Juliette in Batavia

Juliette in Batavia

New York State, Augustus-Oktober 2004

De aankomst

Voor het eerst in mijn hele leven heb ik alleen een taxi genomen om naar een of ander hotel te gaan dichtbij het vliegveld. Het hotel was superdelux!! Normaal kost het 410 dollars per nacht!!! Na 22 uur reizen, staan, stressen en wachten, kon ik echter niet goed slapen, want de volgende dag zou er een andere storm (door een orkaan) komen, ik wist niet of ik een andere vlucht kon nemen; ik wist dus eigenlijk niet of ik de volgende dag wel uit Washington DC zou kunnen komen. De volgende dag ging echter prima. Ik moest wel uren wachten voor de volgende vlucht, maar ik zat op een gegeven moment in een vliegtuig, weg van Washington, op weg naar mijn nieuwe huis. Ha, wat was ik blij dat ik aangekomen was. Na een vervelende start ontmoette ik mijn gastfamilie, van wie ik zoveel leuke mailtjes had ontvangen, op het vliegveld. Het is echt heel gek om volslage vreemden een knuffel te geven!

Een half uurtje van Buffalo is een klein dorpje, Batavia, met ongeveer 16 000 inwoners. In dat dorpje, woon ik nu. Ik woon nu in een ‘villa’ voor ons Hollanders in een gastgezin met een gastzusje: Megan, 16 jaar. Ze speelt viola, sport heel veel, vooral indoor atletiek, ze is heel spontaan en is echt een hartstikkel leuke meid. Mary: een gigantisch drukke moeder, die ons overal heenbrengt (met de auto), daarnaast werkt ze in een ziekenhuis en doet gigantisch veel vrijwilligerswerk. Ze kan heel goed naaien en breien en leert mij dit ook! Chuck: vice-principle en athletic director op een middelbare school 25 miles hiervandaan, een drukke baan en verder is hij een supporter van the Buffalo Bills en doet ook hij aan vrijwilligerswerk: hij is board member voor zomer voetbal. Ze hebben ook een zoon, Matt, hij woont in Colorado en is 27 jaar oud. Hij gaat in januari terug naar de universiteit om zijn master degree te halen. Ik heb heel veel geluk met dit gezin: ze zijn heel erg actief in de gemeenschap, ze zijn altijd bezig met leuke dingen en zijn heel warm!

De week daarna begon het voorseizoen voor sport op school. Ik heb dit seizoen getennist. Als voorseizoen was er elke dag van maandag t/m vrijdag twee uur tennis training en dat was echt heerlijk. Vóór school begon had ik door tennis en de musical al gigantisch veel mensen ontmoet en een heerlijk drukke tijd gehad.

School

8 september begon school. Elke dag begint school om 8 uur, dat betekent om half zeven opstaan. Dat was echt wennen! . I.p.v. maandag, dinsdag….etc. hebben ze hier A, B, C en D dagen. ‘s Ochtends begint iedereen in zijn/haar home-rome en daar hoor je wat voor een soort dag het is : A, B, C of D; je hoort de ‘announcements’ en iedereen zegt de ‘Pledge of legiance’. Daarna ga je naar de lessen. School duurt tot kwart voor drie, maar dan is er nog een half uur de tijd om vragen te stellen aan leraren. Na school is het tijd voor sport. Met tennis betekende dit ofwel training, ofwel een wedstrijd na school. Als we naar een andere school moesten (met een typisch gele schoolbus een ur van school vandaan), was ik ongeveer rond acht uur thuis. Eind oktober begint het winterseizoen. Ik ga indoor atletiek doen. Dat betekent dat ik nu behoorlijk moet gaan trainen om me voor te bereiden anders zijn de eerste weken erg zwaar. Naast atletiek wordt ik lid van de skiclub. Dat betekent dat ik een skipas krijg voor het hele seizoen om zondag middag en avond te skien of te snowboarden. Inclusief 6 busritten en 6 lessen via de school. Al de andere zondagen kan ik zelf gaan. Dit wordt dus een lang wintersportseizoen voor mij. Echt geweldig, want nu kan ik eindelijk leren snowboarden.

