Dagboek van Iris
Iris in Chihuahua (Mexico).
Voor foto’s ga je naar http://www.irisinmexico.tk
6 augustus: reis en ontvangst
Daar ben ik dan! Na een lange reis van bijna 24 uur ben ik dan eindelijk op de plaats van bestemming. Alles ging goed onderweg, ik heb zelfs nog kunnen slapen in het vliegtuig.Ik vloog van Amsterdam naar Madrid en moest daar overstappen. Ik had drie uur de tijd dus dat was makkelijk te doen. In het vliegtuig naar Mexico City heb ik gelukkig wel kunnen slapen dus de tijd ging ook wel sneller daardoor. In Mexico City moest ik met een busje naar het vliegveld gebracht worden om daar verder te gaan, door de douane enz. Je hebt hier een knop waar je op moet drukken en dan heb je rood of groen. Dit betekent: koffer openmaken of niet. Vreemd genoeg hoefde ik niet te drukken en mocht ik doorlopen.Dat scheelde, want hoe had ik ooit die koffer weer dicht kunnen krijgen met al die spullen van me?! Na de douane kan je niet meer verder met een bagagekar, dan moet je zelf je koffers sjouwen of een kruier vragen. Aangezien ik twee loodzware koffers had, moest ik wel een kruier vragen, hopen dat hij er niet met m’n spullen vandoor gaat! Gelukkig ging hij dat niet, maar wel zette hij ze ongeveer 100 meter te vroeg neer, zogenaamd waar ik moest zijn. Bleek het de verkeerde balie te zijn! Dus ik naar de goede balie die koffers verslepen, ben ik aan de beurt, blijken er alleen tickets verkocht te worden en het is dus geen incheckbalie wat men mij vertelde! Dus ik weer met 64 kilo slepen naar de volgende balie, die gelukkig wel de goede bleek te zijn. Ja, je raadt het al: ik heb spierpijn die voorlopig nog niet weggaat.... Maar de aansluiting naar Chihuahua was oke.
Toen ik aankwam stonden mijn gastmoeder en drie gastzusjes me op te wachten. Ze gaven me meteen een pluchehond als welkomscadeautje. Ze waren heel blij dat ik heelhuids aangekomen was. Toen pakte mn gastmoeder de auto, en mijn koffers werden achterin gelegd in een open achterbak. Die rijden hier veel veel rond, vanwege het warme weer. De wegen hier zijn vrijwel allemaal eenrichtingsverkeer. En men rijdt echt kriskras overal door heen! We gingen langs mijn gastvaders werk, maar die was met de helicopter weg. Dus we reden door naar huis.
Mijn kamer is heel mooi en ik heb een eigen badkamer, dat is wel fijn. Ik heb meteen mijn koffers uitgepakt en mijn zusjes hielpen spontaan. Daarna ging mijn gastmoeder koken, pasta met kip en salade.
Na het eten ging ik met Luisa een stukje rijden door de omgeving van Chihuahua. Alles is hier superwijd opgezet. De wegen zijn heel breed en je hebt hier niet echt grote winkels, slechts een paar. Je hebt overal langs de weg kleine winkeltjes. De een verkoopt kip, de ander alleen groenten. Het valt me meteen op hoe groot het verschil is tussen arm en rijk. Rijd je daar in een peperdure auto over de weg, staan er bij het stoplicht mensen te bedelen of ze proberen je een knuffelbeer of krant te verkopen. Het is erg warm en daar moet ik wel aan wennen.
7 augustus: een kijkje op mijn school
Vandaag ben ik voor de eerste keer naar school geweest. Ik ga het vijfde en zesde semester volgen, maar voor deze klas is er geen intro. Daarom ga ik samen met Blanca naar de introductie van het derde semester.
Er worden allerlei presentaties gegeven over het hoe en wat op school ook doen we wat spelletjes om elkaar beter te leren kennen. Dit gaat allemaal erg snel voor me, maar hoe langer je luistert hoe meer er duidelijk wordt. De leerlingen zijn allemaal erg aardig. Ze willen me graag helpen met alles en ook vertalen ze zo nu en dan iets, zodat ik dan in ieder geval een idee heb waar het allemaal over gaat. Het is een hele grote school met van alles en nog wat eromheen. Een heel groot sportveld waar je alles kan doen wat je maar wilt, want er is een groot aanbod aan sporten. Er zijn verschillende gebouwen voor de verschillende scholen, de middelbare en de universiteit. Het is allemaal supermodern en van alle laatste snufjes voorzien. Ook lopen er de hele dag concierges rond die er voor zorgen dat er geen propje op de grond ligt. Ook lopen er de hele dag vrouwen rond die de vloeren bijdweilen, echt supermooi en schoon dus!
Ik weet zeker dat ik hier een goede tijd zal hebben. Het is echt heel vreemd voor me dat er niet eens een fietsenstalling is! Echt iedereen wordt met de auto gebracht, al is het maar vijf minuten lopen! Ikzelf woon ongeveer vijftien minuten van school. S avonds ben ik met Luisa en haar vriendinnen weg geweest. Echt iedereen van mijn leeftijd heeft hier zijn eigen auto, en niet zomaar eentje: minstens een Volkswagen of Chrysler!!! Dus Lilianne nam ons mee in haar auto. Het is hier de trend dat je gaat cruisen. Dit houdt in dat je rondjes gaat rijden door de stad en tegelijkertijd wat kletst en muziek luistert. Helaas moest ik eerder afhaken, ik voelde me niet zo lekker. Logisch, want ik heb de laatste dagen weinig geslapen en het kost me elke dag veel energie om alles te volgen. Een nacht goed slapen doet vast wonderen!
8 augustus: dikke spijkerbroeken
En een goede nacht slapen doet zeker wonderen, ik voelde me vandaag weer prima. Vandaag is mijn tweede introductiedag geweest. Het was weer een leuke maar zeker warme dag. Ik vind het opzich wel vreemd dat iedereen in een dikke spijkerbroek loopt in plaats van iets luchtigers, maar dat zal hier wel de mode zijn. We kregen informatie over de computerlokalen en over de examens. Ze hebben op school Windows XP, dus hopelijk kan ik daar mijn fotos inlezen, thuis is dit helaas niet mogelijk. Maandag word ik om zeven uur (!) verwacht en dan zal ik mijn rooster krijgen. Ik ben benieuwd, want dan zal ik mijn leeftijdsgenoten ontmoeten. Een spannende dag dus!
9 augustus: van Saraleer ik Spaans en met Luisa ga ik cruisen
Vandaag is het weekend, maar mijn ouders moeten beiden werken. Mijn moeder komt rond drieen thuis. Tot die tijd doe ik een spelletje met Sarah. Je tekent wat en de ander moet raden wat. We tekenen allerlei dieren, dus mijn woordenschat is al aardig vergroot! Deze simpele spelletjes zijn heel goed voor me, want zo leer je snel heel veel woorden. Ook moet ik wel Spaans spreken, want Saraverstaat natuurlijk geen Engels. Het Spaans gaat elke dag beter. De meeste dingen die gezegd worden kan ik nu al wel begrijpen, alleen zelf spreken is natuurlijk wel een stuk moeilijker. Maar als ik maandag naar school ga, zal het wel steeds makkelijker worden om te spreken.
Toen mijn moeder thuis kwam gingen we eten halen. Het voelde weer een beetje zoals thuis, we gingen namelijk naar KFC! Thuis gingen we met het hele gezin eten, mijn vader was ook klaar met werken. Na het eten gaf ik mijn cadeautjes uit Nederland. Het was er helemaal bij ingeschoten, want we gingen de eerste dagen zoveel dingen doen! Maar nu was het hele gezin samen. Ze waren heel blij met de kalender en de klomp voor op de koelkast, ook waren ze helemaal weg van de tulpenonderzetters! Ik heb Luisa het dagboek van Anne Frank gegeven, in het Spaans. Ze kende het en was erg blij.
Na het eten gingen mijn moeder, Blanca, Saraen ik naar een soort van Beijenkorf toe. Ik noem mijn gastmoeder gewoon mama, want echt, ze is zo lief voor me, ik voel me hier helemaal thuis! Dat even terzijde.. Maar we gingen winkelen voor Blanca, ze had kleding nodig voor het nieuwe schooljaar.
