Tekst Viaans Dictee 2016
Verrassend Vianen
Aquavit en als kerstattractie ontvangen lychees consumerend, mijmer ik over het Brederodejaar. Vianen als mise-en-scène, de blik gefocust op de roemruchte historie van de vrijstad.
Fascinerend was een reprise van de uitvaart van een van de charismatische leiders van weleer. De remplaçanten van de BN’ers van toen, waren opnieuw mannen in zwarte outfit, maar nu zonder onderscheid naar hiërarchie en anciënniteit.
Onversaagde zzp’ers, goedgemutste middenstanders, eloquente accountmanagers, alsmede gesettelde gepensioneerden, werden gadegeslagen door zowel toegestroomde doorsnee-Nederlanders uit Vinex-wijken, als uit azc’s afkomstige nieuwkomers.
Met orkestrale precisie bewoog de kolossale begrafenisstoet zich naar de crypte van de Grote Kerk, waarboven vier uit een cisterciënzerklooster gevluchte balorige putti in adamskostuum, zich al vermeiden in treiterijen over de absentie van een sarcofaag.
Kenners van mystieke dramatiek en avant-gardistisch theater langs de route, herkenden stante pede de hand van de fameuze Viaanse regisseuse die nadien menig hosanna en andere loftuitingen mocht incasseren.
Dat een frêle vrouw deze volledig masculiene colonne dilettanten en B‑acteurs consciëntieus door de Voorstraat manoeuvreerde, heeft menig feministische diehard extatische vreugde bezorgd.
Naar verluidt, leidt deze eyeopener thans tot een tsunami van ongebreidelde generositeit gericht op goede doelen, waarvan Leergeld Vianen een excellent voorbeeld is.