© 2023 Rotary in Nederland.
Alle rechten voorbehouden.

Anne in Cd Juarez

Ciudad Juarez, Mexico.

He, hier weer een mailtje van mij uit het -nog altijd 30 graden- zijnde- Juarez. Hopelijk maak ik jullie niet te jaloers nu...:p

Van koningen en koninginnen
De hele week was het een drukte op school, omdat er campagne gevoerd werd. Waarvoor? Koning en koningin van de school. Dit is een 'big deal.' Oscar, de broer van de Duitse exchange Sabine (een vriend) was kandidaat voor koning. Iedereen kon stemmen. Vrijdag werd er een groots gala gehouden, om de koning en koningin bekent te maken. Met een aantal vriendinnen thuis allerlei jurken gepast, en uiteindelijk hees ik me maar weer in een -nog grotere- jurk en nog hogere hakken. Ik ben er al zo ongeveer aan gewend geraakt. Er waren veel mensen van school, dus het was supergezellig.
Zaterdag ben ik met m'n ouders naar El Paso gegaan, opa en oma bezocht, en.....wat was er aangekomen?? Een Nederlands pakketje!!! Met spijs (ja dat mis ik wel!) een kaart van de Rotaryclub die iedereen getekend had, een boek, sieraden. Superleuk! De hele verdere dag was ik happy.
's Avonds zijn we met alle exchangees en Rotarios naar een concert in El Paso geweest. Dit concert was van het (klassieke) symphonisch orkest El Paso. En ze waren hartstikke goed!! Het leek weer alsof we naar een muziekconcert van het Canisius gingen.


Stieren
Zondagmorgen nam een vriend me mee om ergens te ontbijten (ik eet veel te veel hier, volgens mij.) En toen ik net weer thuis was, belden mijn ouders dat ze ergens gingen eten met vrienden, of ik mee ging. Tja.....tuurlijk ging ik mee. En dat was maar goed ook, ik heb nog nooit zulk lekker Italiaans eten gehad (zelfs niet in Italie!!!) Het was echt te lekker gewoon.
Daarna zijn Julie, Ricardo en ik naar.......een stierengevecht geweest! Er kwam een hele bekende stierenvechter, Pablo Hermoso en we kregen gratis kaartjes. Er is een hele grote arena in Juarez, en stierengevechten zijn hier een hele normale zaak. Elke zondag vinden ze plaats (het is wel een seizoensevenement.) Ik was al een keer in P! ortugal naar een stierengevecht geweest, maar daar doden ze de stieren niet, hier gebeurt dat wel. Hier is het veel gruwelijker! En ik weet niet of ik er weer heen wil. We zaten gelukkig helemaal boven in de ring, maar toch zag je het bloed overal rondspatten. De stieren werden niet bepaald zachtzinnig gedood. En daarna werden ze weggesleept door een paar paarden. Niet echt een fijn gezicht. De Mexicanen zijn helemaal gek van deze 'sport.' Ze schreeuwen de hele arena bij elkaar, en vooral wanneer er een stier gedood wordt. De arena was dan ook helemaal vol; en hij is groot! Het is een soort sociale ontmoetingsplaats:
het begon om half 5 en duurde tot ongeveer 8 uur. Men drinkt gezellig een biertje en kletst wat, terwijl de volgende stier gedood wordt. Ook dit is cultuur.
Om af te koelen zijn we daarna maar naar de film S.W.A.T geweest (om nog meer doden te zien.)

Zingend door Mexico
Maandag had ik zangles. Mijn leraar heeft me tot de 'geavanceerd-klas' gepromoveerd. Nu moet ik maar! eens Mexicaanse muziek gaan instuderen om te zingen. Er zitten minder leerlingen in deze klas, en het gaat er beduidend serieuzer aan toe. Dit is veel leuker. Dinsdag werden alle exchangees uitgenodigd om naar een peuterspeelzaal te gaan, het was namelijk 'verenigde naties-dag.' Alle kindertjes (en de mexicaanse kindjes zijn zo lief!!!) hadden zich verkleed in typische kostuums van onze landen. het was ontzettend grappig om een Mexicaantje in klompjes, zakdoek en een knipmuts te zien. Ik zou er zo een adopteren. Wij hadden ook allemaal iets van ons land meegebracht. We zongen liedjes met hen en aten Mexicaanse snoepjes.