Ik heb de vakken gekozen: Engels, US History, AP Biology, Chorus, Orchestra, Photography en Physecal Education. De biologie die ik neem, is een vak die in de universiteit gegeven wordt (AP=Advance Placement). Degene die het nu neemt, hoeft het waarschijnlijk in de universiteit niet of heeft het allemaal al gehad. Maar het gros van de stof heb ik allang gehad. Maar het is goed om het nog een keer te leren in Engels.

Vooral US History and Government vind ik heel interessant. De leraar is in het leger en is een overtuigd Republican. Heel veel mensen zijn op de een of andere manier zeer hecht verbonden met het leger. Daarmee bedoel ik niet dat ze voelen dat het leger goed dient, maar heel veel mensen zijn in het leger of hebben een familielid in het leger. In US History leer ik heel veel over de geschiedenis van het land en hoe die geschiedenis nog steeds invloed heeft op de regering hier. Hierdoor begrijp de regering beter, hoewel ik het lang niet altijd met haar eens ben. (en logica kent men in de regering helemaal niet)

Dit jaar leer ik viola te spelen. Viola is een soort viool, maar dan groter en dus lagere tonen. Echt super. Megan speelt dit (ook in orkest) en toen ik zei dat het me heel leuk leek om ook te spelen, kreeg ik het aanbod om te kijken of de orkestdirigent me dit wilde leren (gratis). Elke week krijg ik een prive les en sinds deze week heb ik mijn eigen viola gehuurd via school. Trouwens, het orkest kan echt gigantisch goed muziek spelen. Hopelijk kan ik met de kerstshow een paar liedjes meespelen.

Het koor is erg leuk om te doen. Voor mij is echt alles nieuw en ik had nou niet echt verwacht dat ze in koor ‘do re mi...’ zongen. Maar dat is warm-up en hoort erbij en het is trouwens behoorlijk ingewikkeld als je do re mi... van bladmuziek moet zingen! Maar het is een uitdaging.

In school doe ik ook mee met Model UN. Dit is een discussie programma, waar je onderzoek doet naar verschillende landen: politiek, infrastructuur etc. Vanuit het oogpunt van dat land dat je onderzocht hebt ga je met andere scholen in discussie over bepaalde plannen en ideeen. Reuze interessant dus. Mijn school heeft als land: Nederland! In het weekend van 12 november gaan we met de leerlingen in Model UN naar een conferentie en dan gaan we daar discussieren. Mijn onderwerp is unicef.

Een paar weken geleden was het ‘Home-coming week’ op school. Dit is als het ware een week, waar iedereen elke dag zich anders verkleed, gebaseerd op een thema om punten te krijgen voor de klas. Maandag pyjama dag, dinsdag fan dag (je draagt t-shirts van de sportpersoon of -club waar je dol op bent), woensdag ‘clash day’ (alle kleding die je aan hebt moet vloeken), donderdag thema dag (ieder jaar heeft een thema, mijn jaar heeft ‘comics’ als thema), vrijdag pep assembly: alle sporters van school worden tentoongesteld. De uniforms van je sport draagt iedereen die dag naar school. Je verkleed je dus elke dag anders, maar voor de rest blijft alles hetzelfde (de lessen). Aankomende week is powderpuff: Meisjes football ipv jongens. Alle klassen (freshmen, sophomores, juniors and seniors) hebben een meisjes team en strijden tegen elkaar. Woensdag is de finale. Vrijdag is een tweede pep assembly, maar in deze assembly heeft iedere klas een chearleader team, bestaande uit jongens. Oh, dat wordt zo lachen!!! Dit homecoming gedoe, creeert een gigantisch goede sfeer in iedere klas en in de school. Trouwens een klas, betekent alle kinderen van hetzelfde jaar. Dus iedere klas bestaat uit meer dan 100 kinderen.

Verschillen

De verschillen: ze eten veel uit restaurants en afhaaldingen! Niet veel routine in eten en chips, coca cola en koekjes horen bij de maaltijd (geen wonder dat veel Amerikanen zo dik zijn). De huizen zijn echt Amerikaans: hout aan de buitenkant, en natuurlijk heeft iedereen de vlag buiten hangen. Men is hier erg vaderlandslievend, maar vooral door 9/11 is men de vlaggen gaan buiten hangen.