Toen we thuis kwamen, ging ik meteen mee met Luisa, we gingen cruisen. We haalden een vriendin op, Brisa. Ik werd voorgesteld aan de familie. Bleek haar oom op visite te zijn, en hij is ook lid van Rotary! Hij wenste me een hele goede tijd in Chihuahua en we gingen weer verder. Opeens werd Brisa gebeld door haar oom. Hij was thuis met een aantal mensen van zijn Rotary Club en vroeg of we langs konden komen. Dan kon ik me voorstellen aan zijn Club. Ik was best zenuwachtig, want ik moest binnen een kwartier daar mijn verhaal doen! De mensen van de Rotary Club waren heel aardig een er was zelfs een meneer in Nederland geweest! Ik zal Brisas oom bellen wanneer ik bij hem een presentatie zal geven over Nederland.
10 augustus: Kerk
De eerste verjaardag die ik mis van een van mijn vrienden! Mijn vriendin Iris wordt vandaag 18, een vreemd idee dat ik er echt niet bij kan zijn. Vanmorgen zijn we naar de kerk geweest. Mijn gastgezin gaat soms naar de kerk, en ze wilden me het graag laten zien. Het was heel indrukwekkend allemaal. De kerk was heel mooi van binnen, echt allemaal pracht en praal. Echt een typische Rooms Katholieke kerk. De mis duurde een uur en er werden allerlei liederen gezongen, niet van die sobere, maar juist meer een vrolijke soort. Het was een indrukwekkende belevenis en ook de mis was heel mooi, heel anders dan in Nederland.
Na de kerk gingen we schoolspullen kopen en wat boodschappen doen. Ik ga nu stoppen want we gaan bijna eten, tacos jammie!!
11 augustus: dagje administratief op school en counselers visit
Nou de tacos waren lekker hoor! In Nederland zijn ze al voorgevormd, maar hier maken ze ze zelf. Dat wil zeggen: Je koopt hier rondjes van tacodeeg. Deze vul je met een vulling van gehakt en gepureerde aardappels. De rondjes vouw je dubbel en deze frituur je in olijfolie. Voordat je ze gaat eten, doe je er wat tomaat, sla, jalapeñopepersaus en creme op. Nou echt waar, het is een aanrader!
Wel, vandaag ben ik voor het eerst naar school geweest. Een heuse belevenis! Ik moest er al om zeven uur zijn om dan mijn rooster op te halen. Nou, dit ging absoluut niet zo makkelijk als ik dacht. Het lijkt wel of ik een dag op de administratie heb gewerkt haha. Ik bleek eerst mijzelf te moeten registreren bij de administratie. En dan kon ik pas een rooster laten maken. Dus eerst heb ik een kwartier in de rij gestaan voor mijn ID number. Toen ging ik terug naar de directrice van mijn afdeling. Zij zou samen met mij mijn rooster maken. Bleek dat mijn ID number dus niet werkte op een of andere manier. Dus toen moest ik weer terug naar de administratie. Was ik eindelijk aan de beurt, bleek die mevrouw geen Engels te spreken en van mijn gebrekkige Spaans begreep ze niet al te veel. Dus werd ik weer doorverwezen naar een andere dame. Deze sprak in zoverre Engels dat ze begreep wat ik bedoelde. Ze belooft me binnen een uur een e-mail te sturen met daarin een oplossing voor mijn ID error. Maarja, waar moest ik dan mijn mail checken?! Op de computer mocht ik niet zonder mijn ID. Dus toen ben ik het maar gaan vragen en gelukkig ik mocht ergens de computer gebruiken. Ik werd verzocht terug te gaan naar de directrice en daar zou ik verder geholpen worden. Toen heb ik met haar mijn rooster samengesteld. Ik mocht kiezen welke vakken ik wilde volgen, maar dat was niet zo makkelijk als dat het lijkt. HIer hebben ze namelijk hele andere vakken dan in Nederland en ik heb geen idee wat ze hier inhouden! Ik heb uiteindelijk gekozen voor wiskunde, economie algemeen, economie van Mexico, geschiedenis algemeen, geschiedenis van Mexico, literatuur en filosofie. Ik vroeg om Engels, maar omdat ik in Nederland mijn diploma al behaald had, scheen het niet nodig te zijn. Ikzelf denk daar anders over, maar ik zal wel zien. Sommige lessen zijn in het Spaans, anderen in het Engels. Ik weet echt niet hoe deze vakken me zullen bevallen, maar mocht het echt niet leuk zijn, dan kan ik als het mogelijk is van vakken wisselen. Ik ben al met al van zeven tot twaalf bezig geweest met dingen regelen. Twaalf uur was mijn laatste les en daar ben ik heen geweest. Het was economie van Mexico. We kregen alleen maar informatie te horen over de regels en het lesprogramma. Ik heb wel al leeftijdsgenoten ontmoet, erg leuk allemaal. Morgen zal mijn echte lesdag beginnen!
Na schooltijd ben ik bij mijn counseler geweest. Raul Herrera is zijn naam, ook wel Chito genaamd. Ik word gesponsord door zijn club, Rotario de Chihuahua. We gingen langs zijn werk, een winkel in beddengoed en dergelijken. Hij vertelde het een en ander over mijn jaar hier in Mexico en ook zal ik donderdagmiddag 14 uur waarschijnlijk een bezoek brengen aan zijn club. Ik zal naast mijn orientatiekamp, 14 september ook nog een bijeenkomst hebben in Durango op 4 oktober. Dit is 6 uur rijden hier vandaan. Bij deze bijeenkomst zijn alle outbounds van Mexico aanwezig en tevens alle inbounds.
Nog een leuk vooruitzicht: een nichtje van de familie die in de Verenigde Staten woont, Phoenix, gaat 26 september trouwen! We gaan er heen met het hele gezin en ik mag mee!
Nou dat was me weer een heel verhaal, mijn vingers doen zowat pijn.. ¡Hasta mañana!
13 augustus: schooldag
Daar ben ik weer! Gisteren weer een schooldag gehad en weer nieuwe mensen ontmoet. Gelukkig is iedereen hier heel aardig voor me, alles dat ik vraag willen ze me laten zien. Het is wel wennen hier, maar ik heb het steeds meer naar mijn zin. Als eerste huiswerk voor economie, ja schrik niet, moet ik alle staten en hun hoofdsteden van Mexico leren! Opzich een hele makkelijke opdracht, maar het zijn er 32! En ik weet ook echt niet hoe je de helft uitspreekt haha. Dus dat wordt nog wat.
Vandaag heb ik weer twee lessen gehad en ik zit dit nu op school te typen. Filosofie en wiskunde had ik vandaag. Ik ga volgende week eens kijken welke sporten ik hier wil gaan doen, atletiek is mogelijk en spinning ook, dus even kijken wat er nog vrij is. Morgenmiddag ga ik waarschijnlijk naar mijn Rotary Club hier, om me voor te stellen.
15 augustus: contact is nog niet makkelijk te maken
Vandaag alweer de laatste dag van mijn eerste schoolweek.Op school is het nu ook wel leuker, ik heb al meer contact met de leerlingen. Maar toch gaat het niet zo makkelijk als ik dacht, want ze zijn jonger dan ik, 15, 16, 17 jaar vooral en ik kan natuurlijk ook niet echt meepraten met hun geratel in het Spaans. Maar het gaat we elke dag beter. M’n id doet het eindelijk. Mijn rooster is alleen omgegooid, want ik had literatuur en dat was veel te moeilijk, aangezien je 16 boeken moet lezen. Dus omdat literatuur weg moest moesten andere vakken ook verplaatst worden. Dus in plaats van literatuur filosofie en economie van Mexico, heb ik nu orientatie voor de vervolgopleiding, ja dat is een vak hier, en spaans 1. Had ik eindelijk alle 32 staten en hoofdsteden op een rijtje, hoef ik economie van Mexico niet meer te volgen! Dus heb ik eigenlijk voor niets geleerd... Ach ja, nu weet ik in ieder geval hoe Mexico in elkaar steekt.