Halloween

Viert men dat dan in Mexico? In grensstad Juarez natuurlijk wel. Dus donderdag gingen we naar El Paso om een leuk outfitje te halen. El Paso was helemaal Halloween-minded, met pompoenen, oranje versierselen en zelfs Halloween-snoep.
Sabine, Julie en ik gingen vrijdag verkleed naar school; we droegen een roze vlindermasker en hadden ons haar roze gemaakt. Dit was wel grappig.
's Avonds begon het grote feest. Ik ben als Moulin Rouge gegaan, compleet met roze (eindelijk lang haar!) pruik, roze schoentjes en boa. Bijna in alle disco's was iedereen verkleed, het leek eigenlijk ontzettend op carnaval!

Arm en Rijk en het verkeer
Zaterdagavond ben ik naar een optreden van mijn Spaanse leraar in een cafeetje geweest. Heerlijk! Eindelijk eens geen electronische muziek, maar mooie akoestische rock, precies waar ik van houd. Daarna gingen we naar een huisfeest (dat doen ze veel h! ier.) Ik wist niet waar het was, maar we kwamen terecht in een ENORM huis, met twee zwembaden, een fitnesszaal, een tuin van twee voetbalvelden, een fitnesszaal en bodyguards. Ik was verbijsterd. Maar dit is hoe het hier is: er bestaat bijna geen middenklasse. Men is rijk of arm. En dit is af en toe heel frustrerend, omdat ik me vaak in de rijkere kringen beweeg. Toch zie ik altijd kindjes bedelen of dingen verkopen op de straat. Men verkoopt alles: sigaretten, snoep, kunst, muziek. Men loopt gewoon tussen de auto's door, omdat er altijd zoveel verkeer is en er vaak file's staan. Het verkeer is een chaos. Ten 1e, de wegen zijn ontzettend slecht onderhouden, overal gaten en hobbels in de weg, ten 2e, er is niet, zoals in Nederland een 1-baansweg, en aan de andere kant nog een 1-baansweg. Hier zie je overal 3 of 4-baanswegen...iedereen manoevreert zich zo snel men kan door het verkeer. Er zijn bijna geen verkeersborden. Voorrangsweg? Nooit van gehoord. Zebrapad? Bestaat niet. ! En men hoeft geen rijexamen te doen om een rijbewijs te halen, alleen een simpel theorietestje is genoeg. Kun je je voorstellen hoe men hier rijdt? Verder is Juarez een ontzettend vieze stad. Overal ligt rommel en rotzooi, de straten glinsteren 's avonds van het glas, en niemand die het opruimt. Ik ben er al aan gewend...

Sabine en ik gingen gisteren hardlopen, en ik schrok me dood.
We staken alleen 1 straat over, en er toeterden -ik overdrijf niet- wel 50 auto's, men schreeuwde en floot uit de auto etc. Ik kon bijna niet meer hardlopen van het lachen...
Zo zijn Mexicanen, waarschijnlijk nog nooit twee blonde, lange meiden gezien.

Vroege verjaardag
Zondag ging ik met mijn familie, zoals gewoonlijk, uit eten.
Maar ditmaal hadden ze een geheim...aan het einde van de maaltijd begon de gitarist in een keer happy birthday te spelen. In een keer kwamen alle obers in actie, ze kwamen naar mij toe! Het was niet eens mijn verjaardag...ik kreeg een sombrero op, men maakte foto's,! ik kreeg een taart en.....een pinata. Dit is een verjaardagspop die je moet slaan, en als hij breekt, valt er snoep uit. Ik was compleet verrast!!! In Juni, als ik echt jarig ben, zal ik niet meer bij deze familie zijn, daarom hadden ze dit geregeld. Zo doet men dit altijd bij verjaardagen in restaurants.

4000 km heen en terug

Het is alweer een maand geleden, maar ik heb nu dan ook wel wat te vertellen :) Ik ben net teruggekomen van de -tot nu toe- twee mooiste weken van mijn exchange jaar.
Ik heb twee weken met alle exchangees (zo'n 50) uit het district door Mexico gereisd. Einddoel: Cancun, het uiterste oostpunt van Mexico. Voor mij, wonend in grensstad Juarez, is dit 4000 km...en we gingen met de bus!!!

Callejoneada
We zijn 5 december vertrokken richting Chihuahua, waar we exchangees hebben opgepikt. Het was al nacht en we reisden door naar Torreon, waar we 's morgens ontbeten en weer andere mensen oppikten. Uiteindelijk, na twee dagen reizen, kwamen we aan in Zacatecas. Een prachtige koloniale stad, alle straten zijn gemaakt van steentjes, ze zijn smal, type Europees. In Zacatecas hebben we een 'callejoneada' gehad. Dit betekent dat we achter muzikanten aan door de stad trokken, zingend en dansend, en natuurlijk vloeide de tequila rijk. Dit is een typisch Mexicaanse traditie. Daarna zijn we naar ! een disco in een mijn gegaan! We kwamen daar aan via een treintje, erg grappig.


