Artikel 04
Reisverslag Dominique Rootinck over de Zuidreis in Argentinië
Dominique Rootinck verblijft momenteel als jaarstudente in Argentinië en zond ons haar reisverslag en prachtige foto’s over de Zuidreis die zij samen met andere exchange studenten mee mocht maken.
Lieve allemaal,
Eindelijk is het dan zover. Het verslag van mijn ongelooflijke Zuidreis. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet goed weet waar ik moet beginnen en hoe ik moet schrijven. Het is erg lastig in woorden uit te drukken. Voor mij begon de reis naar het zuiden op 18 oktober. Met de nachtbus vertrok ik om 12 uur naar Cordoba om een paar dagen door te brengen bij Quirine. Het was super gezellig. We hebben veel gezien mede dankzij de grandioze citytour die we gedaan hebben. We hebben wat gedronken met Ester en Brenna (die ook eerder naar Cordoba gekomen waren) en we zijn met Cecilie en Stine uit Denemarken naar de film geweest.
Woensdag 21 Oktober was het dan eindelijk zover. Het begin van de langverwachte Zuidreis. We begonnen met een reis van 24 uur. Het lijkt lang maar echt waar, het vliegt voorbij. Je kijkt een film, praat wat, leert nieuwe mensen kennen, slaapt wat en voor je het weet ben je 1500 km verder en bijna op de plaats van bestemming. We zijn meteen naar Puerto Pyramides gegaan. De plek waar de Ballena Franca Austral te zien is. Walvissen spotten dus. Met 2 boten gingen we het water op en het duurde niet lang voordat de eerste walvissen te zien waren. Wat een indrukwekkende beesten. Erg bijzonder om mee te maken. Ik hoop dat de foto’s een beetje indruk geven van wat we gezien hebben. Voor velen was het hoogtepunt het moment dat een witte en zwarte walvis tegelijk omhoog kwamen (zie YouTube film).
Die avond hebben we geslapen in Puerto Madryn. De volgende dag vertrokken we met 2 kleine busjes naar Peninsula Valdes. Daar hebben we zeeleeuwen en pinguïns van erg dichtbij kunnen zien. Wederom erg mooi om deze dieren in hun natuurlijke omgeving te zien en niet achter een hek. Ook deze dieren waren te zien (zie Flickr film). Helaas heb ik ze gemist maar ik wilde jullie het niet onthouden.
24 Oktober vertrokken we naar Calafate. Een rit van 1732 km. Na opnieuw een erg comfortabele nacht in de bus kwamen we daar de volgende dag aan. Voor mij waren de dagen in Calafate het hoogtepunt van de reis. De eerste middag hadden we vrij en ‘s avonds hebben we gegeten bij een chinees buffet restaurant. Achteraf bleek dat het niet bij deze ene keer bleef! De volgende dag gingen we dan eindelijk de gletsjer bezoeken. Het was koud en het had gesneeuwd. Kortom, ik voelde me helemaal op mijn gemak! De Perito Moreno Glacier is fenomenaal. Wederom hoop ik dat de foto’s een beeld geven. We hebben 2 uur lang rondgelopen en de gletsjer van alle ooghoeken bekeken. Het meest indrukwekkende was het moment waarop een stuk ijs afbrak. Het geluid dat dat gaf was echt ongelooflijk, helaas heb ik het niet op film. De meest spectaculaire activiteit die we hebben ondernomen in Calafate was zeker de gletsjer trekking. Allereerst zijn we met een boot het meer overgestoken, alleen dit al was de moeite waard. We werden opgedeeld in 3 groepen en iedereen kreeg ijzertjes onder zijn/haar schoenen. Daar gingen we dan, lopen op een enorme gletsjer met gaten van 20 meter diep. Onwijs gaaf. En dan, terwijl niemand het verwacht staat daar ineens op de gletsjer een tafel met whisky. Echte whisky met gletsjerijs. Wat een gaaf moment.
Eenmaal terug in het dorp moesten we onze koffers inpakken want we zouden die nacht om 4 uur vertrekken naar: Ushuaia. Na 4 douanes, 6 uur Chili, 1 ferry, 350 km onverharde weg en een nieuw visa voor 90 dagen kwamen we ‘s avonds laat aan in Ushuaia. Opnieuw gingen wet eten in een Chinees buffet restaurant. Heel toevallig zaten mijn oom en tante uit Catamarca ook in dit restaurant. Ben je in de zuidelijkste stad van de wereld en dan kom je familie tegen.
29 Oktober. De eerst volle dag in Ushuaia. ’s Ochtends hebben we lekker rondgewandeld en natuurlijk even de toeristische foto’s genomen. Die middag zijn we naar een panoramapunt geweest. Ook was er ons het museum Maritimo de Ushuaia aangeraden dus daar hebben we onze tijd aan besteed. De volgende dag hebben Quirine en ik de optionele boottocht genomen naar de zuidelijkste vuurtoren ter wereld, Isla de los Robos y Isla de los Pajaros. ‘s Middags zijn we met de hele groep naar Parque National Tierra del Fuego gegaan. Veel dingen gezien waaronder het zuidelijkste treinstation, het zuidelijkste postkantoor en mooie landschappen. ’s Avonds hadden we tijd om de laatste souvenirs te kopen want het avontuur in Ushuaia liep bijna ten einde.
