingezameld gaan worden voor de internationale Rotary actie ‘Polio de wereld uit’, en midden jaren 1990 werd het initiatief genomen tot de bouw van het Utrechts Statenjacht, waaraan zo’n honderd werkloze jongeren bijna zes jaar hebben gebouwd. Tien jaar later werd een project gestart waarbij steun werd geboden aan de Utrechtse Mytylschool Ariana de Ranitz. Dit laatste onder andere door het organiseren gedurende een aantal jaren van een spel- en sportdag voor de honderden kinderen van de Mytylschool, gezamenlijk met kinderen uit het reguliere basis- en voortgezet onderwijs onder de titel ‘stick together’. Momenteel gaat de inzet onder andere uit naar vluchteling studenten via het UAF, naast support aan projecten van derden en steun aan algemene Rotary activiteiten.

Stick Together Utrecht, 2015

De ‘deftige heren’ van toen is een ander gezelschap geworden. Zo konden vanaf 1990 ook vrouwen lid worden. Lien Vos-van Gortel, de eerste vrouwelijke burgemeester van Utrecht, werd het eerste vrouwelijke lid waarmee een historische tekortkoming werd rechtgezet. Velen zouden volgen. En het zijn ook niet meer de directeuren van Werkspoor of het waterleidingbedrijf die lid zijn, maar de kenniswerkers van deze tijd, mensen uit de cultuurhoek en het onderwijs, en gelukkig ook nog altijd ondernemers en zelfstandigen. Zij voelen zich verbonden met de stad, de idealen van Rotary, en met elkaar.

Het Utrechts Statenjacht

Mocht u zich aangesproken voelen door deze idealen en huidige verscheidenheid aan leden, neem dan contact met ons op om te onderzoeken of Rotary Club Utrecht iets voor u zou kunnen zijn.