Palenque
Midden in de nacht, na de disco, zijn we meteen doorgereden naar Veracruz. Dit is de belangrijkste havenstad van Mexico. De volgende dag zijn we doorgereden naar Palenque, staat Chiapas. Palenque is ontzettend bekend om zijn Maya-ruines en pyramides. Prachtig en indrukwekkend! Dit is wat men op tv ziet, maar dan 100 keer mooier. We zijn naar een fantastische waterval geweest en hebben het museum en alle ruines bekeken. In het zuiden is het zo veel groener, veel tropischer. Ik kwam uit het koude noorden, naar het erg vochtige en warme, 30 graden zijnde zuiden. Wat een verandering!

Chichen-Itza
Na al dit moois vertrokken we naar Uxmal, nog een Mayabaken. We hebben hier alleen in een erg luxe hotel geslapen. De volgende dag zijn we naar Chichen-Itza gereisd. Zo ongeveer de bekendste Maya-plek in heel Mexico. Er staat daar een enorme tempel/pyramide (men noemt het geen pyramide, het heeft namelijk bove! naan een andere vorm!) die we beklommen hebben. Maar hij was ontzettend hoog en de treden zijn nou niet bepaald veilig. Dus toen we bovenaan kwamen en van het prachtige uitzicht hadden genoten, was het een hele klus weer beneden te komen :) Iets grappigs: als je zo'n 20 meter vanaf de tempel staat, recht tegenover 1 kant, en hard klapt of gilt, hoor je bij de tempel een totaal ander geluid. Het geluid wordt vervormd en dit klinkt heel raar.


Cancun
We hebben in Valladolid, Yucatan gegeten en zijn doorgereden. Toen kwamen we uiteindelijk aan in Cancun!! Het hotel was uitzonderlijk luxe, voor ons alles inclusief en meteen aan het strand. Iedereen was in een ontzettend goede 'mood.' De volgende dag toen ik uit mijn raam keek, dacht ik dat ik in het paradijs was beland... Wat een zon, palmbomen, ongelooflijk witte stranden, net poeder, en een diepblauwe, heldere zee. Men zegt niet voor niets dat Cancun de mooiste stranden van de wereld heeft, en na dit gezien hebben weet ik niet ! of er nog mooiere bestaan.

Swimming with the Delphins
We zijn de volgende dag naar Isla Mujeres geweest. Op de boot was het een groot feest, met muziek en entertainment. We hebben gesnorkeld en de prachtigste vissen en koralen gezien. Op Isla Mujeres verbleven we in een resort, te mooi om waar te zijn, ik heb er zelfs gevolleybald! De volgende dag zijn we naar Xcaret geweest. Daar hebben we een ontzettend groot natuur/waterpark bezocht, natuurlijk lag deze aan zee. Ik heb hier een van mijn dromen waargemaakt: MET DOLFIJNEN GEZWOMMEN in de zee. Wat was dit een fantastische ervaring, ze voelen aan als rubber, en ze zijn zo zachtaardig!! Verder hebben we daar reuzenschildpadden gezien, jaguars, en de prachtigste vogels. Ook hebben we lekker gerelaxed aan het strand. En 's avonds hebben we een typische Mexicaanse folklorische cultuurshow gezien.
De volgende dag hebben we gespeedboot op zee!!! Dit was mega spectaculair! He ging ontzettend hard :) Precies iets voor mij. Daarna hebben we weer ges! norkeld en 's middags hebben we uitgerust op het strand.
De 14e december hadden we een vrije dag in Cancun, ik heb het centrum bezocht....en hoorde om de paar winkels: HE BARBIE, COME IN?!?!?! Dat krijg je met blond haar...
We konden elke avond uit in Cancun, en hebben veel verschillende clubs bezocht, waar het stikte van de Amerikanen en andere toeristen.

Posada in Aguascalientes
De dag erna zijn we vertrokken naar Villahermosa, en daarna naar Mexico City! Daar hebben we weinig gezien, als je weet dat er zo'n 20 miljoen mensen wonen! We hebben de 'angel' =engel gezien, de cathedraal en het paleis. Daarna zijn we weer verder getrokken naar Aguascalientes. Dit is ook een mooie stad. Het heeft een leuk centrum. We hebben in gastfamilies geslapen en zijn naar een 'posada' geweest. Dit is iets typisch Mexicaans. Vlak voor kerstmis houdt men elke dag bijeenkomsten waarbij men bidt, eet en feest viert. Zo bereidt men zich voor op kerstmis en de geboorte van Jezus. Een bijzondere traditie.
De dag hebben we al afscheid genomen van de mensen uit Aguascalientes en vertrokken we weer naar het noorden. We hebben er weer twee dagen over gedaan om thuis te komen, zonder ergens te slapen! Weer alle exchangees in alle steden gedropt, en vanaf Chihuahua zaten alleen de exchangees uit Juarez nog maar in de bus, de
Een prachtige reis om nooit meer te vergeten, heel veel nieuwe indrukken opgedaan, en ik heb het gevoel dat ik Mexico nu pas echt goed heb leren kennen. En verder ook veel nieuwe vrienden gemaakt onder de exchangees.

