Uitwisselingservaringen van enkele van onze Outbound Jaarstudenten 2009-2010!!

Het uitwisselingsjaar zit er op. Voor velen ‘Balen’ dat deze geweldige tijd voorbij is en men terug naar Nederland moet. Maar met een ‘schat’ aan opgedane ervaringen en een ‘agenda’ vol met nieuwe vrienden keert iedereen toch weer huiswaarts.

Een kleine ‘bloemlezing’ van enkele uitwisselingsstudenten van de door hen opgedane ervaringen

Mi Argentina!

Na mijn hele leven uitgekeken te hebben naar deze uitwisseling, een jaar lang voorbereiden, zit het er nu bijna op. Ik kan het nog niet zo goed bevatten en wil er nog niet aan denken. Nog maar even en dan is dit grote avontuur afgelopen. Een jaar vol nieuwe ervaringen, nieuwe vrienden, nieuwe families, een nieuw leven. Natuurlijk was het niet altijd lang leven de lol, er zijn ook moeilijke momenten geweest, waar ik daarna weer sterker uit kwam.

Ik weet nog goed dat ik hier in Córdoba aankwam en dacht: ‘’ Wat doe ik hier’’. De eerste week heb ik in het huis van mijn counselor doorgebracht en dat was niet de leukste week laten we maar zeggen. Op mijn verjaardag ging ik naar mijn 1^e familie en vanaf die dag werd het alleen maar beter. Ik begon samen met mijn oudste gastzus op school, maakte daar nieuwe vrienden en vriendinnen, kwam steeds beter uit de voeten met het spaans, uitnodigingen voor feestjes kwamen binnen en ik begon echt een Argentijnse meid te worden.

In oktober was het tijd voor de Zuidreis, samen met alle uitwisselingsstudenten uit het district. Het was een onvergetelijke reis. We konden elkaar allemaal goed leren kennen en vriendschappen werden gemaakt voor het leven. Na deze reis ben ik ook veel op gaan trekken met de uitwisselingsstudenten in Córdoba. Je zit toch allemaal in hetzelfde schuitje, dus je begrijpt elkaar als geen ander.

Vanaf eind november tot begin maart had ik zomervakantie. Kerst en oud&nieuw heb ik samen met mijn eerste familie gevierd, geweldig om dit een keer in een totaal andere cultuur te mogen meemaken. In Januari ben ik met deze familie op vakantie naar Chili geweest en toen was het uitkijken naar de komst van mijn ouders in februari. Samen hebben we gereisd door heel Argentinië. Ik kon ze eindelijk laten zien waar ik leefde, met wie, hoe etc.

Daarna ben ik gewisseld van familie. Ik ben denk ik van het ene extreme in het andere gekomen. Twee totaal verschillende families. Ik ben van ze gaan houden of het mijn eigen familie was. Mijn eerste familie was heel formeel , religieus en strikt en mijn tweede familie totaal het omgekeerde. Veel nieuwe ervaringen opgedaan dus.

In maart ben ik begonnen met Spaans studeren. Het leven in Argentinië ging door en alles werd ‘’normaal’’, ik was heel gelukkig en had gewoon een leven hier. Ik vergat af en toe dat ik nu echt heel erg moet genieten want voor je het weet is het voorbij. In april mochten we weer met alle exchangers op reis, dit keer naar het noorden van Argentina. Het was opnieuw een fantastische reis maar iedereen had ook zoiets van: ‘’ dit is de laatste keer dat we elkaar allemaal gaan zien’’. Na de reis viel het afscheid erg zwaar, maar ik weet dat een aantal vriendschappen voor altijd zullen zijn en elkaar dus zeker gaan zien, waar dan ook ter wereld!

De tijd is omgevlogen! Voor nu is het vooral genieten van alles en iedereen om me heen. Samen lachen, samen huilen. Afscheid nemen van iedereen en van inmiddels ‘’mijn Argentinië’’. Dit jaar heeft mijn leven veranderd en ik zal vooral altijd terugkijken op dit onvergetelijke jaar.

Un beso grande,

Quirine Benschop

meus amigos, tudo bem?