Ik ben donderdag naar mijn Rotary Club geweest. Om mezelf voor te stellen. Het waren alleen maar mannen, maar er waren veel gasten. Waaronder een meisje van Roteract en twee andere uitwisselingsstudenten, uit Finland en Denemarken. Ook was er een jongen die drie jaar geleden naar Denemarken is geweest. Veel heb ik niet kunnen meekrijgen over wat er besproken werd, maar ze discussieren wel heel veel.
Morgen ga ik naar de ranch toe van de moeder van mn gastmoeder. Dat is 2 uur rijden van hier. Ik ben benieuwd want ze heeft een appelkwekerij. En er schijnen vogelspinnen, met een doorsnede van een voetbal en slangen te zijn!!! Brrrr. Dus ik doe morgen maar wel dichte schoenen aan in plaats van mijn slippertjes die ik hier elke dag draag!
18 augustus: Familie
Zo daar ben ik weer! Terug van een een tijdje weggeweest. Eerst kon ik niet aan mijn website werken, doordat er een error was en dit weekend ben ik dus bij de familie van mijn gastmoeder geweest.
Zij wonen twee uur rijden hiervandaan, richting de VS. Ze hebben daar een ranch. Zoals ik al eerder vertelde leven daar dus vogelspinnen en slangen. Nou tot mijn grote verbazing, beter gezegd opluchting, heb ik ze dus niet mogen ontmoeten! We vertrokken zaterdagmiddag en bleven slapen. Zaterdag toen we aankwamen ging ik meteen met een paar nichtjes en neven barbecuen. Niet in de tuin ofzo, maar op een speciale plaats, vlakbij een dam. Daar zijn allerlei barbecues gemaakt en daar kan iedereen naar toe. Dat was heel gezellig. Een nichtje van achttien jaar, Anna, woont ook in Chihuahua dus daar zal ik in de toekomst nog wel vaker mee afspreken. De familie is heel erg aardig. Ik heb drie ooms en een tante ontmoet, waarvan er een oom in Los Angels woont. Op de ranch zelf wonen oma en een oom. Ze houden geen dieren, maar hebben een appelkwekerij. En niet zo´n kleintje ook, met 13000 bomen. Ze verkopen deze appels overal in Mexico. Ze exporteren ze niet. We gingen er heen om te kijken hoe het met de appels staat, ze kunnen namelijk binnen nu en twee weken geplukt worden. Dat is natuurlijk een hels karwei, maar daarvoor hebben ze natuurlijk werknemers. Zondag hebben we uitgebreid gegeten. Een heel groot stuk vlees, dat gewoon de helft van je bord bedekt! En salade en maiskolven. Ik zat echt propvol! Over het eten gesproken. Opzich eet ik hier niet veel meer dan in Nederland, maar sommige dingen zijn wel vetter. Ik ben nog niet aangekomen gelukkig, eerder afgevallen haha.
Nu zit ik op school aan mijn website te werken. Vandaag is mijn tweede schoolweek begonnen. Het is nu al een stuk vertrouwder hier en alles gaat ook makkelijker. Ik krijg vanaf woensdag speciale Spaanse les voor de Rotarystudenten. Aangezien ik nu nog de enige ben, zal het dus deze week een echt priveles worden haha. Maargoed dat is alleen maar beter. Ik krijg het drie keer in de week, een uur. Dat zal me vast en zeker helpen het Spaans sneller onder de knie te krijgen.
Ik heb hier ook twee meisjes ontmoet. Luisa en de naam van de ander is me ontschoten. Het onthouden van alle namen is echt een crime! Je ontmoet op een dag zo´n twintig nieuwe mensen als het niet meer is en de namen zijn allemaal zo moeilijk te onthouden. Ze komen me natuurlijk helemaal niet bekend voor, behalve Diego of José, dat is wel te onthouden.. haha Maargoed die vriendin van Luisa is vorig jaar naar Zwitserland geweest via Rotary. Das was wel leuk, want nu is er eindelijk iemand hier die me echt begrijpt. Ze zijn superaardig en ik ga met Luisa drie keer per week sporten, aerobics, dat is op school. Atletiek kon niet, want dat is op een moment dat ik les heb en spinning was al vol. Maar goed beter iets dan niets. Ook is Luisa volgend weekend jarig en ze nodigde me uit om te komen, natuurlijk kom ik! 6 september gaan ze met een groepje naar een concert van de bekendste Mexicaanse zanger hier, en als ik kan en mag ga ik mee. Genoeg leuke dingen in het vooruitzicht dus.
20 augustus: Rodrigo
Ik zit weer op school te typen. Want: mijn les viel uit! Dat betekent dus dat ik vier en een half uur moet wachten totdat ik naar aerobics kan. En ik kan hier zelf nergens anders heen, want ik heb geen fiets en ik heb ook geen zin om hier te verdwalen! De enige les die ik vandaag gehad heb is wiskunde. Vandaag gaat dus ook mijn speciale Spaanse les niet door, want juist die leraar is dus afwezig.
Gisterenavond werd ik gebeld of ik zin had om samen met andere exchangestudenten uit te gaan. Gelukkig mocht het van mijn ouders. Het was heel erg gezellig en ik heb meisjes, ja het zijn allemaal meisjes, ontmoet uit Zwitserland, Duitsland en de twee die ik al kende van de Rotary bijeenkomst waren er ook. Het was heel gezellig maar wel vermoeiend, ik was half een pas thuis en vandaag moest ik om zeven uur alweer op.
Ik heb hier voor het eerste Nederlands met iemand gesproken! Met een jongen, Rodrigo, die vorig jaar in Nederland was en sinds anderhalve maand weer in Mexico is. Hij zit nu hier op de universiteit. Het was gewoon vreemd om Nederlands te praten op school. Ik ging dus ook automatisch Spaans praten. Alsof je het een beetje verleerd bent. Gek, maar zeker wel leuk!
25 augustus: Saravan school halen
Een tijdje geleden, maar ik heb het nu toch wel vrij druk met school. Het niveau is hoger dan ik dacht en daarbij komt ook nog dat ik alles moet vertalen en dat kost echt veel tijd. Maar van dat vertalen leer je ook superveel, zo kan ik me elke dag weer beter verstaanbaar maken.
Vorige week vrijdag bij geschiedenis kregen we een ploselinge so. Bijna niemand had het huiswerk gemaakt, dus dat was onze straf. Ik kreeg schrok me dood toen ik het hoorde, want ik had niets geleerd en moest het dus maar uit mijn hoofd doen. Het waren gelukkig maar drie vragen en tot mijn grote verbazig had ik alles goed! Ik had gewoon een 10!! Ik heb meer meegekregen van de lessen dan ik zelf gedacht had. Dit gaf me wel weer zelfvertrouwen voor de lessen waarbij het moeilijker is om te volgen.
In het weekend heb ik veel huiswerk gemaakt. Vrijdagmiddag gingen we Sara van school halen, nou je weet niet wat je ziet! Alle autos staan in een lange file naar de school, je moet wel een half uur wachten. Als je dan bij de poort komt, moet je de naam van je kind doorgeven en die wordt dan omgeroepen! Lekker onhandig want zo duurt het een eeuwigheid. Als alle kinderen nou gewoon klaarstaan op de stoep...´Ik verbaas me elke dag weer over van alles en nog wat!
Vrijdagavond hebben Luisa en ik films gehuurd. Wel handig, ze zijn in het Engels en Spaans ondertiteld, dus zo leer je er ook weer een hoop woorden bij. Zaterdagavond had ik een verjaardagsfeestje van Liliane een vriendin, ze werd 20. En ze doen niet minder hier, er kwam een traditionele Mexicaanse band optreden. Iedereen ging me leren dansen, wat natuurlijk niet al te soepeltjes ging haha! Het feestje was niet thuis maar in een buitenhuis en er waren superveel mensen.