Ryla

Ik ben dit weekend naar de internationale RYLA (rotary youth leadership awards) geweest. Een kamp voor potentiele jonge leiders, 40 jongeren van tussen de 15-17 jaar uit El Paso en Juarez. Ze waren uitgekozen door rotarians via interviews voor de kwaliteiten die ze hebben. Julie en ik werden door de rotarians uitgenodigd. Het was onwijs leuk, ik heb er superveel geleerd, er werden erg interessante conferenties gehouden over onderwerpen als communicatie tussen leiders, doelen in het leven en hoe ze te bereiken, wat is een leider, hoe er een te worden, self-esteem; belangrijke onderwerpen die me hebben laten nadenken over mijzelf en mijn toekomst. We werden in groepen verdeeld, er werden ook veel intera! ctieve dingen gedaan, zoals een talentenshow, en ik heb zelfs nog voor iedereen gezongen, na veel aandringen. We hebben een thema gepresenteerd met de groep op zondag, ik heb over drugs gepraat. Veel nieuwe mensen leren kennen daar waar ik ook nog veel contact mee zal blijven houden.

Een aantal superdrukke maar fantastische weken achter de rug gehad.

Ten 1e ben ik van gastfamilie gewisseld. Ik woon nu dicht bij school, kan er zelfs heen lopen, erg fijn. Ik heb een gastzusje van 12 jaar, en de familie woont in een hele mooie buurt in een prachtig huis.

Ryla in Al Pine
Toen ik net gewisseld was, ben ik opnieuw naar Ryla geweest. Deze Ryla werd in Al Pine, Texas, USA gehouden, zo´n 5 uur van Juarez. Hier deden 80 jongens en meisjes van 16-17 jaar aan mee. Het was nog leuker dan de eerste keer, omdat we naast de conferenties ook veel dynamische dingen deden, spelletjes om je leiderschap en teamwork te testen. Verder waren we met een hele grote groep, ik heb heel veel leuke mensen leren kennen, en nieuwe vrienden gemaakt. We zijn oa ook nog naar de mysterische lichten van Marf (een stadje) geweest

En we hebben de universiteit van Al Pine bezocht. Al Pine is een en al pijnbomen, een mooie, rustige plek.
De Ryla duurde 5 dagen en het afscheid nemen was moeilijk, want het was echt ontzettend gezellig.

Districtsconferentie
Na Ryla ben ik naar de districtsconferentie van de Rotary in Monclova geweest. Monclova ligt op zo´n 16 uur van Juarez, in het noordoosten van Mexico. Hier heb ik alle exchangees voor de laatste keer weergezien. En ook alle jongeren die volgend jaar op exchange gaan kwamen. Plus alle leden van Rotaryclubs die wilden komen. Er waren ontzettend veel mensen. We verbleven in gastfamilie´s en namen deel aan conferenties of deden anderen dingen zoals bowlen, sightseeing etc. Ik moest van de chairman voor alle aanwezigen zingen, want ik heb wel eens in zijn huis de piano gespeeld.
De laatste avond werd er het ´gala van de gouverneur´ gehouden. Iedereen op chique, het was een geslaagde conferentie. En natuurlijk, toen iedereen vertrok naar zijn eigen stad, werd er flin! k wat afgehuild. Exchangees zijn friends forever.

Feria in Aguascalientes
Na deze conferentie ben ik met een paar exchange vrienden naar Aguascalientes vertrokken, dit is een stad in het zuiden van Mexico. Hier werd de jaarlijke feria (kermis) gehouden, deze feria is de grootste van Mexico en waarschijnlijk in de hele wereld. De stad staat 3 weken op zijn kop. Ik verbleef in een gastfamilie waarvan de vader de secretaris van de hele feria is, dus de hele week kon ik bijna overal gratis heen. Ben naar een concert van sin bandera, een fantastische en beroemde band uit Mexico geweest. Naar stierengevechten en naar hanengevechten (dit was iets minder om te zien, maar wel erg Mexicaans.) Verder waren er ontzettend veel exchangees naar de feria gekomen en we hebben heel veel lol gehad.

Na een trip van 20 uur in de bus (zo zijn de afstanden hier!) ben ik weer aangekomen in mijn oude en vertrouwde Juarez.