Vandaag over precies twee maanden vertrekt mijn vlucht van Sao Paulo naar Amsterdam. Nog twee maanden en dan is dit jaar alweer over!
Aan de ene kant ben ik blij om weer terug te gaan. Ik mis mijn familie, vrienden, eten en eigenlijk alles. Maar aan de andere kant weet ik nu al dat ik Brazilie ook onwijs ga missen. Het eten, de muziek, de feestjes, het gemak waarmee men op zondagmiddag een lunch voor 20 personen in elkaar zet...
Een jaar is lang. Ik heb veel beleefd en ook geleerd. Niet alleen de taal, maar ik denk ook dat ik een stuk zelfstandiger ben geworden.
Aan de afgelopen 10 maanden heb ik veel mooie herinneringen. De beste is denk ik de reis naar de Amazonen begin mei. De natuur en alles was prachtig en heel indrukwekkend, iets wat me voor altijd bij zal blijven. Maar wat bijna nog geweldiger is, en niet alleen deze reis maar ook de andere reis die ik heb gemaakt naar het Pantanal, is dat je veel andere exchangers ontmoet. Zo maak je vrienden over de hele wereld, want iedereen zit in hetzelfde schuitje. Ik ben zo benieuwd wanneer ik een mailtje krijg, "He, dan en dan ben ik in Amsterdam!" en dan weer oude vrienden terug kan zien die net als ikzelf een jaar in hetzelfde land hebben gezeten.
Op dit moment zit ik in mijn derde en laatste gezin. Ze zijn Paraguaiaans en spreken in huis dus Spaans. Ik heb ook een zusje. Ze is 7 en stikjaloers. Mijn 'moeder' is zwanger en verwacht haar baby 19 juli, nog net voor ik weg ga. Spaans spreek ik nog niet echt, maar verstaan doe ik al wel een beetje!
Mijn jaar is vlekkeloos verlopen. Ik had drie gastfamilies en in alle drie de families had ik het erg naar mijn zin. Mijn eerste familie vond ik het leukst, ik weet niet waarom, maar ik denk dat je met je eerste familie een soort specialere band krijgt. Je komt helemaal afhankelijk daar aan, zonder iets te weten en, in mijn geval, zonder een woord van de taal te spreken.  Zodra je bij je volgende gezinnen komt spreek je al wat van de taal en ben je ook zelfstandiger, heb je je 'ouders' minder nodig. Ik weet niet of dat bij anderen ook zo was maar bij mij in ieder geval wel!
Na drie maanden kreeg ik een dip, de bekende drie maanden dip. Wat ik daarover kan zeggen tegen de aankomende exchangers, blijf maar gewoon! Gewoon even doorzetten! Want alles wat je er voor terug krijgt is zoveel waard! Je leert een nieuwe taal en maakt zoveel vriendschappen! En niet alleen dat. Je maakt zoveel mee wat je als je terug zou gaan vanwege heimwee nooit mee zal maken.
Heb wel een grappig voorbeeld. Op een avond een paar weken geleden lag ik in mijn bed, halfslapend, toen ik opeens iets op mijn schouder voelde. Ik sloeg het weg, denkend dat het een motje was of iets dergelijks, maar toen sprong het midden in mijn gezicht! Gillend het licht aangedaan en toen kon ik nog net een kakkerlak weg zien waggelen. Hahaha. Weer een ervaring rijker.
In een jaar maak je dus veel mee en leer je veel kennen. Natuurlijk zijn er dipjes, maar wat je ervoor terug krijgt maakt het het allemaal waard. Ik ben heel blij dat ik de kans heb gekregen een jaar naar Brazilie te gaan en raad iedereen aan hetzelfde te doen!

Aankomende exchangers, heel veel plezier! Maak er een topjaar van!
 En aan alle exchangers van dit jaar, tot snel!
 En aan alle rotarianen, heel erg bedankt voor dit onvergetelijke jaar en tot snel!
 
Um beijo, Karlijn.