Zondag hebben we boodschappen gedaan in een supergrote winkel! Het is een soort van Makro maar dan voor de gewone consument. Ik keek mijn ogen uit, zoveel artikelen. En alles in grootverpakkingen, het is dus ook niet vreemd dat de winkelwagentjes twee keer zo groot zijn als in Nederland.
Nu zit ik hier in een tussenuurtje te typen op school. Ik ben blij dat ik hier gratis op internet mag, want deze computer is supersnel. Alleen ik kan zover ik zie geen foto´s inlezen... Nog even geduld dus!
Vandaag is geen gewone dag. Vandaag is er van alles te doen op school. De lessen zijn een half uur korter :-) en buiten kan je tacos, drinken, ijs e.d. krijgen. De ´feestcommisie´van de school genaamd Morpho, presenteert zich en dat gaat samen met veel muziek en bombarie. De hele school is versierd met posters en slingers. Het houdt heel wat in hier, al heb ik nog niet echt een idee wat ze allemaal organiseren, dat ga ik nog eens snel navragen dus.
Volgend weekend heb ik de verjaadag van een vriendin van school, Luisa. Ja die naam komt hier ook veelvuldig voor! Ik heb er nu al zin in, gelukkig gaat de schoolweek snel. Ik vermaak me prima.
29 augustus: te laat voor de film
Daar ben ik weer! Ik heb net mijn fotos geplaatst, dus dat is wel weer een vooruitgang van mijn site.
Deze week ging het alweer beter op school, nu ik het Spaans beter beheers, lijken de lessen wel elke keer makkelijker te worden. Hier moet je de lesstof gewoon stampen, niets toepassen daar doen ze niet aan. Lekker makkelijk dus. En dan ook nog bij geschiedenis over de Eerste Wereldoorlog, dat weet ik allemaal al, dus ik hoef ook niet zo super op te letten haha.
Ik ben woensdagavond naar de bioscoop geweest met drie vriendinnen. We zouden naar Pirats of the Carribean gaan, maar natuurlijk waren we te laat! Echt iedereen doet hier alles op zijn gemakje en haasten is er niet bij. Uiteindelijk, na twee bioscopen langsgeweest te zijn, zijn we naar Hollywood gegaan. Ik kon het wel volgen, want het natuurlijk Engels gesproken en het Spaans versta ik ook al wel aardig. Omdat het woensdag was, was de film de helft van de prijs, echt waar ik heb nog geen 5 gulden betaald!! En het drinken is ook supergoedkoop: 24 pesos voor 1 liter (!) ijsthee!! In Nederland mag je blij zijn dat je een flesje hebt voor dat geld... Dat zal dus wel een tegenvaller worden als ik terugkom....
Donderdag ben ik na schooltijd weer naar aerobics gegaan. We doen eigenlijk elke les iets anders, zo deden we vandaag thai bo. Wel hard werken, maar dat is natuurlijk alleen maar goed.
Na schooltijd had ik een afspraak gemaakt met Anne, de Nederlandse lerares hier op de universiteit. Het was zo leuk om weer Nederlands te praten, ik heb eindelijk weer eens alles kunnen zeggen wat ik wilde. Anne is pas 26 jaar en echt een hartstikke leuke meid (Anne, als je dit leest: weet je dat ook weer he!) Ze vertelde me van alles over Mexico en over haar leven hier. Ze geeft op de universiteit les in een aantal vakken van Business Studies. Dit is alweer haar derde semester, ze spreek dus ook al heel goed Spaans. Nadat we eerst op school wat gedronken hadden, gingen we naar haar huis. Ze woont op een steenworp afstand van mijn huis! Ze woont hier alleen, haar vriend woont nog thuis, want samenwonen voor het huwelijk is er hier niet bij. Het was echt superleuk, we hebben het over van alles en nog wat gehad en we hebben ook veel gelijkenissen, echt grappig.
Vandaag zit mijn derde schoolweek er al weer op! Ik ben extra lang op school gebleven omdat ik nu eindelijk wist waar ik wél mijn camera kon uitlezen. Dit weekend heb ik zondag in ieder geval de verjaardag van Luisa, vriendin van school. Zaterdag ben ik uitgenodigd voor een afscheidsfeesje van een jongen, dus ik heb genoeg te doen.
Het weer is hier overigens nog steeds HOT! Bijna veertig graden overdag! In Nederland is het in de tussentijd wel anders, maar soms verlang ik er wel naar hoor, ff lekker frisjes. Het is hier trouwens wel al supervroeg donker, om half acht is het al schemer!
3 september: de grote familie van exchangees
Vandaag ben ik precies vier weken in Mexico. Het is nog steeds wennen, maar toch voel ik me hier steeds meer thuis. Afgelopen weekend was heel leuk. Vrijdagavond ben ik met Pamela (die is net terug van een jaar Denemarken via Rotary), Denis (zij is vorig jaar naar Polen geweest) en Luisa, mijn klasgenoot naar een afscheidsfeestje geweest van een jongen die naar Brazilië gaat. Trouwens feestjes zijn hier heel anders. Ik kende die jongen dus helemaal niet, maar ik kon gewoon mee. Zo gaat dat hier, je nodigt gewoon jouw vrienden uit om mee te gaan naar een feestje waar alleen jij bent uitgenodigd. Dus ze stonden niet versteld van mijn komst. We zijn niet zo lang gebleven we gingen alleen gedag zeggen. Daarna gingen we naar een feestje van Morpho, die feestcommisie van school. Dat was wel leuk, voor het eerst dat ik mensen kende op een feestje, er waren namelijk heel veel klasgenoten.
Zaterdagochtend is mijn standaard chatochtend met Nederland. Dan is het in Nederland namelijk middag en dan kan ik tenminste met de meeste mensen praten. Nadat mijn moeder thuiskwam van het werken zijn we gaan shoppen. Nou niet zoals ik gewend ben dus. We gingen alleen maar kijken naar de dingen die we nodig hadden, oa een tas voor mij. Zag ik eindelijk de Zara (kledingwinkel die ook in Nederland bestaat), kon ik ff twee minuten kijken en toen gingen we weer!! Nou ik ga dus nog wel eens terug om daar een paar uur door te brengen, want dit is natuurlijk veel te kort haha.
´s Avonds ben ik met Marcella, zij is vorig jaar naar Zwitserland geweest, en Luisa op stap geweest. Eerst gingen we naar het huis van Marcella. Ik heb haar ouders ontmoet en die zijn ook superaardig. Daarna gingen we een broodje kopen en naar het huis van Luisa. Nou dat is ongeveer een paleis zo groot! Ze hebben gewoon drie zithoeken en achter elke deur zit weer een grote kamer! Ik stond echt elke keer versteld. En ja hier hebben ze dus wel een vaatwasser haha.
Haar ouders heb ik ook ontmoet en haar moeder zei meteen dat haar huis ook mijn huis is, heel gastvrij dus! Ik had geluk dat ik haar vader heb ontmoet, want die werkt door de weeks in Dallas, hij komt elk weekend even overgevlogen, lekker omslachtig dus. Maar waarschijnlijk gaat haar moeder na de kerst ook naar Dallas, maar Luisa blijft hier gelukkig!
Zondag had ik de verjaardag van Luisa, ze werd 17 jaar. We gingen eerst naar een zwembad, dat ‘slechts’ een dik uur rijden van van Chihuahua. Om eerlijk te zijn snap ik niet echt waarom we persé hier heenmoesten, want het was wel heel mooi maar om daar nu een uur voor te reizen... In de middag heb ik daar kaasfondue gegeten, jaja op zijn Mexicaans, met tortillas dus. Superlekker, maar het vet droop ervanaf, dat is hier wel met meer eten. Daar komen die 10 kilo´s dus aan......
Toen we weer thuis waren gingen we uit eten. Ieder op eigen kosten. Dus ik vroeg of het duur was, aangezien ik nog 200 pesos had. Het was volgens Luisa wel een duur restaurant, maar aan 200 pesos had ik meer dan genoeg. Het is me dus 10x meegevallen, ik was rond de 7 euro kwijt aan een grote kom brocollisoep met salade en brood en ook nog eens groot glas ananassap, (dat hier overigens wél op voorraad was). In Nederland kan je voor ditzelfde wel 15 euro neertellen denk ik want het was ook nog eens veel. Naar dat restaurant gaan we dus snel nog eens, het is heel populair bij de jeugd en bijna iedere zondag gaan ze daar heen.
