Een duurzaam weeshuis in Atjeh

Na de tsunami in Zuidoost Azië rond Kerstmis 2004 kwamen onmiddellijk allerlei organisaties, waaronder Rotary International, in actie om noodhulp te verlenen.

Het zwaarst getroffen gebied was Atjeh, het noordelijke deel van het eiland Sumatra. Honderdduizenden kwamen om het leven en hele steden en dorpen werden compleet weggevaagd.

In de loop van 2005 vonden wereldwijd inzamelingsacties plaats om meer substantiële hulp te kunnen bieden.

In 2006 bleek een groot deel van de bevolking nog in erbarmelijke omstandigheden te verkeren en kwamen een aantal nadelige gevolgen van de hulpacties aan het licht: over de besteding van meer dan de helft van de opgehaalde miljarden bleek onduidelijkheid te bestaan, lokale profiteurs kwamen teveel aan hun trekken en de lokale bevolking stond grotendeels buiten spel bij cruciale beslissingen die met hun eigen toekomst hadden te maken.

Atjeh kende nu een groot aantal wezen die voedsel, gezin en begeleiding ontbeerden. Het aanzienlijke deel van de bevolking dat uit vissers bestond moest uitzien naar een andere bron van bestendig inkomen.

Op basis van deze feiten besloot de Rotary Club (RC) Wageningen, in samenwerking met de RC Banda Atjeh, de Biltse Stichting De Nap en het Rotary Automobiel genootschap de handen in elkaar te slaan, geld in te zamelen en een project te starten dat moest resulteren in een duurzaam standhoudend weeshuis in Atjeh dat mede als stimulans zou werken om de lokale vissers een meer duurzaam inkomen te verschaffen in de agrarische sector.

Het moge duidelijk zijn dat de RC Wageningen op dit laatste gebied meer dan genoeg expertise in huis had.

Dankzij de hulp van de Rotary Foundation kwam uiteindelijk in 2007 iets meer dan 30.000 dollar ter beschikking voor dit doel.

Om het project goed in te bedden in de lokale omstandigheden werd een nauwe samenwerking aangegaan met een lokale NGO van en door Atjehenaren: de Stichting Mamamia die een geweldige reputatie had door het, in zeer korte termijn, bouwen van duizenden huizen voor de getroffenen.

Het project beoogt een gezinsvervangend weeshuis te stichten, dat bestaat uit tien huizen voor 8 kinderen elk met bijbehorende (surrogaat) moeder, gelegen in het District Lhoong (zie kaartje) in een vruchtbare vallei dichtbij een dorp met een goede school. Op het terrein van het weeshuis is ruimte aanwezig voor het aanleggen van een duurzame houtplantage, die zowel op termijn voldoende zal renderen om het weeshuis zichzelf te laten bedruipen als schoolvoorbeeld van duurzame landbouw zal dienen voor de lokale bevolking van voormalige vissers.

Locatie project

Door een zeer langdurige periode van zware regen liep de bouwperiode iets uit en moesten speciale voorzieningen worden getroffen om al het water goed afgevoerd te krijgen, nu en in de toekomst.

Begin 2008 was de bouw af en konden de plannen definitief gemaakt worden.

Begin juli werd het Taman Masan Depan (Tuin van de toekomst) weeshuis operationeel met 32 kinderen, op tijd voor het nieuwe schooljaar.

Het concept van een gezinsvervangend weeshuis is uniek in de regio en wordt volledig geaccepteerd en gedragen door de lokale bevolking. Sindsdien is het weeshuis opgenomen in het lokale dorpsleven en wordt gevoeld als een aanwinst voor de gemeenschap.

Al is er al een uiterst bescheiden begin van de houtplantage te onderscheiden, zal het echte werk daaraan pas dit jaar van de grond komen. Dan zal tevens het bosonderhoud / bosbeheer leertraject voor de oudere wezen en de lokale bevolking van start gaan.

Medio 2009 zal tevens het weeshuis vol bezet zijn (80 kinderen, 10 moeders) en een begin gemaakt worden met de bibliotheek annex huiswerkruimte.