Hola a todos,

18-05-2010, Tepic

Ja, dan zit zo’n exchange-jaar er bijna op. Wat is de tijd voorbij gevlogen. Een jaar geleden zat ik in de stress over wat ik allemaal mee moest nemen, moest regelen, zenuwen voor wat komen ging en zag ik erg op tegen het afscheid nemen. Nu een jaar later heb ik precies hetzelfde. Een dubbel gevoel. Ontzettend veel zin om weer terug te gaan naar huis, mijn familie en vrienden te zien. Maar als ik denk aan afscheid nemen word ik nu al verdrietig. Afscheid nemen van veel mensen die in zo’n korte tijd zo belangrijk zijn geworden, en voor hoelang neem je afscheid? Ik had nooit gedacht dat een exchange-jaar ook zo moeilijk kon zijn. Maar belangrijker een onvergetelijke ervaring!

Een jaar in México. In de hoofdstad van de staat Nayarit; Tepic. Een heel jaar op de universiteit gezeten, de opleiding Toerisme gevolgd. Een opleiding die mij en mijn Finse vriendinnetje de mogelijkheid gaf om heel de staat te leren kennen. Van de mysterieuze eilanden, tot de prachtige stranden en van het regenwoud met zijn indrukwekkende watervallen tot de bergen met zijn inheemse bevolkingstammen. Daarbij het erg getroffen met onze Rotary gastclub en gastgezinnen. Een erg actieve Rotary hier die ook velen reizen voor ons heeft georganiseerd met als hoogtepunt een drie weken lang durende reis ‘La Ruta Maya’. Met ruim 40 exchangers trokken we van de west-kust richting de oost-kust, doorkruisten we 9 staten en hebben de mooiste plekken van México bezocht. Piramides van de Azteken en Maya’s, Mexico city één van de grootste steden van de wereld, watervallen met blauw water, kleine dorpjes met schattige kerkjes en uiteindelijk het witte strand, de helder-blauwe zee en de palmbomen van Cancun. Uitgegaan in de tofste discotheek van México en daar tot in de vroege uurtjes gedanst. De drie mooiste weken van mijn verblijf hier, ontzettend veel mensen leren kennen; echt een onvergetelijke reis.

Aankomende vijf dagen met het hele Rotary-district hebben we een afsluitende conferentie in Puerto Vallarta, één van de mooiste badplaatsen aan de west-kust. Voor de laatste keer met iedereen samen, dat gaat nog best moeilijk worden. Daarna komt mijn moeder uit Nederland me voor twee weken bezoeken en dan heb ik nog maar één maand om alles er uit te halen wat er in zit!

Nu na negen maanden kan ik met trots zeggen dat ik de taal ‘Spaans’ echt best wel vloeiend spreek. Boos worden, verdrietig zijn, blij zijn en dagdromen in het Spaans; het gaat allemaal vanzelf. Kan ik ook zeggen dat México een land is met een sprookjesachtige natuur, een bijzondere cultuur, hele gastvrije mensen en het lekkerste eten van de hele wereld!

Ik had dit nooit willen missen!

Besos de México,

Roos Thijssen

Koen America (Canada)

Wow, ik kan het gewoon niet geloven dat dit jaar alweer tot een einde loopt. Ik kan me nog goed herinneren dat ik mezelf af aan het vragen was hoe het zou zijn na 3-4 maanden. Maar nu is het al bijna voorbij L. Zonder enige twijfel kan ik zeggen dat dit jaar bij ver het beste jaar van mijn leven was! Ik zou het zo opnieuw doen. De dingen die we zagen, deden en ervaarden zullen altijd in mijn gedachten blijven en ik zal nooit de mensen vergeten die ik hier ontmoet heb. Als ik terugkijk op dit jaar zie ik een jaar met het maken van nieuwe vrienden, het leren van nieuwe dingen en het opgroeien van een High-School Student naar een Young adult dat klaar is voor een nieuw hoofdstuk in zijn leven. Dit jaar geeft je ‘life long friends’ en connecties voor de rest van je leven dat zeker nog wel eens van pas komt. Om een jaar je familie en vrienden in je eigen land achter te laten maakt je zeker mentaal sterker en bereid je voor op je volgende stap in je leven. Om door je liefdevolle ouders te worden opgevoed is echt iets waar je jezelf gelukkig mee kunt prijzen, maar om dan ook nog het geluk te hebben om voor 3 maanden bij andere gastfamilies te mogen wonen en leren over hun levensstijl en gewoontes is helemaal geweldig. Een zin wat mij altijd aansprak is: It’s not better or worse, it’s just different. En dat is precies wat je moet leren te accepteren wanneer je voor een jaar in een ander land zit.