Maandag moest ik weer naar school, om zeven uur welteverstaan. Het vroege opstaan is opzich niet zo erg, maar dan moet je wel de avond van te voren bijtijds gaan slapen, want half zes is toch wel erg vroeg! Op school gaat alles goed en ik heb nu zelfs vijf keer per week Spaanse les. De leraar vertelde dat hij helemaal niets betaald krijgt hiervoor, hij doet het geheel vrijwillig!!! Hij wil graag andere mensen zijn taal leren en ook andere culturen leren kennen. Nou ik ben hartstikke blij met deze lessen want ik leer een heleboel nieuwe dingen.
Gisterenavond ben ik even weg geweest met Sirkku uit Finland. Het was wel weer even leuk om met een andere exchangestudente te spreken, want ook zij verbaast zich over alles dat zo anders is. We hadden het onder andere over onze vrijheid hier, die we dus absoluut niet hebben... Het is zo´n verschil met thuis, daar kan ik gaan en staan waar ik wil, maar hier kan je echt alleen maar met de auto ergens heen. En aangezien we geen auto mogen rijden, ik zou het hier trouwens niet eens willen, komen we zonder ouders of vrienden nergens. Dat is heel erg wennen want als je dus ergens heen wil ben je helemaal afhankelijk van anderen, erg vervelend dus. Maar alle exchangestudenten hier denken er hetzelfde over, dus ik ben niet de enige die zich soms een beetje ´gevangen voelt´.
Ik heb heel erg zin in de komende twee weekenden. Dit weekend ga ik naar het concert van Benny Ibarra en het weekend erna heb ik mijn orientatiekamp.
5 september: tien tijden in de werkwoordsvervoegingen
Mijn laatste schooldagje alweer, de week gaat echt supersnel om, voordat ik het doorheb ik het alweer weekend. Ik heb vandaag twee toetsen gehad en voor geschiedenis had ik weer een 10! Het is ook zooo makkelijk: welke landen zaten in de Triple Entente, wat zijn de oorzaken van de eerste wereldoorlog. Nou supermakkelijk dus!
Tevens is mijn rooster weer veranderd. Ik had eerst wiskunde, maar ten eerste was het allemaal stof die ik vorig jaar in Nederland had, ten tweede is deze les in het Engels en draagt het dus niets bij aan mijn Spaans en dat resulteerde er dus in dat ik een beetje zat te slapen in die les. Er is echt niets aan. Nu heb ik de luxe dat ik zelf mijn vakken mag kiezen, dus daar heb ik meteen gebruik van gemaakt. Ik heb nu Spaans II inplaats van wiskunde, veel beter dus. Ik heb nu gewoon 11 lessen Spaans in de week en daarnaast dan nog geschiedenis, geschiedenis van Mexico, economie en orientación profesional.
Gisteren moest ik bij mijn speciale Spaanse les gewoon tien werkwoorden vervoegen in alle tien (!) de tijden die het Spaans kent, nou ik was na dat uurtje doodmoe! Maar nu kan ik tenminste al veel meer zeggen, dat scheelt.
Verder ga ik hier geloof ik echt beroemd worden op school, want maandag gaan ze me interviewen voor het informatieblad van de school!! Maar jullie kunnen het ook lezen hoor, want het wordt ook nog gepubliceerd op de site, inclusief foto!!! Hahaha, ik ben zeer benieuwd hoe dat allemaal gaat verlopen maandag!
9 september:Ezelen met chilis en Benny Ibarra
Het is alweer dinsdag! Afgelopen weekend was echt superleuk. Het begon vrijdagavond: we hadden met een aantal exchangees afgesproken en bij iemand thuis gingen we een kaartspel doen. Ezelen, dus de kaarten doorgeven totdat je vier dezelfde hebt...Nou de mensen die dit ooit met mij gespeeld hebben weten hoe snel mijn reactievermogen is...altijd te laat dus!! En nu moesten we als je drie keer verloren had een grote hap van zo`n chilipeper nemen, je raad het al: ik moest natuurlijk als eerste! Nou het leek wel of in brand stond ofzo!! Echt zoooo heet!!
Zaterdag ging ik naar Luisa toe en daarna naar het concert van Benny Ibarra. Het was niet binnen in een concertzaal, maar in de arena waar normaal stierengevechten gehouden worden. Gelukkig was het mooi weer en het was echt superwarm nog zo laat. Het publiek was heel rustig en niemand drong voor zoals in Nederland altijd het geval is. Iedereen wachtte rustig tot ze aan de beurt waren. Het verbaasde me echt! Het concert was ook leuk, het was popmuziek maar dan wel wat steviger. Het was erg leuk en zeker geen geldverspilling.
Ik bleef van zaterdag op zondag bij Luisa slapen, want mijn ouders gingen naar de ranch toe. Zondag gingen we eerst Moulin Rouge kijken en daarna gingen we met Marcella naar Plaza del Sol, hèt winkelcentrum hier! Echt alle topwinkels zitten hier, inclusief Zara! We hebben natuurlijk overal uitgebreid gekeken en geloof het of niet, maar ik heb zowaar niets gekocht! Ik wil namelijk een mobiele telefoon kopen hier. Die dingen zijn echt spotgoedkoop! De allernieuwste modellen kosten hier maar maximaal zo’n 80 euro! En dan heb je ook nog eens 30 euro om te bellen, dus het kost je eigenlijk maar 50 euro! Ik zou natuurlijk gek zijn als ik daar geen gebruik van zou maken!! Dusse binnenkort kan ik weer smsjes van jullie ontvangen :-)
Maandag verliep heel anders dan ik had gedacht. Want wat was het geval: er is een nieuwe exchange aangekomen! Een meisje uit Canada, Mallory, ook 18 jaar en ze was pas drie dagen hier. Ze heeft nu hetzelfde rooster en ik heb haar een beetje wegwijs gemaakt op de campus. Ik ben blij dat ik nu niet meer de enige ben, dat maakt het toch wat gezelliger.O ja, Mallory is ook meteen geinterviewd voor de schoolnieuwsbrief! Ik laat het jullie weten wanneer het gepubliceerd wordt.
Gisterenavond ben ik naar een bijeenkomst geweest van Roteract. Dit is een rotaryclub voor jongeren. Eerlijkgezegd was het saaier dan saai. Er waren een stuk of 10 leden aanwezig en 9 exchangees. De voorzitter praatte, maar echt bijna niemand lette op! Iedereen zat lekker met zn telefoon te spelen of te praten met elkaar! Ook sprak de voorzitter heel zacht en dus onverstaanbar voor ons.. Ik had er veel meer van verwacht, maar misschien dat het volgende keer wel interessant is.
12 september:Te moeilijk examen
De laatste schooldag alweer. Maar vandaag is een speciale dag, want 16 september is het hier Independence Day. Maar dan zijn we vrij van school, dus wordt het vandaag gevierd. Ik weet eigenlijk niet wat er gaat gebeuren, maar ik weet wel dat er allerlei hapjes zijn, traditionele Mexicaanse. Verder is er deze week niet veel bijzonders gebeurd. Gewoon naar school geweest, oja ik had wel examens. Die zijn goed gegaan, behalve die van de geschiedenis van Mexico. Het boek begreep ik al niet, het leek wel in het Chinees voor mij. De toets was dus hetzelfde:ik kon me niet eens herinneren dat dat de dingen die gevraagd werden in mijn boek stonden...Maar het maakt niets uit, want de leraar vroeg of ik het wilde maken,dus ik zei: ach ik kan het altijd proberen, maarja het viel dus wel tegen. Volgende keer beter!