Elke zondag gaat men hier naar de kerk. Men is overwegend protestants, maar ik ben in een katholiek gezin terecht gekomen. Zondagochtend of zaterdagmiddag ga ik dus naar een mis en tussendoor zijn er allerlei activiteiten voor de jeugd van de kerk. Er is een zogenaamde jeugdgroep van de kerk die allerlei activiteiten doet. Ik ben eind augustus bijvoorbeeld naar een Drive-in movie geweest. In september ben ik een dag naar allerlei workshops geweest en in november is er een ‘dance’ in Buffalo. Men gaat hier niet naartoe om te bidden ofzo, maar om kinderen te leren kennen uit de omgeving en lol te hebben. Voor mij is het een mogelijkheid om te ontdekken hoe het katholieke geloof hier werkt. Gelukkig probeert men niet het geloof op te dringen, helemaal niet zelfs.

‘Fundraising’ is hier heel normaal. Voor tennis bijvoorbeeld hebben we een carwash gehouden. Hiermee probeert het team geld te verdienen om bijvoorbeeld truien te kopen, met naam, school, sport etc. Hier is het heel gewoon dat als je een bepaalde club hebt, dat je fundraising doet, in de vorm van bijvoorbeeld een carwash, maar ook chicken BBQ (honderde mensen kopen een maaltijd bestaande uit kip, pastasalade en een broodje). Sommige ziekenhuizen baseren zich helemaal op fundraising.

Tv kijken is verschrikkelijk hier; om de tien minuten is er een reclame blok van 5 minuten (zo niet langer) en er zijn zoveel zenders dat ik geen idee heb wat er op tv is. Daarnaast is er niet echt zoiets als 8 uur nieuws, waar men, bijna neutraal, verslag uitbrengt van de dag. Alle programma’s heeft drama in zich, zelfs het nieuws. Vandaar dat ik het heerlijk vind om naar de film te gaan of video’s/DVD’s te huren, maar het vreselijk vind om tv te kijken!

Boodschappen doen, gebeurt hier in grote supermarkten. Niet de grootte van de AH of de C1000 zoals wij die kennen, maar wel dubbel, driedubbel zo groot. Daarnaast kan boodschappen doen altijd; grote supermarkten sluiten nooit! En de parkeerterreinen zijn zo groot, zo groot als de parkeerterreinen van fabrieken in Europa.

Men vindt hier hun afkomst heel erg belangrijk. Voordat ik hier kwam, had ik nog nooit een Amerikaan (bijvoorbeeld) horen zeggen: Mijn familie komt uit Nederland. Daarmee bedoelt hij dat een van zijn (over)grootouders uit Nederland komt. Hier hecht men echt veel waarde aan. Vroeger waren er zelfs Duitse, Italiaanse of Ierse buurten!

Activiteiten

Omdat Megans vriendje football speelt, gaan we bijna ieder weekend naar zijn American Football game. Het lijkt echt agressief, maar is eigenlijk heel moeilijk. Die spelers moeten tactisch zijn en goede athleten. Bijna elke week ga ik met mijn gastfamilie naar de football games van het vriendje van Megan. Iedere keer leer ik wat nieuws en ik krijg steeds meer respect voor de chearleaders, want zij moeten elkaar door en door vertrouwen om elkaar in de lucht te gooien om een paar salto’s te maken!

En omdat al die football games dichtbij Buffalo zijn, gaan we bijna ieder weekend winkelen. Niet in downtown Buffalo, maar in gigantisch grote winkelcentra. Die winkelcentra hebben ieder gigantisch grote parkeerplaatsen. Ja, de infrastructuur is hier echt heel anders! Alleen afgelopen weekend ben ik in Down Town Buffalo geweest om naar een Broadway show te gaan: The King and I (dat was echt een geweldige show). En zelfs down town echt heel anders: veel grotere gebouwen en niet netjes met groen en bloemetjes etc.