Nu een beetje over mijn ervaringen hier in het mooie Britisch Columbia in Canada.
Ik zit hier in de stad Kelowna wat ligt in een valley, dit betekent dat je aan beide kanten een geweldig uitzicht over de hele stad en het meer hebt(wat aan de stad licht). Ik had het geluk dat al mijn gastgezinnen op de berge leefde in grote huizen. Dus ik had geweldige uitzichten en super chille huizen. Mijn 3 gastgezinnen waren echt allemaal super, natuurlijk heb ik zo mijn voorkeuren maar ik mag absoluut niet klagen. Wat ik zo fijn aan ze vond is dat ze me hielpen met alles en dat ze me konden rijden naar bijna alles wat ik wou als het niet te laat was. Ik deed me examenjaar hier over in Grade 12 op KSS wat best wel ok was. De scholen hier zijn veel meer gericht op sport, wat ik natuurlijk geweldig vindt. Maar KSS was gewoon een grote school dus er was voor ieders wil een weg, dus ik bedoel dat ze drama , muziek, computer, business etc. hadden. Dus ik kon precies kiezen wat ik wilde. Ik koos voor 2 Engels klassen, 2 business klassen, 2 sport klassen en math en physics maar die twee waren meer om mijn schema vol te maken. Gelukkig was het niet moeilijk hier omdat het niveau lager is dan in Europa, dus ik had geen hw en kon die tijd besteden om allemaal leuke dingen te doen. Zoals beachvolleyball, wakeboarding, jetskiing, tennis, badminton, snowboarden, voetbal en gewoon rondhangen met vrienden. Een groot nadeel van BC is dat je 19 jaar oud moet zijn om alcohol te mogen benuttigen:s.

Kelowna heeft eigenlijk alles aan te bieden waar je normaal moet voor gaan reizen. Kelowna heeft super lekkere zomers waar de temperaturen hoog zijn en heeft winters met genoeg sneeuw. Kelowna heeft een groot meer met veel stranden en voor in de winter is er een ski resort 45 minuten rijden hiervandaan. Ik had het geluk dat mijn Rotary club hier mij een seizoenpas aanschafte zodat ik meerdere malen kon gaan snowboarden. Daar heb ik zeker goed gebruik van gemaakt omdat ik meer dan 30 dagen ben gaan boarden, dat is voor mij echt een top winter! Hier is de weer overgang niet groter dan de eigenlijke zomer of winter zoals het wel in Nederland is maar hier heb je snelle overgangen van seizoenen. Dus wanneer het nog steeds aan het regenen is in Nederland zit ik al met mijn zwembroek te zonnen op het strand. In Kelowna wonen heel veel senioren die met pensioen zijn en volgens mij spelen ze allemaal golf. Er zijn in Kelowna en omstreken meer dan 30 golfbanen waar je kunt spelen. Dat is gewoon insane, maar ik vind dat gewoon helemaal geweldig om elke week weer een nieuwe golfbaan uit te proberen. Omdat ik al geslaagd ben van havo in Nederland is school niet zo heel belangrijk voor mij hier en besteed ik ook sommige schooldagen op de golfbaan:p.
Wat ik zeker ga missen van Kelowna zijn de bergen en het meer met de geweldige weersomstandigheden, de mensen die ik heb leren kennen en alle verschillende sporten die ik hier kan spelen op een regelmatige basis.

Ik wil graag alle mensen bedanken die dit jaar voor mij mogelijk hebben gemaakt. Dus dat zijn mijn geweldige ouders die me met alles ondersteunen, mijn gastouders die alle drie een geweldige prestatie hebben geleverd met het hosten van mij en waar ik echt goede relaties mee heb opgebouwd, mijn sponsor rotary club, mijn ontvangende rotary club en iedereen die ik op dit avontuur heb ontmoet. Het is een geweldig programma en het maakt niet uit waar je bent, als jij wilt dat het een leuk jaar wordt en je doet je best ervoor dan word het echt het beste jaar van je leven!!