Gisteren ben ik met andere exchangees uitgeweest. Naar Don Quintin, dat is de tent van hier! Het was hartstikke leuk. Leuke muziek en er kwam ook nog een band optreden, ze waren echt supergoed. Eerlijk gezegd beter dan die Benny Ibarra en dit was nog gratis ook. We hoeften geen entree te betalen en de drankjes daar zijn ook supergoedkoop! Hier krijg je gewoon een liter drinken, in Nederland is dat gewoon een flesje van 20 cl. Ook weer toevallig, komt er daar een meisje op me af en ze begint opeens Nederlands tegen me te praten, gebrekkig, maar ik verstond het wel. Bleek dat zij twee jaar geleden een jaar naar Nederland is geweest. Ik heb mijn telefoonnummer gegeven en ze zal me bellen om uit te gaan. Verder is het uitgaan goedkoop hier hoor, geen entree, je hoeft niet te betalen voor het toilet en ook geven ze geen fooi aan de portiers!
Morgen ga ik dus naar Creel toe, een plaats in de woestijn. Ik heb daar mijn orientatiekamp van Rotary met alle studenten uit mijn district, 70 in totaal. Ik weet niet precies wanneer ik terugkom, maar het duurt tot dindsdag of woensdag. Vanmiddag is er gelegenheid om te gaan zwemmen in een superduur hotel hier! Dan krijgen we alle informatie en vanavond is er ook een feest. Morgen vertrekken we acht uur `s morgens, gelukkig is het vijf uur rijden, kan ik nog een beetje uitrusten haha.
Ik zal ook veel foto`s maken, die probeer ik er dan volgende week zo snel mogelijk op te zetten. Trouwens mijn zus hier, Luisa, vertrekt maandag naar Duitsland, ik zie haar dus nog maar een dagje.
Ik weet niet of het te merken is, maar ik mijn Nederlands gaat echt achteruit.... Soms wil ik iets zeggen en dan weet ik gewoon een woord niet meer zo 1, 2, 3. Mijn hoofd staat nu echt helemaal naar het Engels en Spaans. Ik denk nu gewoon ook al heel vaak in het Spaans, het is echt zo vreemd, haast onbegrijpelijk gewoon. Maar na Creel zal mijn Nederlands wel weer wat opgekrikt zijn, daar zal ik ook alle andere Nederlanders ontmoeten die in Mexico zijn!
19 september: Creel
Eindelijk weer bericht uit Chihuahua! Ik ben afgelopen zaterdag tot en met dindsdag op orientatiekamp geweest in Creel, dit is een plaatsje vijf uur rijden van Chihuahua. Hier waren alle exchangestudenten uit mijn district aanwezig. In totaal waren we met 65 man. Ik heb een heleboel pins van overal ter wereld en ook heb ik heel leuk contact met iedereen. Vooral met Anne uit Zwitserland, die woont ook in Chihuahua, en een meisje uit Japan.
Het begon allemaal al vrijdagmiddag. De mensen die van ver moesten komen, onder andere Aguascalientes en dat is zo`n 18 uur rijden, waren aangekomen bij een hotel in Chihuahua. ‘sMiddags was er voor iedereen de gelegenheid om te gaan zwemmen daar. Dat was de eerste ontmoeting met alle studenten. Ik heb niet eens gezwommen want ik was veel te druk met praten met iedereen. Vooral met de drie andere Nederlanders: Anne, Sharon en Thijs. ‘sAvonds gingen we met z’n allen naar een restaurant en daar gingen we niet alleen eten, er was ook muziek, een echte Mariachiband kwam optreden! Mariachi is de traditionele Mexicaanse muziek.
De volgende ochtend vertrokken we acht uur vanaf het hotel naar Creel. Onderweg moesten we eerst onszelf voorstellen, in het Spaans natuurlijk, en als klap op de vuurpijl...moesten we ook ons volkslied gaan zingen!! Aangezien alleen Thijs en ik in dezelfde bus zaten, moesten we dus met z’n tweeen, jullie begrijpen natuurlijk al dat dit een groot succes was...
Toen we aankwamen mochten we eerst uitrusten en daarna werd er een presentatie gegeven over alles dat ons te wachten staat dit jaar in Mexico: de regels waaraan we ons moeten houden, maar er werd ook verteld over de reizen die we gaan maken! Op mijn verjaardag, 8 december, vertrekken we voor 15 dagen naar Cancun, we maken een rondreis door het zuidelijke deel van Mexico.`s Avonds gingen we een een loterijspel doen, helaas heb ik niets gewonnen. De volgende ochtend gingen we na het ontbijt naar een echt Tarahumarahuis. Deze mensen leven heel anders dan wij, ze werken niet en het enige waarmee ze geld verdienen is door het verkopen van eigengemaakte spullen zoals omslagdoeken, armbandjes, manden ed. Hun huizen zijn in grotten en ze leven zonder stromend water en electriciteit. Eigenlijk leven ze op een manier zoals in de prehistorie. Deze mensen kunnen in deze tijd makkelijk aan electriciteit en stromend water komen, maar dat willen ze niet, ze willen hun eigen cultuur behouden. Het was heel bijzonder om te zien hoe deze mensen leven, want eigenlijk kan je het je niet voorstellen.
In de ochtend voelde ik me al niet zo lekker, en toen we naar de Tarahumara`s gingen werd het alleen maar slechter. Ik ben nog wel meegeweest naar de volgende activiteit: de waterval. Maar de rest van de dag ben ik thuisgebleven, want ik was gewoon te ziek, ik had het koud bij veertig graden en buikgriep, nou dan is er wel wat mis ja.
Na het bezoek aan de Tarahumara`s zijn we dus naar de waterval geweest, deze waterval heeft een hoogte van zo`n vierhonder meter! Echt ongelooflijk gewoon, zo mooi! Omdat ik wel meewilde, maar niet zoals de rest, 45 minuten kon lopen door de bergen, ben ik met de Chairman van het district en zijn familie meegereden met de auto naar een dichterbij gelegen punt, vanaf daar hoefden we nog maar 10 minuten te lopen. We moesten met de auto door de bergen en het leek wel een jungle. Door het water, over rotsen, en dan ook nog half gekanteld ergens wachten omdat er een andere auto in tegengestelde richting aankwam, de weg was zo smal, er kan maar een auto tegelijk overheen. Het is dat ik zo ziek was, want anders had ik het wel wat minder prettig gevonden, zo half in de afgrond.... Maar ik had gewoon geen energie om er over na te denken, gelukkig maar!
`s Middags ben ik dus thuisgebleven en heb na een dosis medicijnen in totaal 20 uur geslapen!!! Echt niet normaal meer, maar hierna voelde ik me een stuk beter. Ik had niets gegeten al die tijd en voelde me heel slap, ik begon dus maar met wat crackers en yoghurt. De vrouw van de chairman kwam geregeld kijken hoe het ging, en mijn temperatuur opnemen, ik ben echt supergoed verzorgd. Ik was trouwens niet de enige die ziek was, ook nog een Duits meisje en Chito, mijn counsler, allebei met dezelfde klachten als ik...
Maandagmiddag ben ik weer met de groep meegegaan. We gingen een tocht maken langs de `Mushroomrocks`. Onderweg stopten we bij een Tarahumarafamilie. Een van de chairmannen heeft een spijkerbroekenfabriek en stelde broeken beschikbaar, deze deelden we uit aan de Tarahumara`s. In eerste instantie wilden ze ze niet accepteren, ze willen zelfvoorzienend zijn, maar uiteindelijk deden ze het toch. Op het einde van de tocht kwam Chito opeens op zo`n terreinmotor aancrossen, zo`n motor met vier wielen. Omdat ik toch nog niet helemaal echt beter was mocht ik samen met nog twee anderen achterop. Nou dat heb ik geweten ook: moesten we dus door drie grote plassen van 30 centimeter diep! Chito ging natuurlijk in plaats van afremmen alleen maar versnellen en dat resulteerde erin dat ik dus helemaal onder de modder zat, iedereen natuurlijk! Dus aangekomen bij het hotel meteen een douche genomen!
Die avond zijn we naar ´la fiesta independencia´ geweest in Creel. Dat is elk jaar weer een hele happening, de president van de plaats, in dit geval die van Creel, ging een toespraak houden. Echt zo officeel allemaal en ik geloof dat het elke jaar hetzelfde is. Op het einde roept iedereen drie keer ´Viva Mexico` en dan kan de volgende dag het feest beginnen.
