Ook dit jaar hebben we weer huizen gebouwd in de Filipijnen

Een team van de Red Horse Compagny en Rotaryclub Zevenbergen is in januari voor de vijfde keer afgereisd naar de Filipijnen. Zij hebben daar drie duplex wonigen gebouwd voor straatarme mensen die in getroffen zijn door een tsunami en orkanen en in een verboden zone langs zee wonen. Wij zorgen hiermee voor veilig onderdak voor zo’n 50 mensen, die zo weer ‘licht aan het einde van de tunnel’ zien.

Rotarian Richard van Dommele was wederom mee op deze reis. Dit heeft ook een mooi reisverslag opgeleverd.

Letterlijk en figuurlijk een warm ontvangst….

Met dank aan de lieve wegbrengers naar het NS station in Breda. Vroeg op. En vaststellen dat het rond het vriespunt is EN sneeuwt. Vroeg de deur uit om via Hong Kong- Manila- Bacolod naar de Filipijnen. Een barre tocht. Van vele uren.

Zaterdag rond 16.00 werden wij op de luchthaven Bacolod verwelkomt door mensen van Ihome, onze lokale samenwerkingspartner. Vervolgens met een busje en 2 pickups voor de bagage naar het sugarlandhotel. Ffe opfrissen en dooor. Lange broeken omgeruild voor korte exemplaren. Want het was nog steeds zo’n 30 Gr. . Eten bij een kippenrestaurant en daarna naar de aanpalende openlucht horecagelegenheid met live bands. Ffe de stijve spieren wat losdansen. Rond 2200 weer naar het hotel. Daar nog even met een bruidspaar meegefeest. Even een contactmoment met de lokale bevolking. Daarna snel slapen.

Check selectie nieuwe bewoners

 De zondag na het vroege ontbijt de tocht van ruim 2 uur naar old sagay.  Wel met onderweg nog een stop om ons rijst niveau nog wat op te krikken. En door naar Samcor travellers  inn. Koffers droppen en weer verder …. naar de mangrove. Daar de 6 families getroffen die geselecteerd zijn voor een nieuwe woning met sanitair in veilig gebied. Was een goede keuze. Wat een smerige omgeving, wat een armoede en wat een dankbaarheid, geloof en blijdschap. Straks eindelijk geen zorgen over de veiligheid. Voor ons een les in nederigheid! En besef hoe goed het bij ons is. Ondertussen was het kwik tot boven de 35 Gr opgelopen en stonden de poriën ver open. Na dit bezoek weer naar Samcor. Een goed verzorgde maaltijd met …… rijst. Aansluitend nog wat napraten en een consumptie.

De eerste bouwdag 

Maandag mega vroeg uit de veren. Na het rijstontbijt jakkeren om op tijd in de laadbak van de vrachtauto te staan voor transport naar de bouwplaats. Het was extreem warm en vochtig. Door strakke taakverdeling werden er ‘meters gemaakt’. De hele dag werden we door de Filipijnense dames van water voorzien. Geen overbodige luxe. In lunchtime een wandelingetje gemaakt. En daarna weer verder. Echt super opgeschoten!

Tweede en derde bouwdag

Beide dagen is er als een gekko gewerkt en was de dagindeling gelijk. Vreselijk vroeg uit de veren. Vervolgens het ontbijt in de open lucht. Transport per luxe vervoermiddel naar de bouwplaats. De temperatuur (ruim 35+ en hoge luchtvochtigheid) maakte dat water drinken geen overbodige luxe was. Verder behoorden oa zagen, meten, schroeven, schilderen, beton maken, boren tot de dagelijkse routine. De maaltijden en snacks hadden ook vasten componenten zoals rijst en vers fruit. De middagpauzes zijn benut om na het eten te wandelen en flora & fauna te bekijken en om een begraafplaats met een kort bezoek te vereren.

Na de werkdag weer dezelfde route om thuis te komen. Daar eerst ijskoud douchen om vervolgens fris en fruitig een drankje ‘te doen’.  Dan diner met rijst, groente, soep, vis en vlees. In de middag werd de ijscoman uitgenodigd om alle kinderen in ‘onze’ nederzetting van een ijsje te voorzien. Woensdagavond waren er een aantal dames uit een ‘Spa’ uitgenodigd om de spieren wat los te kneden. Voor 1000 peso’s/ €16 was je na een uurtje weer ‘al nieuw’.