31 Oktober, een echte reisdag. Van Ushuaia naar Esquel 1800 km. Reken 4 douanes, 6 uur Chili, 1 ferry, 350 km onverharde weg en wederom een nieuw visa voor 90 dagen mee en je bent zo’n 34 uur onderweg. Aangekomen in Esquel bleek dat we opnieuw in cabañas sliepen. Heerlijk uitgerust en genoten van de prachtige omgeving. De volgende dag moesten we alweer vroeg op. Een nieuwe plaats dus een nieuw nationaal park. Parque National los Alerces. Tekeningen van 3000 jaar oud gezien en opnieuw erg mooie landschappen. Argentinië heeft het allemaal. Om 2 uur vertrokken we eindelijk naar, voor velen een langverwachte bestemming, Bariloche.
Denk aan de gezelligheid van Oostenrijk, de chocolade van Lindt, de discotheken van lloret, voeg daar het landschap van argentinie aan toe en je weet hoe het voelt om in Bariloche te zijn. De eerste avond mochten we dus ook uit van de rotary. De volgende ochtend hebben Quirine en ik als enigen van de hele groep om half 10 het ontbijt gered. Die ochtend heerlijk rondgelopen door de gezellige straten van Bariloche. Verder gingen we met 2 kleine bussen de omgeving van Bariloche te ontdekken. Mooie panoramapunten en ook het wereldberoemde hotel Llao llao gezien. Vraag Willem Alexander en Maxima maar.
Verder was ons enige doel die middag: Chocola kopen. Werkelijk iedereen moest en zou chocola kopen voor zijn/haar gastgezin. Die avond hebben we met z’n allen pins uitgewisseld. Het gaat de goede kant op met mijn blazer.
4 November. Rond de klok van 8 lieten we met pijn in ons hart Bariloche achter om onze reis te vervolgen via de 7 meren route naar San Martin de los Andes. Onderweg erg veel mooie dingen gezien waaronder prachtig besneeuwde landschappen. Aangekomen in San martin hadden we de middag vrij. Ook in San Martin wat chocola gekocht en naar een meer gewandeld waar, vanwege de harde wind, golfslag was. Die avond voor de laatste keer gegeten met de groep en een potje gekaart.
(zie YouTube film even naar boven scrollen)
5 November. De laatste volle dag van de zuidreis. Bestaande uit slapen, reizen en afscheidnemen. Gelukkig hebben we nog een Buenos Aires trip en de Noordreis (zie PicasaWeb foto’s).
Aangekomen in Cordoba om 1 uur kwam de klap. Van heerlijke sneeuwbal gevechten in 2 dagen terug naar een benauwde hitte van zo’n 35 graden. Voor ons gevoel kon het verschil niet groter. Op de Terminal werd de Catamarca groep verdeeld. 18 konden met de bus van 2 uur mee en 7 met de bus van half 4. Voor een paar uur afscheid genomen van Quirine waarna ik om half 4 vertrok naar Catamarca. Toen we om 10 uur aankwamen en ik mijn hele familie zag staan was dat toch een heerlijk ‘thuis komen’ gevoel. Die avond zou ik om 12 uur mijn 19e levensjaar ingaan. Helaas viel om precies 11.55 de stroom uit (dit zou de hele nacht duren). Desalniettemin was mijn familie er om 12 uur en kreeg ik zelfs een telefoontje uit Nederland van papa en mama. Om 6 uur die ochtend stond ik alweer op de busterminal om Quirine op te halen. Ze is speciaal voor mijn verjaardag naar Catamarca gekomen. Heel erg fijn. Die middag hebben mijn ouders ons mee uit eten genomen voor mijn verjaardag. Erg lief van ze. Verder heb ik zo’n 4 uur met NL geskypt. Iedereen die op mijn verjaardag in Nederland was, heel erg bedankt. Het voelde echt alsof ik erbij was. Ook iedereen heel erg bedankt voor alle lieve e-kaarten, felicitaties op hyves, facebook en hier op mijn wbj.nu.
Die avond had ik mijn beste maatjes hier uitgenodigd om empanadas te komen eten. Mijn familie heeft heel erg hun best gedaan en om 11 uur kwamen ze zelfs nog met een taart+kaarsje aanzetten. Super lief allemaal. Wat heb ik het getroffen met mijn familie. Het feest was nog niet afgelopen want daarna gingen we door naar Mai Tai waar iedereen was voor mijn verjaardag. Daarna door naar Soul waar de avond goed hebben afgesloten.
Zondag hadden we nog een lunch met de familie en ben ik met Quirine naar het centrum gegaan. Maandag heb ik haar nog wat meer van Catamarca laten zien en helaas moest ze maandag avond alweer naar huis. Dat is raar kan ik je vertellen, na 3 weken 22/7 bij elkaar geweest te zijn.
Inmiddels gaat het gewone leven in Catamarca weer door. Ik heb een nieuwe passie gevonden genaamd Air Boxing. Vraag vooral niet verder. School is al bijna afgelopen en ik kan jullie vertellen laat die 3 maanden zomer vakantie maar komen. Inmiddels is de temperatuur hier aan het oplopen. Overdag is nu gemiddeld zo’n 35 graden.
Lieve papa en mama, heel erg bedankt voor deze fantastische ervaring. Ik weet niet hoe ik jullie ooit kan bedanken!
Heel erg veel liefs uit Argentinië