Voor ons was de volgende dag geen feest, integendeel, we gingen alweer naar huis. Eerst gingen we nog naar een uitkijkpunt over de Copper Canyon. Deze Canyon is de grootste van de wereld, iedereen denkt die in de VS, maar deze is langer, breder en dieper. Het was echt ongelooflijk zo mooi en groot! Na deze laatste activiteit gingen we richting huis, Chihuahua. Het was weer vijf uur rijden, maar bijna iedereen heeft onderweg geslapen. Onderweg hebben we nog een stop gemaakt om te eten: pizza. We kwamen rond zes uur in de middag aan in Chihuahua.
Woensdag ben ik niet naar school geweest, want ik voelde me nog niet goed. Gisteren ben ik wel geweest en vandaag is het alweer de laatste dag van de week. Ik heb vandaag het gevoel dat ik ècht beter ben!
Dit weekend ben ik thuis, maar volgende week donderdag, direct uit school, vertrekken we voor vijf dagen naar Phoenix, we gaan met de auto en het is zo`n acht uur rijden. Mijn moeder hier heeft mijn vader overgehaald een extra dag te blijven, want ze wil graag nog uitgebreid shoppen. Phoenix schijnt heel veel mooie winkels te hebben en ook supergoedkoop! Mijn zus Luisa is trouwens afgelopen maandag naar Duitsland vertrokken.
24 september: Musea
Vrijdag ben ik met de andere exchangestudenten naar Don Quintin geweest, was weer heel erg gezellig! Zaterdag heb ik overdag niets bijzonders gedaan eigenlijk, maar rond een uur of zes ging ik met mijn gastouders en Sara weg. Ik dacht dat we boodschappen gingen doen, maar we gingen dus naar een museum. We gingen naar ´Quintos Gameros´. Dit is een huis. Het is gebouwd door een hele rijke mijnbezitter Don Manuel Gameros. Het was een cadeau voor zijn vrouw, maar die was al overleden voordat het voltooid was. Het huis stamt uit 1910. Het is supermooi! Alle muren en plafonds zijn beschilderd en ook in de kleinste details. Er is veel met hout gewerkt en het is echt een paleis om te zien. Na dit bezoek zijn we wat gaan eten in een restaurant. Allerlei kleine Mexicaanse hapjes, lekker!
´s Avonds ben ik naar een feestje geweest. Dat was wel gezellig, het was weer een feestje waarvan ik degene die het organiseerde niet kende, maar dat doet er hier niet toe.
Zondag is een echt cultuurdag geworden! Ik ben naar maar liefst twee musea en drie monumentale gebouwen geweest. We begonnen bij de cathedraal van Chihuahua. Deze stamt uit 1826. De bouw heeft maar liefst honderd jaar geduurd! Prachtig om te zien van buiten, maar vooral van binnen. Maar er was een mis, dus ik kon geen foto´s maken, maar we gaan een keer terug voor foto´s.
Hierna gingen we naar het museum van Poncho Villa. Dit is ook een huis geweest, van generaal Francisco Villa. Hij was hoofd van de ´division del Norte´. Het huis is van 1914 - 1981 bewoond geweest. Nu is het een museum. De bouwstijl is typerend voor de vroege 20e eeuw.
Na dit museumbezoek gingen we door naar het ´Palacio del gobierno´. Dit is het meest bijzondere gebouw van Chihuahua. Het stamt uit de 19e eeuw en de bouw heeft tien jaar geduurd. Het is prachtig van binnen, veel muurschilderingen en tot in de details is alles bewerkt. Ik heb een foto in mijn fotoalbum staan.
Aan de overkant van het ´Palacio del gobierno´is het oude postkantoor. Het wordt nu gerenoveerd en daarna zal het gebruikt worden als museum. Ook daarvan staat een foto in mijn fotoalbum.
Ons laatste bezoek was aan het museum van Hidalgo. Hidalgo is een belangrijk persoon in de Mexicaanse geschiedenis, hij heeft namelijk gevochten voor de onafhankelijkheid. Mexico is 300 jaar een kolonie van Spanje geweest. Hij is echter gevangen genomen en uiteindelijk gestorven in 1811. Een jaar na de onafhankelijkheid, die begon op 16 september 1810. In het museum kon je zien waar hij gevangen heeft gezeten.
Na al deze bezoeken zijn we ook nog langs wat winkeltjes geweest. Daar heb ik was souvenirs gekocht. O.a Mexicaanse vlaggetjes. Ik ging samen met mijn gastvader en hij wilde niet dat ik het zelf betaalde! Hij heeft dus alles betaald. Ook hebben ze mijn beltegoed betaald en ik kreeg zaterdag ook opeens 40 euro aan zakgeld!! Ik wist niet wat me overkwam opeens! Ik wil best mijn eigen spullen betalen, maar dat willen ze niet, want ik ben nu hun dochter.
Later in de middag zijn we gaan eten in een visrestaurant. Ik weet niet precies wat voor vis het was, maar het was in ieder geval gefrituurd! Echt supervet dus, maar het was wel lekker. Na het eten zijn we boodschappen gaan doen, en wat voor boodschappen: het leek wel voor een weeshuis en dan overdrijf ik echt niet: de kar, die al twee keer zo groot is als in Nederland, zat gewoon helemaal vol, met een kop zelfs! We kochten niet 12 noodlesoepjes, nee meteen 36!!! Ja op die manier is het ook niet gek dat het uiteindelijk gewoon 300 euro kostte, alles bijelkaar!! Voorlopig komen we zeker niet om van de honger, want de nieuwe voorraad paste gewoon amper in de kasten haha.
De plannen wat Phoenix betreft zijn gewijzigd, we vertrekken vrijdagmiddag pas, want mijn gastvader moet nog werken.
30 september: Phoenix, een bruiloft in Arizona
Ik ben net terug van mijn weekend Phoenix! Het was echt superleuk! We vertrokken vrijdagmiddag 15 uur, maar na vijf minuten kwamen ze erachter dat we belangrijke autopapieren vergeten waren, dus weer terug. We vertrokken uiteindelijk om 16 uur. Ook een nichtje ging met ons mee, dus we zaten met zijn zessen in de auto, wat dus eigenlijk niet past, maar daar doen ze in Mexico niet moeilijk over en over de veiligheid denken ze hier ook niet echt na. Sara zat dus gewoon de hele reis bij mijn moeder op schoot.
De reis deed me echt denken aan ´The sound of music´. Het leek wel of we in oorlogstijd leefden. De wegen hebben geen verlichting hier en je rijdt echt in het pikkedonker. Maar dan opeens zie je lichten in de verte, nee geen dorpje, nee een politiecontrole! We zijn gewoon drie keer gecontroleerd op drugs ed! Dat is heel normaal voor hier, maar ik vond het maar niets. Staan er drie van die mannetjes in van die legergroene pakken naast de auto, jaja inclusief zo´n groot geweer, waardoor ze half naar voren hangen, omdat het zo zwaar is. En dan willen ze dus je auto controleren, ze zijn hier heel streng wat drugs betreft. Er stond naast ons een vrachtwagen met hooi en die werd helemaal doorzocht met een hele grote naald zegmaar, prikken om te voelen of er niets tussen zat! Toen ik terug kwam van Creel werden we trouwens ook gecontroleerd, ik sliep half, totdat er opeens een herdershond naast m’n stoel stond!! Nou ik was meteen klaarwakker inclusief een hartverlamming haha. Bleek dat we gestopt waren en ze gingen dus ook controleren op drugs en voor de handigheid lieten ze even een herder naar binnen... Maargoed om terug te komen op Phoenix, niets aan de hand we konden elke keer doorrijden.