Bouwdag 4

De massage van de woensdag had er kennelijk voor gezorgd dat er erg vast geslapen is. Dikke ogen en allerlei andere zichtbare kenmerken van diepe slaap tot gevolg. Na het ontbijt sloeg de ‘pin’stress toe. Pasjes etende machines, passen die opeens niet langer geldig waren, ATM’s out of order……! Maar het eindresultaat telt: voldoende gescoord! De niet pinners zijn naar een soort super, winkel van sinkel, gegaan om daar de huisraad voor 6 woningen te bestellen. Intussen waren de pinners al op de bouwplaats afgezet. Direct fors aan de slag. Meters maken! Net voor de lunch was de meute weer compleet. Even een forse lunchwandeling en……. Weer door. ‘S avonds begon het na het openlucht diner fors te regenen. Stroom en dus ook WiFi uitgevallen. Moesten wij ons terras nog verplaatsen naar de overkapping voor de hotelkamers. KOn het drankje tenminste nog droog worden genuttigd.

Bouwdag 5

 Tot de lunch is keihard gewerkt om de woningen klaar te maken voor de ‘turn over’ ceremonie later op de vrijdag. Door de regen gedurende de nacht waren de toegangswegen naar de nederzetting veranderd in blubberpaden. Ons vrachtwagentje reed zich direct vast. Gelukkig kregen we met wat geduw en getrek weer beweging in onze taxi. Zo kwamen we glibberend toch op onze stek. De laatste platen werden bevestigd, deuren afgehangen, nog wat schilderwerk. Ondertussen waren filipino’s doende om de kuilen te graven voor de septic tanks tbv de riolering. Net voor de lunch waren 2 van de 3 duplex-woningen klaar voor overdracht. De 3e wordt volgende week door ingehuurde bouwvakkers afgebouwd. Deze vertraging ontstond doordat het staal voor het framewerk niet op tijd was geleverd. Het staal is nog wel door ons behandeld zodat de lassers direct aan de slag kunnen.

Turn over ceremonie

Vrijdagmiddag stond geheel in het teken van de overdracht van de 6 woningen aan de nieuw bewoners. Dat betekende eindeloze speeches van allerlei functionarissen van Ihome, de lokale overheid en een dominee. Vervolgens moesten alle gezinnen om beurten 1,5 A4tje tekst voorlezen. Hiermee verklaarden zij goed voor elkaar en het huis te zijn, geen geweld tegen elkaar te gebruiken, niet overmatig te drinken of te gokken en positief bij te dragen aan de community. Na een gebed en gezang vertelde iedere nieuwe gezin iets over hun situatie en hoe blij ze waren met het nieuwe huis. Omdat de nieuwe bewoners verplicht zijn om minimaal 400 uur bij te dragen aan de community waren wij tijdens het bouwen al met hen opgetrokken.

Na deze plichtplegingen zijn we naar de woningen gegaan. Daar werd het lint doorgeknipt en de sleutel overhandigd. Binnen werd het huis door de dominee ingezegend. Oh, en wij kregen allemaal een persoonlijk certificaten of recognition.

Hierna kreeg de hele community van ons een maaltijd en feestavond aangeboden.

Eind goed al goed

 Na 5 beloofde bouwreizen naar Old Sagay op de Filipijnen zetten wij een punt achter dit project. Rotaryclub Zevenbergen heeft nu 10 duplexen = 20 woningen gebouwd en met allerlei acties gefinancierd. Samen met Onze bouwpartner Red Horse Company (die daar al langer actief was en heeft in dezelfde periode al wij ook de nodige woningen gefinancierd en gebouwd.) Ook is een community gebouw neergezet en is een collectieve volkstuin aangelegd. Wij hebben daar allerarmste mensen een steuntje in de rug mogen geven, licht aan het einde van de tunnel. Weg uit verboden onveilig gebied in de mangrove. De community telt nu 33 tweekappers = 66 woningen = ruim 400 mensen.

Wij gaan nu op zoek naar een ander project waar we ook het verschil kunnen maken.

Maar nu eerst naar huis…..

 06.00 de wekker, ontbijten, onze kamers en consumpties afrekenen, koffers pakken en wegwezen. Eerst met een busje 2,5 uur naar Bacolod. Even een koffiebreak, met appelgebak. Door naar de airport. Daar afscheid van de anderen die nog naar een ander project gingen. Vliegen naar Malila. Overstappen naar Hongkong. Overstappen naar Amsterdam…… om daar zondag om 6.30 te arriveren. Dan met de trein naar 010, overstappen naar Dordrecht, overstappen naar lage Zwaluwe. Daar werden we door onze lieve partners iets over 0900 liefdevol opgehaald. Ook clubleden gaven acte de présence.

Bedankt vrienden van de RHC, bedankt donoren, bedankt onze lieve partners. Bedankt Cecile, Caroline, Esther en Frank. Bedankt voor het mooie avontuur en de lessen in nederigheid. Telkens weer het besef hoe goed dat wij het hebben.