Begin september heb ik auditie gedaan voor een musical: Joseph and his technicolor dream coat. Het is een hele leuke musical met Rock and Roll en veel humor. Voor ik hierheen kwam, had ik nog nooit in een koor gezongen, laat staan in een musical gespeeld. Dit is dus echt een gigantisch nieuwe ervaring. Die ervaring begon met de auditie. De auditie vond ik echt vreselijk. Aangezien ik niet goed kan zingen, heb ik ‘Happy Birthday’ gezongen. Dit doe je niet voor de regisseur of zo. Nee, je moet op het podium en iedereen die auditie doet kijkt en luistert. O bah. Daarna moesten we een dans leren en doen. Gelukkig hoefden we de dans niet alleen te doen, maar in een groep. Dat scheelde, hoewel ik er niets van begreep en het helemaal mis ging. De musical is georganiseerd door de Rotary club hier. Dit is het grootste fund raising evenement van de Rotary en het staat altijd bekent als professioneel, goed en gezellig. Aangezien ik een uitwisselings student ben, moest ik iets doen met de musical. Make-up, koor, back stage, kostuums. Gelukkig kon ik in het vrouwenkoor komen en ben ik nu in drie kwart van de musical. Ik heb net de kostuums gekregen (3 verschillende) en ze zijn zo grappig en mooi! Ik ben echt super enthausiast!!! Bijna elke avond hebben we oefenavond en dat betekent dat ik bijna de hele dag weg ben (school, sport, musical allemaal in 1 dag). Maar dat is allemaal hartstikke leuk om te doen. Trouwens de jeugd (maar ook volwassenen) zijn hier allemaal heel erg actief. ’s Avonds op de bank zitten tv kijken zit er echt niet vaak in.

In het laatste weekend in september heb ik mijn eerste ‘Rotary district meeting’ in Canada, Ontario, St Catherines gehad. Daar heb ik alle uitwisselingsstudenten in ons district ontmoet. Het was echt heel erg gezellig, maar ook raar. Er waren namelijk 3 belgen, allemaal uit de omgeving van Luik (ongeveer een uur bij mij thuis vandaan) en die kom ik in een heel ander continent tegen!! In dat weekend hebben we in een parade gelopen met onze vlag en naambordje en daarna hebben we de Niagara Falls van de Canadese kant bekijken, o.a. vanuit een boot. Dat was heel erg leuk. In Februari hebben we een verplichte reis in Canada. We gaan ergens 5 uur boven Toronto en we gaan dan in ijshutten slapen en met sleeen getrokken door honden, de omgeving bekijken. Dat wordt echt een onvergetelijk weekend (en niet alleen door de kou).

Over een paar weken is het Halloween en Megan en ik geven een Halloweenparty! Ja, in dit gezin krijg ik echt de Amerikaanse gewoontes mee.

Met Thanksgiving (25 november) ga ik met mijn gastfamilie naar Colorado! Daar wonen hun zoon en zijn verloofde. Oh daar verheug ik me zo op!! We gaan o.a. skiien en naar ‘hot springs’. In december gaan we waarschijnlijk ook een weekendje naar NY City, om deze stad in lichtjes te zien!! Want hier decoreren ze de huizen helemaal geweldig. Nu heeft iedereen pompoenen, maisstokken, stro en halloweenbeesten buiten. Na halloween wordt dit omgezet in lichtjes en andere kerstversiering!

Zaterdag 16 oktober is de eerste ‘dance’ via school. Het is een semi-formal dance, dat betekent een kort net jurkje. Maar ja, hier is dat een ‘big deal’ dus bijpassende schoenen, make-up en juwelen horen er allemaal bij. Dit jaar heb ik twee ‘formal dances’: Snow ball en Prom. Dat is een nog ‘bigger deal’ en ik heb al een paar ‘dress shops’ gezien en dat wordt minimaal een week voorbereiden..... (als de jurk al uitgezocht is)

Het weer
Door de orkanen is het weer een aantal keer heel slecht geweest: Het gaat zo hard regenen dat als een orkaan in de buurt is, dat een aantal scholen dicht moesten aangezien de wegen onbegaanbaar waren. In New York State is het een hele natte zomer geweest, maar de herfst is erg goed. De bomen verkleuren nu en het is hier echt een prachtige Indian Summer. Maar omdat het hier zo heeft geregend in de zomer, verwacht men een hele koude winter. Normaal wordt het hier echt koud, dus voor mij hoeft een extra koude winter echt niet. De dag dat ik dit naar iedereen heb opgestuurd (17 oktober), is de eerste dag met sneeuw!!!