Toen kwamen we bij de grens aan. Nou dat was weer een verhaal opzich. Eerst werd de auto gecontroleerd op van alles en nog wat en daarna moesten we naar het immigratiekantoor. Mijn familie heeft een visum om de VS binnen te komen, maar dan nog een hele vragenlijst. Waar ga je heen, wat ga je doen, wat doe je voor werk in Mexico, laat even een salarisstrookje zien, echt te gek voor woorden wat die lui allemaal willen weten. En toen kwam ik dus...Waar kom je vandaan dan? Dus ik zei: Holland, omdat hier in Mexico iedereen Nederland als Holanda kent, ben ik The Netherlands dus helemaal verleerd als het ware. Maar nee ze konden me geen permissie geven de VS binnen te gaan. Holland stond niet op de ´goede´lijst. Gingen ze mijn paspoort ed bekijken, zagen ze dat ik uit The Netherlands kwam, nou toen was het dus geen probleem meer! Papier invullen dat ik geen criminele achtergrond had enzo en toen konden we gaan! Echt zo idioot dus, een woordje verkeerd en meteen geen permissie, nee dat land kenden ze niet...Kan je nagaan hoe streng ze dus zijn.
Uiteindelijk na een negen uur durende rit, kwamen we eindelijk aan in Phoenix.Na wat gezoek, hadden we het hotel gevonden. Ik sliep samen met Gabi, nichtje van 20 jaar en Blanca op een kamer. Het was een vierpersoonskamer, dus ik had een tweepersoonsbed voor mezelf!
De volgende dag was de bruiloft. We stonden om acht uur op en daarna gingen we naar het winkelcentrum. We waren namelijk de schoenen van mijn moeder, Blanca en Sara vergeten en we moesten dus snel nieuwe kopen. Gehaast dus en ook nog snel ergens ontbeten. Jaja, ik was natuurlijk wel in de VS he, dus met een soort van kipburger. Vond ik iets minder, maarja, ik had in de tussentijd wel trek in iets.
Toen gingen we naar het hotel toe, alle spullen pakken en op naar het huis van de ouders van de bruid. Daar heb ik weer veel familie ontmoet. Onder andere nichtjes uit Los Angeles, Phoenix en ook uit Mexico. Omkleden en rond een uur of een gingen we richting de kerk. De bruiloft was alleen in de kerk. In de VS is trouwen voor de staat een kwestie van een papiertje tekenen en dat is het. Niets bijzonders dus. Maar de trouwen voor de kerk is hier dus wel heel bijzonder.
De mis was in het Engels en soms met wat Spaans er tussendoor. Ik had nog nooit een katholieke plechtigheid gezien, het was erg indrukwekkend. Heel veel rituelen, heel mooi.
Na de kerk, gingen we naar een park toe om foto´s te maken. En jawel, ik sta ook op de foto´s van de neven en nichten. Heel leuk dat ze mij er zo bij betrokken, het was immers de eerste keer dat ze mij ontmoetten. Het was trouwens echt niet om uit te houden in dat park, het was zo´n veertig graden en echt: het is veeeel te warm. Je kan echt niets doen. Ik dacht dat Chihuahua warm was, maar nee het kan erger! Na de fotosessie gingen we naar een zaal waar een diner was. Heel lekker weer, het was namelijk Mexicaans eten. De hele dag was trouwens Mexicaans Amerikaans. De bruid, Tania, is namelijk van origine Mexicaanse en de bruidegom, Chad, is een rasamerikaan. De Mexicaanse familie die in de VS woont, spreekt trouwens vloeiend Spaans en Engels. Ook al die kinderen, echt dat wil ik ook!
Na het diner was er een presentatie van de broer van de bruid. En daarna werd er muziek gedraaid. Natuurlijk ook weer Amerikaanse en traditioneel Mexicaanse muziek. En onder die Amerikaanse muziek valt natuurlijk ook de country muziek, ik was natuurlijk wel in Arizona! Dus: linedancing, haha jaja ze hebben me het geleerd. Natuurlijk het moment dat Tania en Chad het bal openenden. En ook de Dollar Dance. Iedereen die met de bruid of bruidegom wil dansen, betaalt hiervoor, een bedrag dat je zelf kan beslissen. Het geld is een cadeau voor het bruidspaar. Ook natuurlijk het weggooien van het boeket.
Het feest was twee uur afgelopen en omdat we nog gingen helpen met opruimen lag ik om drie uur pas in mijn bed om vervolgens om acht uur de volgende morgen weer op te staan. We gingen niet in het hotel ontbijten, maar meteen naar het huis van Oom Pepe, de vader van Tania. Hier gingen we Menudo eten. En nu weet ik wat dat is: een soort van soep van koeienmaag!! Nou als je je bedenkt dat ik dat als ontbijt gegeten heb.... het was nou niet echt een favoriet en al helemaal niet op een nuchtere maag!
Na ons verrukkelijke ontbijt gingen we naar de Mall. Daar gingen we naar JC Pennys, een soort van Bijenkorf, kleding kopen voor de familie. Nou echt niet normaal zo veel! Mijn vader had een broek en een overhemd gepast en het zat goed, dus toen hebben ze van die broek en het overhemd alle kleuren gekocht, in totaal acht! En zo ging het maar door. Ook kleding voor mijn zusjes en moeder. Ik had een trui gezien en die wilde ik kopen. Stond ik bij de kassa, zei mijn vader zo: nee die betaal ik. Dus ik nog tegensputteren dat het niet nodig was. Maar nee het was een cadeau van hem voor mij. Dus ze hebben ook nog mijn trui betaald, niet gek dat ze wel een rekening hadden van zo´n 500 dollar!! Daarna gingen we nog naar wat andere winkels. Ik heb nog een spijkerbroek en twee shirtjes gekocht.
Na dit bezoek gingen we op naar El Paso, dat was vijf uur rijden. Onderweg heb ik veel geslapen en wat muziek geluisterd. We kwamen 23 uur in El Paso aan. En we gingen nadat we nog iets gegeten hadden, bij een soort van MC Donalds, nee geen vette hap voor mij, ik had een salade genomen. Echt in de VS barst het van de fastfoodrestaurants. Echt overal waar je bent is er wel eentje. En overal nog druk ook, niet gek dus dat ik echt superdikke mensen heb gezien. En trouwens ik heb ook weer sinds twee maanden echt blonde en negroide mensen gezien, die zijn hier gewoon niet in Chihuahua, hier wonen vrijwel alleen maar Mexicanen. Ook voelde ik me weer een beetje thuis, want er waren best veel winkels en merken die hetzelfde zijn als in Nederland.
Maar goed, we waren dus aangekomen bij het hotel. En wat voor een hotel, echt ongelooflijk mooi! Overal mooie vloerbedekking en fonteintjes.Het was echt superchique. Ik snap niet dat we in zo´n mooi hotel geslapen hebben want de volgende dag gingen we meteen weer weg. Op naar de volgende winkel: een soort van fabrieksverkoop. Weer supergroot natuurlijk en goedkoop!! Ik heb er een tas gekocht van Guess voor maar 15 dollar en een paar slippers, die kostten ook maar 15 dollar. En ook die hebben mijn ouders betaald! Ze wilden gewoon niet dat ik het zelf betaalde, nee je kan je geld beter aan andere dingen besteden. Nou ik vond het natuurlijk niet erg!
Na deze winkel gingen we nog naar de Mall. Die was echt zo groot, echt ongeveer heel Almere Stad in een! Wel kleiner maar alle soorten winkels waren er. En ook superveel kledingwinkels, heel mooi en modieus. Ik heb dus nog maar een truitje gekocht, was maar 10 dollar. Ja en die heb ik wel zelf betaald!
Na al deze inkopen, ik geloof dat mijn ouders wel voor 2000 dollar aan kleding gekocht hebben, nee dit is geen typefout, gingen we terug naar huis. Dat was maar drie uur rijden. We waren dus uiteindelijk 23 uur thuis.
Oja over wat ik nog van de natuur gezien heb in Arizona. Supermooi allemaal. Heel veel cactussen, echt zoals je ze alleen maar op Discovery Channel ziet. En onderweg bij een van de controles had een politieagent nog een geblesseerde slang in zijn handen. Zijn kop was overreden.... Jaja die leven hier dus ook! Het was echt superleuk dit weekend. En we gaan dus weer terug naar de States. En wel in december. Mijn familie gaat vrijwel elk jaar naar een skioord daar en dit jaar dus ook!! We verblijven daar een week en vieren er ook oud en nieuw.